دخالت قوم و طایفه در انتخابات شورا باعث شده است تا بیش از آنکه نیازمندی های شهروندان و رفع معضلات موجود شهر مد نظر باشد رای آوری هم قوم یا خویشاوندان...

شوشان: دکتر مصطفی محمدی ده چشمه هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران در مصاحبه ای با خبرنگار شوشان معضلات شهر اهواز و نقش انتخابات شورای شهر در این معضلات را مورد بررسی قرار داد.

عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران در خصوص معضلات شهری اهواز گفت: معضلات شهری اهواز از ابعاد مختلفی قابل بررسی است و این معضلات باعث شده است تا اهواز یک شهر خاص در ایران و جهان باشد. در حقیقت اهواز را می توان کارگاه آسیب ها و چالش های شهری نام نهاد که در آن از هر نوع آسیبی حداقل نمونه ای برجسته وجود دارد. به عنوان مثال در شاخص های آلودگی زیست محیطی شهری، اهواز دارای آلودگی هوا (صنایع، کشاورزی و وسایل نقلیه)، آلودگی آب، آلودگی خاک، آلودگی و عدم وجود بهداشت در محیط شهری ( دفع نا مناسب زباله ها، چالش آب های سطحی، فقدان رعایت بهداشت در بخش خرده فروشی و مواد غذایی و مشکلات فاضلاب های شهری)، و آلودگی مربوط به ریزگردهاست. نکته قابل تامل آلودگی های زیست محیطی شهر اهواز، رفتارهای نامناسب زیست محیطی شهروندان و میزان حساسیت و نگاه شهروندان به این مسائل است، تا جایی که بررسی ها نشان می دهد اهواز یکی از ضعیف ترین شهرها حداقل در مراکز استانی کشور از این لحاظ است.

وی اضافه کرد: در حوزه معماری و شهرسازی اهواز با یک پراکندگی شهری رو به رو است که مدیریت شهری را ناتوان در ارائه خدمات کرده است و باعث شده است هزینه های خدمات رسانی و تامین زیرساخت ها در این شهر بالا برود. درست است که رودخانه کارون در این ریخت شهری بی تاثیر نبوده است ولی مهم ترین نقش در پراکنده روی شهری و توسعه ناموزون را مدیریت شهری دارد.

مصطفی محمدی ده چشمه ادامه داد: این رشد پراکندگی شهری، وسعت شهری را بالا می برد و فواصل دسترسی را زیاد می کند. این فواصل زیاد نیاز به یک شبکه شریانی منظم برای دسترسی دارد، ولی اهواز دارای یک شبکه برنامه ریزی شده و مطلوب در این زمینه نیست، همین باعث شده است که سرعت جا به جایی و سفر در شهر به علت زیرساخت های حمل و نقل شهری ناکارآمد ( ناوگان اتوبوس رانی فرسوده و سیستم تاکسیرانی ساماندهی نشده) زیاد باشد و در مرکز شهر نیز ترافیک سنگین ایجاد شود.

عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران معضل دیگر کلان شهر اهواز را بحث فضای سبز دانست و افزود: شهرداری اهواز سرانه فضای سبز اهواز را 9 متر برای هر نفر اعلام کرده است ولی واقعیت نشان می دهد نه تنها فضای سبز کارآمد اهواز به چشم نمی آید بلکه از پراکندگی مطلوبی هم برخور دار نیست. مساله دیگر مربوط به اسکان غیر رسمی و بافت های فرسوده و ناکار آمد شهری در اهواز است. در اهواز 17 کانون اسکان غیر رسمی و بافت فرسوده شناسایی شده است که در آن جمعیتی حدود 45 هزار نفر زندگی می کنند. همچنین باید به این مسائل فراموشی بعد زیبا شناسی، توجه به نما، رنگ و گرافیک های شهری در فضاهای شهری را اضافه کرد.

وی گفت: بحث دیگر فقدان عدالت اجتماعی - فضایی و عدالت توزیعی در قسمت های مختلف شهر اهواز است، یعنی ضعف خدماتی در بخش های قابل ملاحظه ای از شهر در برابر تمرکز و تراکم در قسمت های دیگر. درست است که بحث شمال و جنوب شهر در همه شهرهای مهم وجود دارد ولی در اهواز این شیب تند تر است. به عنوان مثال این خدمات در چند هسته سکونتی- عملکردی، محور غربی ساحلی را به ویترین شهر تبدیل نموده است و در دیگر منطقه های شهر شاخص های دسترسی به خدمات را کم رنگ کرده است.

دکتر محمدی ده چشمه پس افتادگی فرهنگی را یکی دیگر مهم ترین معضلات کلان شهر اهواز دانست و گفت: اهواز شهری قومی و قبیله ای ست و مرزبندی زبانی، فرهنگی و قومی در تصمیمات مشاهده می شود. مدیران با نگاه قومی عزل و نصب می شوند، یا اگر پروژه ای بخواهد افتتاح شود نگاه قومی حرف اول را می زند. این بافت قومی و قبیله ای وقتی بغرنج تر می شود که خودش را در جنبه های دیگر نشان می دهد، خصوصا در بحث مربوط به مشارکت در امور شهری و انتخابات شورای شهر.

وی ادامه داد: دخالت قوم و طایفه در انتخابات شورا باعث شده است تا بیش از آنکه نیازمندی های شهروندان و رفع معضلات موجود شهر مد نظر باشد رای آوری هم قوم یا خویشاوندان مهم باشد. همین نگاه که بر انتخابات شورا حاکم است باعث می شود تا اصلح دیده نشود و یکی از دلایل ثبت نام نکردن نخبگان در انتخابات شورای شهر همین است. در این چرخه ناقص که شایسته سالاری جای خود را به روابط قومی و زبانی می دهد نخبگان متخصص تمایلی بر مشارکت و حضور در این عرصه را نشان نمی دهند.

استاد یار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران در نهایت مهم ترین دلایل معضلات شهر اهواز را فقدان تخصص گرایی، عدم ارتباط مناسب با مراکز علمی و دانشگاهی، کوتاهی عمر مدیریت ها و عملکرد گرایی دانست و افزود: تا زمانی که معیار انتخاب زبان و قومیت است و قانون نیز فراوانی حضور و مشارکت مردم را به کیفیت کار ترجیح می دهد، اهواز و شهرهای مشابه بیشتر در مسائل و مشکلات گرفتار می شوند. نتیجه نگاه قومی به انتخابات وضعیتی می شود که در حال حاضر از نظر عملکردی در شورا میبینیم. باید گفت مدیریت ناکارآمد شهری از شورا شروع می شود و به شهرداری می رسد، در این مدیریت نه تخصصی وجود دارد و نه نظارتی صورت می گیرد، تنها تبدیل به مکانی برای سهم خواهی اقوام می شود. خروجی این مدیریت مشکلاتی است که شهرداری در حال حاضر از نظر عملکردی و چالش های پرسنلی با آن رو به رو است.

برچسب ها: دکتر محمدی ده چشمه ، دانشگاه شهید چمران اهواز ، انتخابات شورای اهواز