محمدباقر محبزاده معروف به محب شوشتری بیشتر شعرهایش با مضامین مسایل اجتماعی و در قالب طنز است چند سال پیش شعری به گویش شوشتری برای پدیده ریزگردها که در خوزستان با نام "گردوخاک" معروف است سرود که بازخوانی آن با حال و هوای این روزهای غالب شهرهای خوزستان مناسبت دارد و شاید ـ تنها شاید ـ خالی از لطف نباشد!
چقذَه بریزی تو سَرُم گَرتِ خاک؟
شَرتَه کَن و رو اَ وَرُم گرتِ خاک
آبرو خاکانَه هَمَه بُردیَه
هم دو ـ سه روزَه نَهاومد کُردیَه
چِقذَه مَخی هَر رو تو آیی ورُم؟
چِقذَه مَخی ریزی تو خاک می سَرُم؟
چِقذَه مَخی پاتَه وَنی می تیاَم؟
چِقذَه مَخی آیی رَوی می ریهاَم؟
کی به تو یاد داده رَهِ شوشتَرَه؟
کی به تو فَهموند که هِه خاک می سَرَه؟
فهمیدیه شهر اَما بی کَسَه
جون تو نی سوخته شرکت بَسَه
رو سَری بیعُرضه تو تِهرون بین
نارمک و دربند و اُ شمرونه بین
اونجو روی اُوُ هواش عالیَه
رو سَری زَن جُو تو فقط خالیَه
اونجو اَ تَرسِت بَگروسِن شُمال
اینجو اَما میل بکنیم بیخیال