امروز که مطالب گروهی از حامیان یکی از نامزدهای شورای اسلامی شهر و روستا را مطالعه می کردم به اطلاعیۀ جالبی برخوردم . یکی از کاندیداها اعلام کرده که برای حفظ چهرۀ شهر هیچ عکس و پوستری بر در و دیوار شهر نخواهد چسباند.

به نظرم مطلب بسیار جالب و ایده ای بی نهایت قابل توجه بود. این روزها میدان های اصلی شهر ، کوچه ها و خیابان های اصلی و فرعی به بیلبوردی عظیم تبدیل شده که ناخواسته بار تبلیغات نامزدها را به دوش میکشد. عکس های مختلف با پوشش های متفاوت که بعضا مغایر با شئونات اخلاقی و اسلامیست و در پاره ای موارد ارزش و کرامت قشری از جامعه را تحت تاثیر قرار میدهد ، در کنار فیگورهای رنگارنگ متفکرانه هر کدام به نوعی سعی در جلب نظر بیننده دارد. تصاویر کوچک و بزرگ هر کدام با طرح و نقشی متفاوت سعی در تحت تاثیرقرار دادن افکار عمومی دارد.اما نکتۀ قابل تامل اینجاست که مگر از روی عکس و پوستر میتوان دانست که کدام کاندیدا کارآمد تر است و یا اینکه چه ایده هایی برای احیانا آبادانی شهر دارد؟

مثلا یک شهروند آگاه از روی رنگ روسری یک نامزد خواهد فهمید که دغدغۀ شهروندی این نامزد برای حل معضل کودکان کار چیست؟ و آیا فیگور متفکرانۀ فلان کاندید که با ترکیب ماهرانۀ لباسش سعی در القا حس روشنفکری بر اذهان عمومی دارد ، می تواند سطح توانمندی وی را در انجام مسئولیت خطیر پیش رو بنمایاند؟ نگاهی اجمالی به شکل تبلیغات نامزدها که در واقع حمله ای چند جانبه به مبلمان شهریست هر انسان فهیم و آگاهی را به فکر فرو میبرد. درو دیوار شهر ، ایستگاههای اتوبوس ، بلوارهای میان خیابان ها پر شده از پوسترهای کوچک و بزرگ . حتی پایه های برق و بدنۀ روگذر ها و زیر گذر ها هم از این اتفاق ناشایست بی نصیب نمانده اند. سوال بسیار مهمی که در این میان مطرح می شود اینست که فردای برگزاری انتخابات تکلیف این چهرۀ مخدوش و بهم ریختۀ شهر چه خواهد شد؟

سوال اینجاست : چگونه باور کنیم کسانی که با شعار و وعدۀ شهری آباد قدم به میدان گذاشته اند ، چگونه ممکن است اینگونه کمر به نابودی فضای شهر بسته باشند.

التماس تفکر

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه