شاید به وقت شرمندگی !!

خدا را شکر کنیم یا شرمنده مردمی باشیم که در خانه شان را زدیم و برای چند نفری رای جمع کردیم؟ کسانی که پس از نمایندگی، نقش کارگزار این و آن را پیدا کردند، و ردای نمایندگی بدطور بر تنشان زار میزند! نماینده هایی که هر چقدر جلوتر میرویم میزان شرمندگیها را بیشتر و بیشتر می کنند، وقتی می بینی مثلا به جای حذف مدیرکلی که دوره ریاستش به جز فاجعه چیزی نداشته، به دنبال حذف مدیر جزئی میروند که *گناهش یحتمل کرنش نکردن به آقازاده های دور و بر فلان نماینده بوده،* وقتی می بینی که  در جلساتشان با فلان وزیر و مدیر ارشد، حتی *سطح مطالبات تعریف نشده* و همان مطالبه ای که باید از مدیرکل و یا حتی مدیرجزء شهرستانی داشته باشند، از وزیر می خواهند، مطالبه ای مثل آسفالت فلان روستا و ... و طبیعی است که وزیر با خوشرویی تمام اجابت کند و حتما در دلش می خندد که چنین خنده ای به جاست، بدتر اینکه بعد میروند و خبر چنین جلسه ای را با آب و تاب منتشر می سازند، و ما می مانیم که چه بگوییم که انگار تعریف سطح مطالبات با توجه به رده های سازمانی مختلف، امر پیچیده ای باشد و در پیچیدگی امور، نماینده های به اصطلاح ما گویی دستشان خالی است.

نماینده شیراز در نطقی بدون هیچ پیچیدگی و اطناب از حق مردم خرمشهر واستان گفت و این هم خیالی است که با خود به انتخابات بعدی میبریم، تا دوباره بجنگیم، دوباره بنویسیم، دوباره خودفریبی را کلید کنیم و به دیگرفریبی برسیم، دوباره بگوییم این بار متفاوت است، دوباره بگوییم بین بد و بدتر مخیریم و مردم را از بدتر ذهنی خود بترسانیم و دوباره در انبان این و آن رای جمع کنیم تا فلانیها دوباره رای بگیرند و ما دوباره تماشاچی شویم.

دوباره به تماشای خلق روابط مصلحت جویانه بنشینیم، دوباره شاهد اشخاصی باشیم که معروفند به فرزندان سبت، همانان که برایشان نام و نشان نماینده و حتی طرز تفکرش فرق نمی کند، چپ باشد یا نباشد، به راست براند و یا نراند، مهم این است که این اشخاص دلاله های قدیمی میدانند و می‌دانند چگونه جنس خود را ابتیاع کنند و البته برعکس ما به هیچ وعده ای دل نمی بندند، آنان وعده های خود را پس از روز انتخابات میسازند، در همان روزهایی که ما سرخوشانه گمان میکنیم طلیعه دوران تازه ای می بینیم، تصور میکنیم با آمدن نماینده ای یعنی از جنس مردم، دیگر جایی برای دلاله های محبت نیست و ... 

درست در چنین روزهایی است که شاهد افتتاح جاده ای خاکی به نام جاده خاکی منفعت طلبی‌های فردی و گروهی هستیم، و انحراف همینطوری رای مردم را می خورد و بدبختی قی میکند.