در مكتب ظلم ستيز شيعه، شهيد درجه عالي رشد و تعالي انسان است، شهيد خون خداست كه بر زمين ريزد تا ظلمت فكر و انديشه فرعونيان رسوا شود، خون شهيد لاجرم به اوج افلاك بازمي گردد تا رشته ستم از هم گسيخته و فصلي نو در زندگاني نسل بشر آغازيده شود. اين است رمز و راز شهادت كه در كلام سيد شهيدان اهل قلم؛ راز هستي بوده و به تعبير اين قلم شكسته، گوهر هستي و اساس جهان بيني منطبق بر توحيد عملي و نظري است.

و حالا در فراخناي انقلاب اسلامي پس از ١٤ قرن كه از عاشوراي ٦١ گذشته است؛ شهادت معنايي دوباره پيدا كرده است، مردان و زناني تحت تربيت انقلابي خميني كبير به رشد رسيده اند كه در تراز شهادت قرار گرفته و باب شهادت به اذن الله رونق يافته است.

لحظات و آنات گران بهايي در سه دهه گذشته فراروي ايرانيان قرار گرفته است كه تو گويي شهيدان احد و خندق و بدر برخاسته و در امت خميني تجلي يافته اند، پيروزي انقلاب، جنگ تحميلي و حالا فرصت دفاع از حريم ولايت و اهل بيت، كاروان شهادت را در اين اقليم و خاك به راه انداخته و دست چين روزگار، بهترين فرزندان ديار ما را فرا مي خواند.

اما در باب شهيد كه دم او از مداد يك عالم افضل است.

شهيد عصاره ملت است، چكيده فضيلت هاي يك ايراني مسلمان، پس شهيد محصور دايره محدود جناحين و سياسيون نيست.

شهيد فراتر از هر قوميت و منطقه و نگره و رنگ و مسلكي است، شهيد اوج ايرانيت و عين اسلاميت است، پس شهيد هيچ پسوند و پيشوندي ندارد.

شهيد وابسته نيست، همه ما اگر توفيق يار راهمان باشد خود را منتصب شهيد مي دانيم و شهيد يكي است، يگانه و يك دانه است.

آري؛ فهم معناي فوق و ارزش هاي شهيد چندان مشكل و صعب نيست اگر غبار منيت، منفعت و سياست زدگي پيش روي مان نباشد، تنها بايد چشم ها را شست تا جور ديگر ديد.

اين روزها كه شهر سرافراز اهواز مفتخر و معطر و مطهر به حضور شهيدان راه زينبي است، نمي توان برداشت هاي ناصواب و تسويه حساب هاي سياسي را ناديده گرفت و سكوت كرد.

سربسته اما بايد گفت، شهيد را مصادره نكنيد.

خون شهيد را دست مايه سيلي به رقيب نكنيم.

از مراسمات شهدا، منابر سياسي نخواهيم.

تريبون ها را به افراد مغرض و مساله دار ندهيم تا خدمات را ناديده و يك سويه به قاضي روند.

اجازه ندهيم در مراسمات تكريم شهيد، حرف هاي نامربوط و شايد مربوطي كه در جايي ديگر بايد گفته شود، فضاي معنوي موجود را بيازارد.

شهيدان رفتند تا امنيت و آرامش را براي ما به ارمغان بياورند، اجازه ندهيم برخي!!! عكس اين پيام را عملي كنند.

شهيدان رفتند تا گناه و آلودگي از جامعه رخت بربندد، اگر فردي هم سهوا چنين نخواسته و با او در روال اداري خود برخورد شده، امواجي برنياوريم كه دامنگير شود و دلسوزان را مكدر سازد.

يادمان باشد مراسمات شهيد بايد در شان و تراز شهيد باشد، فراموش نكنيم استفاده ابزاري از ارزشمندترين آرمان، بي ترديد نتايج ناميموني به همراه خواهد داشت.