میدان نفتی آزادگان از میادین بزرگ نفتی ایران واقع در غرب استان خوزستان و مشترک میان ایران و عراق است که در دولت محمد خاتمی، کار توسعه ی آن به یک شرکت ژاپنی سپرده شد تا آنرا در قالب قرارداد بیع متقابل(بای بَک)به انجام رساند. پروژه تحت نظارت شرکت ملی نفت ایران بخوبی در حال انجام و پیشرفت بود که با تشکیل پرونده ی هسته ای ایران در شورای امنیت سازمان ملل و شروع تحریمهای بین المللی در دولت اول محمود احمدی نژاد، شرکت ژاپنی پا پس کشید و از ایران رفت و لذا پس از چندی، پروژه از روی ناچاری به همان صورت بیع متقابل به یک شرکت چینی سپرده شد.اما عملکرد شرکت چینی بنا به گزارش مدیران و مهندسان این پروژه و نیز مشاهدات نگارنده(بعنوان کارشناس ارشد پروژه در شرکت نفتی مجری پروژه)بطور خلاصه به شرح زیر بود:

۱-ضعف در مطالعات و مهندسی پروژه

۲-کیفیت نازل در اجرای پروژه

۳-کُندی روند اجرایی پروژه و بروز وقفه های مکرر در انجام کارها

۴-عدم توجه چینیها به نظرات نمایندگان کارفرمای ایرانی و ناظرین پروژه

۵-اصرار به استفاده از تجهیزات و قطعات و حتی مصالح ساختمانی چینی علیرغم مخالفت دستگاه نظارت پروژه

۶-بی توجهی به اخطارهای مکرر مهندسین ناظر به خاطر عدم رعایت زمانبندی پروژه

آنچه گفتیم یکسوی تلخ ماجراست.اما سویه ی تلخ تر و تاسف بارتر اینکه چینی ها بعد از خلع ید در دولت اول روحانی بخاطر کم کاری و عدم انجام تعهدات، کار خود را به بخش دیگر همین میدان مشترک در کشور عراق منتقل کردند تا با اطلاعات فنی بدست آمده از مطالعات مخزن نفتی در دوران کار در بخش ایران، تعهد خود به کشور عراق را به شکل بهتری به انجام رسانَند.

توضیح اینکه شرکت چینی بنا بر عُرف بین الملل، مجاز نبود تا اطلاعات محرمانه ی بدست آمده ی مربوط به بخش ایرانی مخزن را به طرف دوم(کشور

رقیبِ عراق)واگذار کرده و در واقع بفروشد.

این بود نمونه ای آشکار از عملکرد بسیار ضعیف و بد عهدی شرکت چینی در ایران بعنوان مشتی نمونه ی خروار.

۱۴ فروردین ۱۴۰۰

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه