باگذشت بیش از یک ماه هنوز اعتراضات به شیوه های مختلف و کما بیش ادامه دارد . حاکمیت تمام تلاشش را میکند که خواسته های مردم داخل کشور وفشار اقتصادی به احاد جامعه را عملا نادیده بگیرد و صرفا آنرا به عوامل بیرونی منتصب نماید.

اینکه تمام نیروهای مخالف حاکمیت در یک جبهه با هدف براندازی جمهوری اسلامی گرد هم آمده اند و هر بهانه ای موجب یک اعتراض میشود ،شکی نیست.اینکه علائم چشمداشت همسایگان هم هر روز به یک شکل خود را در مرزها نشان میدهد تا ازاین گربه سهمی ببرند ،شکی نیست. اینکه کشورهای اروپایی و انگلیسی بجای آمریکا در خط مقدم حمایت از اعتراضات قرار گرفته اند و شروع به وضع تحریم های حقوق بشری میکنند هم قابل تامل و تفکر است ! تئوریسین های نظام از سعید جلیلی تا کیهان شریعتمداری و... که مخالف تصویب برجام نیم بند بودند ،کشور را در وضعی قرار دادند که بدترین سناریوها در حال تحقق است .آیا پذیرش مسئولیت میکنند ؟

پافشاری نظام بر خواسته های خود در چارچوب برجام ممکن است در آینده نزدیک با عقب نشینی آمریکا تحقق یابد که در صورت عدم تمکین ایران مکانیزم ماشه فعال و با تمکین، هیچ سودی نصیبش نخواهد شد چون تحریم های حقوق بشری جای تحریم برجامی را خواهد گرفت.معادله ای که از هر طرف باخت است .مشکلات داخلی و خارجی عرصه را بر حاکمیت تنگ تر و مجبور به اخذ تصمیمات سخت خواهد کرد‌ ! همانطور که قبلا هم نوشته بودم نمیشود صرفا با اهرم سپاه و دایره خودی ها به جنگ موانع تولید ، رفع مشکل کم آبی ،گرد و غبار ،ساخت مسکن ،رفع فسادو رانت و ... رفت و هم انتظار دفاع از مملکت و حمایت مردم از آن را داشت. در حال حاضر هیچ استراتژی مشخصی از طرف حاکمیت برای پاسخ به اعتراضات دیده نمیشود و علاوه بر آن صداهای مختلف توسط تئوریسین ها ی نظام که مملکت را به این وضع انداختند ،از تریبون های مختلف جهت سرکوب آن بلند است.چند سالی است که دلسوزان مملکت می گفتند تا دیر نشده به خواست مردم و نیازهای جامعه امروز و قرارگرفتن هر کس در جای خودش توجه شود و حال اکثرا میگویند هر چند دیر شده ولی ممکن است اخذ تصمیمات سخت مثمر ثمر واقع شود !

۱۴۰۱/۰۷/۲۹

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه