شوشان - راد نژادفتحی :خواستیم بگوییم پدرمان عاشقانه برای وطنش زیست ، خواستیم بگوییم پدرمان سهم بزرگی از عمر با عزتش را صرف تحقیق و پژوهش و حفظ و احیای فرهنگ دیارمان کرد، او مجموعه دار و موزه دار توانمندی بود ، او تا ساعات آخر زندگی پرثمرش درحال نگاشتن و تالیف بود... اما شما آمدید، پر شکوه و وسیع، با پیام ها ، تماسها و حضورتان، تسلای جان داغدارمان شدید. نور شُدید در تاریکی دلتنگیهایمان. این موج قدردانی و مهربانی نسبت به پدر، جانمان را گرم کرد ، دریافتیم که هیچ گفتنی را نیاز نیست. شما عشق پدر به سرزمینش را زیباتر تفسیر کردید.
میدانیم رسم ادب بر این است که پاسخگوی تک تک مهربانیهای شما باشیم، اما بر شرایط فعلی ما این قصور را ببخشید. امید که تبریکگوی شادی ها و موفقیت های بسیار شما باشیم.
بر دست پرمهرتان بوسه میزنیم.
با سپاس و احترامات بسیار