- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۱:۲۱
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - مهری کیانوش راد :
به کجا می رویم ؟
چگونه می رویم ؟
قطب نمای وجود ما ، رو به سوی کجا میل می کند؟
به خود که نگاه می کنیم ، وجود ما نوسانی از تغییرات بسیار بوده و خواهد بود .
تلاطم و جنبش و حرکت انسان از اعتقاد او سرچشمه می گیرد.
ساحل به مدد اعتقاد انسان است که چهره نشان می دهد.
شادمانه زیستن یا افسردگی را ، تجربه کردن، از اعتقاد ما سرچشمه می گیرد.
آبشخور اعتقاد ما از کجا سیراب می شود؟
از ناکجاآبادی که در لحظه ای اهورایی عقل و قلب با هم گره خوردگی شگفتی را تجربه کنند و ناگهان ایمان بیاوریم که با واقعیتی باورکردنی روبرو شده ایم.
به خود که رجوع کنیم ، هیچ بادی ما را به هیچ سویی نخواهد برد .
زمانی که دل بخواهد و طلب کند ، نسیمی نیز ما را به حرکت در می آورد .
حرکت من ، حرکت تو ، ساحلی که بوی آشنای آن ما را متحیر خود کند ، در درون ما خانه گرفته است.
دنیا پر از جاذبه های گوناگون است .
انسان شامه ای قوی دارد ، که بوهای عالم را می شناسد ، اگر چه با آنها ظاهرا بیگانه باشد.
هر بوی آشنایی انسان را شیفته ی خود می کند و به سویی می کشاند، که چه بسا هرگز تا آن روز شناختی از آن نداشته است
اعتقاد انسان، آسان به دست نمی آید ، اعتقادی که جان با آن آشنا و بالاتر از آشنایی ، چون آب با گل، با وجودش آمیخته باشد ، چنین باوری را رویدادهای زمانه ناباور نمی کند.
چون به بصیرت نگاه کنیم ، بسیاری از اعتقادات را باد حوادث با خود می آورد و با خود می برد و گاه با شگفتی از خود می پرسیم که آن اعتقاد، آن باور به کجا رفت؟
اعتقادات بی ریشه روی سنگ سخت خانه می کنند و با بادی رها و با قطره ای باران شسته می شوند ، دستخوش چرخش حوادث می شوند .
اعتقادی که اصل باشد ، ریشه در خاک دارد ، تغییر می کند ، رشد می کند ، گاه با شرایط روزگار متحول می شود ، اما همه ی این نوسانات اعتقاد را محکم تر و با هیچ بادی بر باد نمی رود.
بسیاری از مردم زمانه چنین هستند.
یا هر روز بی ریشه به سویی میل می کنند یا می مانند ، می سازند و نمی گریزند.
دنیا را اعتقادی می سازد ، که ریشه را در خاک محکم کرده و تندباد حوادث در برابر آن تسلیم می شود.
پرسش این است :
اعتقاد و باور ما تسلیم باد خواهد شد یا باد را با قدرت خود ساکن خواهد کرد ؟
پاسخ با ماست.
رفتار ما ، عملکرد ما پاسخی است که هر لحظه چهره نشان می دهد.
هر روز باید چشم خود را باز تر ، گوش خود را تیزتر و شامه ی خود را قوی تر کنیم.
دنیا و آینده از آن کسانی خواهد بود ، که بر باورهای خود پا بفشارند و ایستادگی را فراموش نکنند.
آذین
| 
۲۰:۰۲ - ۱۴۰۱/۰۸/۲۵
پاسخ
درود بر شما استاد بی نظیر،