متن سخنرانی روسای جمهوری ایران در نشست عمومی سازمان ملل، با همه تفاوت های بسیار اندک با یکدیگر اما همگی در بیان و نوع مفاهیم کاملا با یکدیگر شباهت دارند و از زبان ثابتی برخوردارند‌ این در حالی است که متن سخنرانی روسای جمهور کشورهای جهان حتی کشورهای اسلامی، از نظر بیان مفاهیم و زبان و فضا و چیدمان، تقریبا هیچ شباهتی با متن سخنان روسای جمهوری اسلامی ایران ندارد.

علت و اسباب اتخاذ زبان ثابت و تکراری در خطاب با جهان متغیر و متفاوت چیست و چرا؟

1- روسای جمهوری ایران هیچکدام دیپلمات و آشنا بر روابط و سازمان های جهانی نبودند و نیستند از این رو، نمی توانند زبانی متناسب بر فضا و نوع روابط جهانی داشته باشند.

2- روسای جمهور اسلامی ایران، بر پایه گفتمان واقعی خویش یا بنا بر جایگاهی که دارند، بر این باورند که نوع حکومت و ساختار و قانون اساسی جمهوری اسلامی کاملا متفاوت است و بر همه انواع حکومت های کنونی کشورهای جهان، برتری ذاتی دارد.

3- روسای جمهوری اسلامی ایران بر این باورند پیام هایی که از زبان آنان و به نقل از متون اسلامی، در نشست عمومی سازمان ملل منتشر می گردد، می تواند هدایتگر وجدان های خفته انسان های غیر ایرانی و غیر مسلمان بلکه هدایتگر شهروندان کشورهای مسلمان باشد و این توان را نیز دارد که بیرون از عرف های جهانی، تاثیرگذار باشد.

4- روسای جمهوری اسلامی ایران، بر این باورند که نظم کنونی حاکم بر جهان و ماموریت سازمان های بین المللی، در جهت رشد معنویت، عدالت، گسترش اخلاق انسانی مورد نظر آموزه های اسلامی نیست و آنچه که به نام حقوق بشر و دموکراسی و..... بر جهان حاکم است، ساختگی و غیر اصیل است و نمی تواند انسان را به تعالی برساند.

5- استفاده از واژگان خاص که کاربردهای متفاوت و چند وجهی در زبان و زمینه های گوناگون دارد مانند عدالت که در ابعاد قضایی، اقتصادی و فلسفی مورد استفاده قرار می گیرد و بسیار کلی اند، بی گمان نمی تواند نشان دهنده مفهوم مورد نظر روسای جمهوری ایران نزد مخاطبان باشد.

6- خواندن آیات قرآن و ادعیه خاص که نشان دهنده باورهای شیعی است و حتی در نزد مسلمانان، مورد پذیرش نیست.

7- ذکر نام و نشان دادن تصویر برخی قهرمانان ملی ایران با هدف القای همان احساسی که نزد دسته هایی ایرانیان است.

بر پایه باورهای یاد شده، ملاحظه می شود که زبان روسای جمهوری اسلامی ایران در نشست های بین المللی بیرون از ایران و در نشست های بین المللی که در تهران برگزار می شود، زبانی ثابت و کاملا متفاوت دارند محتوای سخنرانی های آنان، معمولا کلی و از جایگاه بالا و بدون ورود بر مسائل عمومی کشورهاست.

این زبان ثابت و تکراری و این سخنرانی های متفاوت تا چه اندازه تاثیرگذار بوده است ؟ و آیا تاکنون تاثیرات احتمالی آن، در نوع برخورد کشورها با ایران، مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است؟

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه