مساله ی بهداشت، نظافت، بیماری ها، تغذیه، توجه به کودکان و پیران، توجه به آسیب های روحی سیل زده گان و بیش از همه تسریع در پرداخت کمک هایی که باید برای جبران ویرانی های منازل و ... آنها اختصاص یابد، از ضرورت هایی ست که بیشتر از نگرانی برای سیل بعدی محتمل باید به آن توجه شود.

شوشان - شهرام گراوندی / مدیرمسوول نشریه پیوند ایرانیان :

این جور که از شواهد و قرائن بر می آید و هواشناسی نیز خبر می دهد ؛ میزان بارندگی ها در لرستان و خوزستان ظرف روزهای آینده آنقدر نیست که موجب تولید و راه افتادن سیل دیگری شود . هر چند میزان ورودی آب به مخازن سد کرخه و دز تقریبن ثابت است و با مدیریت خروجی آب از سدهای کرخه و دز می توان حجم آب ذخیره شده را کاهش داد و در مناطق گسترده تری هدایت کرد.

اکنون و در این میانه دو مساله مهم است. یکی مدیریت خروجی آب سدها و نظارت دقیق و در عین حال شفاف بر آب گیری مناطق پایین دست (همراه با اطلاع رسانی دقیق) و استفاده ی بیشتر از بستر وسیع هورالعظیم و مواظبت از روستاهایی که در این محدوده هنوز مانند روستاهای به زیر آب رفته و تخلیه شده ، گرفتار نشده اند ؛ و مساله ی مهم دیگر ، توجه به سیل زده هاست .

در خصوص سیل زده ها کافی است تصور کنیم با چه پدیده ی تازه ای مواجه هستیم. بخش زیادی از هموطنان ما خانه و کاشانه ی خود را که مثل هر هموطن دیگری تمام دار و ندار آنها بوده ، ترک کرده اند و به ناچار آواره ی مناطق مرتفع و یا سکونت در ورزشگاه ها و مکان هایی در شهرهای همجوار روستاهای خود شده اند که اصولن برای زیست بیش از دو سه روز نیز پیش بینی نشده و از امکانات زیرساختی برای پوشش نیازهای اولیه ی سکونت برخوردار نیستند.

مساله ی بهداشت ، نظافت ، بیماری ها ، تغذیه ، توجه به کودکان و پیران ، توجه به آسیب های روحی سیل زده گان و بیش از همه تسریع در پرداخت کمک هایی که باید برای جبران ویرانی های منازل و دار و ندار آنها اختصاص یابد ، از ضرورت هایی است که بیشتر از نگرانی برای سیل بعدی محتمل باید به آن توجه شود.

امیدواریم و شواهد هم از وقوع سیل مجدد حکایت نمی کند.

ولی سیل فعلی نیز حجمی از آسیب ها را برای ما به همراه داشته که تا مدتها ، وقت و انرژی و توجه ضروری را به سیل زده گان و مناطق درگیر سیل را امری ضروری و حیاتی تعریف می کند.

در این میانه کاهلی و مدیریت فشل باید از گردونه ی خدمات رسانی حذف شود.

نقدی اگر صورت می پذیرد هم باید منصفانه باشد و هم همراه انذار و هشدار حق جویانه و موثر باشد.

تسویه حسابی وجود ندارد. ولی راه بر سودجویان و سواستفاده چیان هم باید مسدود شود.

در این راستا روشنگری و تقویت رسانه های مستقل و اهمیت حضور آنها یک نقش غیرقابل انکار برای بقای حداقل اعتمادی است که مردم به دولت دارند.