جمهوري يازدهم

انتخابات رياست جمهوري را درحالي پيش رو داريم كه حواشي مختلف باعث شده از پرداختن به مهمترين اصل يعني برنامه هاي راهبردي كانديداها غافل بمانيم.هرچند نامزدهاي اين دوره هنوز برنامه روشن،جدي و مشخصي ارايه نكرده اند و معدود نكات مطرح شده توسط آنها نيز تقريبا تطابقي با واقعيات امروز جامعه ايران ندارد. اين مقال در نظر دارد به برخي از مهمترين اولويت ها و چالش هاي پيش روي رييس جمهور آينده اشاره كند:

نخستين و مهمترين اولويت رييس جمهور آينده ايران حمايت همه جانبه از منافع ملي كشور و محوريت قرار دادن آن در همه ي برنامه هاي سياسي ،اقتصادي،اجتماعي ،فرهنگي و... با اعتقاد به اين ديدگاه كه همه افراد عمري محدود دارند و آنچه جاودانه مي ماند مفهوم ملت و سرزمين و ايفاي مسوليت تاريخي است.

از طرف ديگر غرب و بسياري از كشورهاي منطقه تلاش دارند كشور اسلامي ما را در انزواي مطلق فرو برده و با ترويج تفكر منفي عليه ايران منافع خود را تامين و در اين راه از هيچ كاري كوتاهي نمي كنند.

دولت آينده بايد سياست تنش زدايي را دنبال و در جستجوي متحدين قابل اعتماد تري براي كشور باشد تا در شرايط حساس و بحراني ما را تنها نگذارند. دراينصورت هم از منابع و منافع ملي صيانت شده و هم از بن بست مورد نظر دشمنان رهايي مي يابيم. لزوم احياء دوباره سازمان برنامه و بودجه و پايبندي به برنامه ريزي و قانون گرايي نيز از ديگر نكات لازم دولت آينده مي باشد.

افزايش در آمدهاي نفتي در سال هاي اخير و هزينه كرد بدون برنامه آن كه با افزايش تصاعدي واردات انواع كالاهاي خارجي همراه بود به تدريج توليد ملي را تضعيف و به وضع امروز رسانده ،كه ازعوامل مهم رشد بيكاري و درنهايت بروز آسيب هاي اجتماعي در كشور مي باشد.لزوم توجه و حمايت جدي از توليد كنندگان داخلي نيز از ديگر مسائل اساسي دولت يازدهم است.

الگوي موفق كشورهاي توسعه يافته نشان مي دهد استقلال بانك مركزي و سيستم اقتصادي و مالي هر كشور از دولت و برنامه هاي سياستمداران، كارايي و نتيجه بهتري به دنبال خواهد داشت.لزوم تلاش در جهت تقويت اين ايده نيز مي تواند به برون رفت از برخي مشكلات كشور كمك كند.

تجربه سالهاي اخير روشن نموده افرادي كه بدون داشتن پشتوانه و وابستگي حزبي و گروهي وارد عرصه قدرت شده اندبا رفتارهاي غيرقابل پيش بيني كشور را در آستانه چالش هاي خطرناك قرارداده اند،مي طلبد دولت آينده نسبت به حمايت از احزاب و نهادهاي مدني و تقويت بدنه اجتماعي تلاش مستمر داشته تا از دل احزاب و نهادهاي مدني شخصيت هاي سياسي و مديران كارآمدبراي اداره آينده كشور تربيت شده و فرهنگ كار گروهي بجاي فرد محوري نيز تقويت شود.

يك جامعه پويا براي افزايش كارايي و بهره وري نيازمند استفاده از همه ظرفيتهاي خود است.بكار گيري همه افراد و جريانهاي معتقد به قانون اساسي جمهوري اسلامي ،فارغ از تفاوت سليقه آنها و تشكيل يك كابينه فراجناحي، ضمن ايجاد انگيزه خدمت ،به همدلي و نزديكي جريانهاي موجود در جامعه كمك مي كند.

نكته آخر اينكه شايسته است رييس جمهوري اسلامي ايران در مراودات ،سخنرانيها و گفتمان خود از ادبيات فاخر و شايسته اي استفاده كرده و به شان ملت ايران توجه ويژه نشان دهد.