خوزستان بنابه داشتن ثروت های نفتی و گازی و صنعتی بودن،مهاجرپذیر است و کارگر پیشه.با هم مرز بودن با کشورهای همسایه، مسافرپذیر است و هم زیستی قومیت های زیادی در خوزستان، رفت و امدها، آیین ها و پیوندهای زیادتر و ارتباط های اجتماعی گسترده تری دارد. بیش از یک سال است که بیماری کرونا با هر هدف و ساختاری،به کشور آمده و در خوزستان جای داده شد.

پیک نخست آن در بهمن ماه سال گذشته،آسیب های زیادی به جامعه خوزستان وارد کرد و جامعه ی پیر نیز، بیش تر دچار مرگ و میر شد.جامعه پزشکی و پرستاری، بیش ترین آسیب را دید و بازاریان، کارگران و لشکر بیکاران هم،بیش ترین خسارت را دیدند و دشوارترین روزهای زندگی را گذراندند. در پیک اسفند سال گذشته، بخاطر ناشناخته بودن بیماری،تنها کار، انجام دستورهای بهداشتی و پیشگیری،که زدن ماسک، شستشوی دست ها و فاصله گذاری اجتماعی بود.

پیک دوم بیماری کرونا در تیرماه که باز،آسیب های زیادی به اقتصاد و اجتماع وارد کرده و همان پروتکل های بهداشتی برای پیشگیری،چاره ی درد و نسخه ی درمان شد.حال می بینیم که پیک سوم بیماری با جهش پیچیده تری و با نام ویروس انگلیسی،خوزستان را ترسناک کرده و سایه مرگ و ترس و آزار را بر سر مردم گسترده تر کرد.اگر درپیک نخست بیماری،پیشگیری با پروتکل های بهداشتی درمان بود و بسته شدن بازار و کارگاه ها،چاره ی کار-زیرا این بیماری ناشناخته بود و واکسن آن هم،ناپیدا-در پیک دوم آن در تابستان،علم پزشکی با شناختی که از نوع ویروس بیماری دست پیدا کردند، و دست به ساختن واکسن آن زدند،برای به بازار امدن واکسن و رسیدن به تولید زیاد،برای واکسیناسیون،زود بود.که باز همان انجام پروتکل های بهداشتی،بهترین کار و رفتار بود.

حال که پیک سوم بیماری کرونا با ویروس انگلیسی به خوزستان رسیده و چند ماه یی است که واکسن های جهانی تولید و به بازار آمده،دیگر پذیرفتنی نیست که همانند پیک نخست و دوم بیماری،شاهد مرگ و میر مردم و آسیب های اجتماعی و خسارت های مالی و اقتصادی باشیم.حال که تیم های پزشکی و آزمایشگاه های جهانی واکسن کرونا را ساخته و به بازار آورده و کشورهای بزرگ و کوچک،واکسیناسیون را آغاز کردند،نسخه ی پروتکل های بهداشتی در پیک سوم ویروس انگلیسی که سخت تر،کشنده تر و آسیب پذیر تر از گذشته شده،درمان همه ی درد و گذر آسان از این دوره،در دستورات پیشگیری و فاصله گذاری های اجتماعی و تعطیلی پیشه و بازار نیست.چاره ی درد در واکسینه کردم مردم است.اگر دو پیک های گذشته،مردم و بازار و پیشه و اقتصاد،هزینه دادند و نشانی هم این بود که،بیماری ناشناخته و واکسن نا آماده،حال که کرونا پیدا شد و واکسن آن هم ساخته شده،نوبت دولت و حاکمیت است که هزینه کنند و واکسن خریداری کنند تا مردم خوزستان،واکسینه شوند.

خوزستانی که هنوز زخم های جنگ بر تن آن است و آسیب های اجتماعی زیادی از ناعدالتی بر گرده ی آن و درد های نداری و بیکاری را با وجود این همه ثروت و سرمایه را در دل دارد، دیگر نا و توانی برای آسیب های بیش تر بیماری کرونای ساختگی و جهشی، چینی، روسی، انگلیسی، امریکایی و ..‌‌‌. را ندارد

پس؛واکسیناسیون عمومی به همراه انجام پروتکل های بهداشتی،مطالبه عمومی همه مردم خوزستان شود تا خوزستانی را بیش تر از این،دردمند،آزرده و آسیب دیده،نبینیم.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه