- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۱:۲۱
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - نعیم حمیدی:
چند روزی است که برخی دوستان خیلی نگران اصول اخلاقی و مسائل شرعی و اخلاق رسانه ای در جامعه شده و هر لحظه با ارسال متن و یادداشتی با نام های مستعار و صاحب منصبان به دیگران هشدار می دهند که از جاده اخلاق و انصاف و تقوا خارج نشوند
بدون تردید سفارش به اخلاق و انصاف مهمترین نیاز جامعه امروزی ماست زیرا دیوار اعتماد متقابل بشدت ترک خورده و در شرف سقوط است
اما چرا وقتی نام صاحب منصبی با سند یا بدون سند در پرونده و موضوع به میان می آید عده ای فورا نگران اخلاق و شرع و انصاف شده و برای نجات جامعه دست بقلم می شوند و فریاد وا اخلاقا سر می دهند؟
بویژه کسانی در این روزها دست بقلم شده که مدت هاست در مقابل بحران ها و مصایبی که بر مردم خوزستان از سیل و ریزگردها تا کرونا آمده، لب فروبسته و قلم در نیام نهاده و گاهی هم در برابر سیل انتقادات گام در وادی توجیه نهادند
کاش این دوستان که امروز دست بقلم شده و برای "مرگ اخلاق" مویه کنان مرثیه می خوانند، زمان سرگردانی کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز هم قلم به دست می گرفتند، یا با کارگران بی پناه نیشکر هفت تپه هم صدا می شدند، یا برای وضعیت آوارگان سیلاب ۹۸ در جنگل های خسرج و حلاف و تپه های الله اکبر مرثیه سوزناک می سرودند!
آیا بی برنامگی و بی تفاوتی برخی مدیران در مقابل شرایط سخت مردم و تنها گذاشتن شهروندان مرگ اخلاق نبود تا رگ غیرت برخی تحریک و یادداشتی هرچند برای رفع تکلیف می نوشتند؟
آیا در سیلاب فاضلاب در کارون و اهواز اخلاق و انصاف در حق شهروندان به قربانگاه بی تدبیری نرفت؟
یقینا هیچ انسان با وجدان و انصاف دوست ندارد در حق هیچ انسانی در هر جایگاه و موقعیت اجتماعی اندکی اجحاف شود ، اما چرا نزد عده ای اخلاق و انصاف فقط برای اصحاب قدرت معنا و مفهوم پیدا می کند؟
چرا این جماعت در برابر حقوق پایمال شده کارگران، خبرنگاران، مردم سیل زده ، زلزله زده و گرد و خاک زده و گرفتار تعفن فاضلاب مهر سکوت بر لب زده و سراغی از اخلاق و انصاف نگرفتند؟
چرا زمانی که موقعیت ، صندلی ، جایگاه و منفعت عده ای خاص به خطر می افتد ، شاهد شکل گیری آبشار یادداشت های توجیهی و دفاع های آتشین افراد متصل به قدرت در حمایت از مدیران هستیم ؟
لذا انتظار می رود برخی دوستان که امروز برای دفاع از یک مدیر دست به قلم شده و از مصیبت ذبح اخلاق و انصاف شکوه می کنند، آنگونه نیز برای مردم هم قلم بزنند و کم کاری و بی تدبیری مدیران را توجیه نکنند
