در کتاب " مهر گردون " که مجموعه ی مقالات و مصاحبه های " سید علی صالحی " ، شاعر مطرح معاصر است؛ گفت و گویی با دو شاعر جوان معاصر " رضا بختیاری اصل " و " امید حلالی " ، پیرامون شعر " گفتار " منتشر شده که در نوع خود جالب توجه است.

" صالحی " یکی از شاعران هوشمند معاصر بود که در اواخر دهه ی شصت و رکودی که شعر را فراگرفته بود با طرح و بسط " شعر گفتار " راهی دیگرگونه و روزنه ای سالم برای برون رفت از این رکود ارائه داد.

بعدها برخی از مدعیان دهه ی هفتاد که به شدت تحت تاثیر بیان " صالحی " بودند با استفاده از این بیان که متکی بر زبان متداول میان عامه ، اصوات ، تکیه کلام ها ، شبه جمله ها و... بود مدعی خلق شعر دهه ی هفتادی شدند.

" صالحی " علاوه بر این در تقطیع ، هموار نویسی را پیشنهاد کرد و در موخره ی کتاب " عاشق شدن در دی ماه ، مردن به وقت شهریور " نکاتی چند را پیرامون هموار نویسی در تقطیع یادآور شد.

با آن که شاعری " هوشمند " چون صالحی به بیانی ویژه دست یافته بود که گاه در برخی شعرها همچون " میدان هروی " ، حضور اجتماع در شعر باعث قوت و قدرت شعر می شد و می توان این گونه شعرها را برگ برنده ی " صالحی " در سرایش شعر " اجتماعی " دانست- موضوعی که نبود آن اینک ضعف شعر معاصر محسوب می شود - اما در دهه ی هشتاد با ظهور رسانه های مجازی و چرخش فضای سیاسی - اجتماعی به سویه های پوپولیستی ، شعری ترویج شد که دلنوشته نویسی بود و سهل و ممتنع نویسی که در ادوار شعر فارسی از دوران کهن و میانه و معاصر که می توان نمونه های آن را در شعر امثال " فرخی سیستانی " و " سعدی " و " ایرج میرزا " ، سراغ گرفت با ساده نویسی خلط گردید.

" شعر هوشمند " صالحی " که در دهه ی هفتاد به آن انگ " رمانتیک " بودن می زدند اکنون گرفتار دلنوشته نویسی شده بود.

اما از یاد نبریم که " سید علی صالحی " در بزنگاه دهه ی هفتاد شعر فارسی را به مسیری رهنمون شد که می توان به راستی آن را یکی از شیوه هاو طرز های سالم و تندرست و بارآور شعر فارسی تلقی کرد که شعر فارسی را که می رفت دچار تنگنای بیانی و لکنت زبانی گردد ؛ در آن بازه ی زمانی رهایی و رستگاری بخشید.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه