اكثرکشورهای جهان با فراهم نمودن بستر دموكراسي در داخل و محور قرار دادن دانش در توسعه اقتصادي و اجتماعي، با سرعتی اعجاب انگیز و شتابی حیرت اور در حال تغییر و تحول در امتداد حرکتي رو به جلو هستند.

امروزه جهان شاهد نواوری ها و خلق محصولات نوین در حوزه هاي اقتصادی، پزشکی، صنعتی، کشاورزی، هوافضا و ... مي باشد.

هر کشور سعی می کند با برنامه ریزی مدون و حساب شده، استفاده از فرصت ها، بهره برداری از فناوري و علوم و فنون روز، تعامل سازنده با سایر کشورها و ایجاد امنیت و ارامش در درون، استفاده بهینه از موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک، احیا مزیت ها و قابلیت های درونی، جذب سرمایه و سرمایه گذار، گوی سبقت را از سایر رقبا ربوده و خود را در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دهد.

درحالی که کشور های همسایه و سایرکشورهای اسیایی،افریقایی و امریکای لاتين در حال برنامه ریزی برای افق سال ۲۰۳۵ میلادی بوده و با بکار گیری کلیه ابزار های داخلی و خارجی و تلاش جهت افزايش سهم خود از بازار، درصدد رسيدن به اهداف از پيش تعيين شده هستند، کشور ايران با مواجه بودن با مسائلي مانند پیچ و خم های بورکراسی و اداری، دعواهای گروهی و طرح مسائل ساده و پیش پا افتاده، شعارهای جنگ ستیزانه‌، مسائل ایدئولوژیک، فساد سازمان یافته و از همه مهم تر قرار گرفتن برخی افراد جاهل در مناصب دولتی دست و پنجه نرم می کند.

برخی از اين نابسامانی ها ريشه ساختاري داشته که باید هر چه سریعتر اصلاح قانون از جمله قانون اساسي در دستور کار قرار گرفته تا بستر توسعه همه جانبه كشور فراهم شود.

آخرین بازنگری در قانون اساسی مربوط به سی سال پیش بوده که راهگشا نبوده است. گره های کوری در این قانون وجود دارد که باید تکلیف انها روشن شود.

علی رغم پیشرفت كشور در برخی از زمینه ها، متاسفانه روز به روز شاهد کوچک شدن اقتصاد، عدم سرمایه گذاری خارجی و داخلی،بحران بیکاری، کاهش تولید ناخالص داخلی و ملی، تعامل نامناسب با دنیا بوده ايم.

این عوامل سبب گردیدند که نتوانیم ازظرفیت ها، قابلیت ها و موقعیت ممتاز ژئوپلیتیک خود استفاده نماییم و مجبور شديم میدان را به رقبای منطقه ای و کشورهای همسایه واگذار نماییم.

پیش بینی ها از تغییر ترکیب اقتصادهای برتر دنیا در ۱۵ سال اینده خبر می دهد، به گونه ای که هفت کشور اسیایی با روندی اغلب صعودی در ترکیب 20 اقتصاد بزرگ دنیا قرار خواهند گرفت.

حضور دو كشور اسیایی یعنی هند و چین در جمع پنج اقتصاد نوظهور دنیا دلیلی بر این مدعا است. کشورهایی که سهم انها از اقتصاد جهانی از ۱۲ درصد در سال ۲۰۰۱ به ۲۷ درصد در سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است.

در عین حال مجاورت کشورهای اسیایی دیگر با این دو اقتصاد و همچنین با كشور روسیه به عنوان يكي از اعضا گروه بریکس، تغییر در ترکیب اقتصادهای برتر به نفع اسیایی ها را نوید می دهد.

اتاق بازرگانی ایران بر اساس داده های صندوق بین المللی پول و موسسه تحقیقاتی CEBR اين نظریه كه " تغییر در ترکیب اقتصاد های برتر دنیا به نفع اسیایی ها در پيش است" را تایید می کند.

بر این اساس پیش بینی می شود تا سال ۲۰۳۵ تعداد کشور های اسیایی که در جمع ۲۰ اقتصاد برتر دنیا وجود دارند به عدد هفت برسد.

این کشورها عبارتند از چین، هند، ترکیه، عربستان، کره جنوبی، اندونزی و ویتنام. بدین ترتیب مشاهد می شود که سه کشور همسایه ایران شامل روسیه، عربستان و ترکیه جزو ۲۰ اقتصاد بزرگ دنیا در سال ۲۰۳۵ خواهند شد.

این در حالی است که ویتنام عربستان، اندونزی هم اینک در این جمع حضور ندارند. گزارش یاد شده حاکی از این است که وضعیت ایران در بازه ی زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۵ احتمالا تضعیف می شود و اقتصاد ایران از رده ۲۲ به رده ۳۵ دنیا تنزل خواهد کرد.

سوال اساسی این است، چرا اقتصاد ایران که از نظر منابع انسانی، منابع طبیعی، معادن، نفت و گاز، موقعیت جغرافيايي فوق العاده، قرار گرفتن در چهار راه جهانی و کریدورهای "شمال جنوب" و"شرق به غرب" نباید در بین ۲۰ اقتصاد برتر دنیا باشد؟

ویتنامی ها چندین سال با امریکا جنگیدند و هزاران کشته دادند و از طرفی هزاران امریکایی را هم‌ کشتند. اما بعد از جنگ و با عبور از گذشته، برنامه توسعه خود را براساس تعامل با دنیا بنا نهادند.

در روز هاي اخير امریکاییها، پیشنهاد چندین میلیارد دلار کمک مالي در عوض امضا معاهده عادي سازي با اسراییل را با كشور مسلمان اندونزي مطرح كردند.اما مسئولین ان کشور زیر بار چنین توافقی نرفتند.

انها ضمن داشتن موضع کمک به مسلمانان و بخصوص فلسطینی ها،برنامه های توسعه همه جانبه خود را بدون کلنجار رفتن با امریکا و غرب بصورت کاملا مسالمت امیز به پیش می برند.

مالزی و ترکیه هم مثل اندونزی ضمن داشتن اعتقادات اسلامی، روند تعامل با دنیا را در اجرای برنامه ی توسعه کشورشان انتخاب کردند. ایا ایران قرار است تا اخر با امریکا و غرب ستیز داشته باشد؟

ملت ایران چه گناهی مرتکب شدند، که باید در فقر و تنگدستی به سر برند؟ داشتن یک زندگی توام با رفاه همراه با ازادی و همچنین داشتن یک کشور ثروتمند و توسعه یافته و مورد احترام در دنیا، حق مردم ایران است.

ما ملت صلح دوست، با فرهنگ و قابل احترامی در دنیا بودیم. انتظار می رود در نظام اسلامی عزت و احترام مردم ایران افزایش یابد.

برخی از مسئولبن ما با کلمه "فهم" مشکل داشته و شرایط کشور و موقعیت حاد انرا درک نمی کنند. به قول معروف نفسشان از جای گرم بلند می شود و شعارهایی می دهند که در کیسه هیچ عطاری پیدا نمی شود.

در شرايط حال حاضر، راه رهایی از وضعیت نامطلوب و شکننده اقتصادی و اجتماعی فعلي كه در پيش روي كشور قرار دارد، تعامل با دنیا از طریق برگشت به برجام و تصویب لوایح FATF و سایر معاهدات بین المللی است.

همچنين كشور در استانه تدوین برنامه هفتم توسعه اقتصادی، اجتماعی قرار دارد. انتطار می رود که عاقلانه با ان برخورد شود و برنامه ای متناسب با قابلیت ها و مزیت های داخلی و با توجه ويژه به امر صادرات تدوین شود.

اقتصاد درون زای برون نگر راه پیشرفت و توسعه ایران است. تنها توجه به داخل کفاف نمی کند و ما را از رشد و توسعه همه جانبه و واقعی باز می دارد و سهم ما را از بازار جهانی کاهش می دهد.

آنچه مسلم است نياز توسعه اقتصادی كشور به سرمایه و تکنولوژی است. بر اساس واقعيت هاي كليت بازار، ماهيت سرمایه ترسو است و سرمایه دار از ان ترسوتر. لذا در شرايطي که ضریب ریسک، بالا باشد سرمایه گذاری صورت نميگيرد.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه