قبل از مجلس ششم او را ندیده بودم. هر دو عضو کمیسیون اقتصادي شدیم. کمیسیونی که بعدها دوست و دشمن آن را تقدیر کردند. در این کمیسیون قانون مالیات ها اصلاح شد. قانون تجمیع عوارض، قانون جذب سرمایه گذاري خارجی، قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی نوشته شد و شمس در همه آنها نقش تعیین کننده داشت. او رئیس کمیسیون مشترك تدوین قانون ساختار نظام جامع رفاه بود و اگر ویژگی هاي اخلاقی او نبود بعید می دانم این قانون مصوب می شد. سبک او در بررسی این قانون اگر نگویم بی نظیر بود بدون تردید انگشت شمار است. او لایحه پیشنهادي دولت را به چیزي حدود 60 موضوع تفکیک کرد. به کمک کارشناسان مرکز پژوهشهاي مجلس نظرات بسیاري از کارشناسان و اندیشمندان حوزه رفاه اجتماعی را در مورد این 60 موضوع که باید در مورد هر یک تصمیم گرفته می شد جمع آوري کرد. برپایه این کار بی بدیل

بود که امکان همفکري و همگرایی در مورد یک قانون مادر بوجود آمد. رئیس کمیته تحقیق و تفحص چاي شد و مجبور شدیم در دریایی از اسناد غوطه ور شویم. از مشکلات روز صنعت چاي شروع کردیم اما براي یافتن پاسخ به کاشف السلطنه چاي و عصر قاجار بازگشتیم. به یمن آن کار عمیق و وسیع بود که در مجلس ششم موفق شدیم سیاست جدیدي مصوب شود که سفره رانت خواري برخی از گروه ها جمع گردید، برپایه این سیاست جدید واردات چاي آزاد شد، حمایت از کشاورزان ادامه یافت اما دیگر دولت چاي خشک را از کارخانجات چاي نمی خرید. در هنگام بررسی بودجه در یک روز 5 پیشنهاد او به تصویب اکثریت مجلس رسید. مرحوم محمد رشیدیان می گفت: به یاد ندارم نماینده اي اینقدر پیشنهاد بدهد و همه اش راي بیاورد. اعتماد اینچنینی به او محصول صداقت بی مثالش بود. هیچ کس نمی توانست در صداقت و سخت کوشی همه جانبه اش شک به خود راه دهد. هرگاه سخن می گفت مخاطب باور داشت که از سر ایمان و صداقت سخن می گوید و تا عمق مسئله را نیافته است راه حلی نمی دهد.

با بیان سایر کار هاي شمس نمی توان به اهمیت او راه یافت. برخی از آدم ها را نمی توان توصیف کرد. مثل یک احساس هستند باید آنها را درك کنی با تجربه کردن شناخته می شوند. بعضی ها گرماي وجودشان را فقط باید حس کرد نمی توانید با خواندن و نوشتن آنها را درك کنید. کاري که شمس تبریزي با مولانا کرد. از جنس نورند. باید با شمس وهابی زندگی می

کردي تا عمق معناي » چو بید بر سر ایمان خویش می لرزم« را بفهمید. براي کاري دوستان پیشنهاد می دادند شمس هیچ یک را نپسندید و گفت در دوستی کم نگذارید رفاقت مثل لوطی گري است خرج دارد. در دوست و رفیق داشتن کم از احمد بورقانی نداشت اما از همه دوستانش ایمانش و وفاداري به مردم به او نزدیک تر بودند و در دوستی با این دو هیچ کم نگذاشت. هر چه داشت عرضه کرد. به تقویم ایران او در شب مشعر الحرام و به تقویم عربستان در شب عرفه از میان ما رفت. عرفه را روز علما و مشعر الحرام را شب عاشقان می دانند. هر چند در علم و عاشقی هر دو جایی داشت اما زندگی او بیشتر به دل باختگان می ماند. دعاي عرفه امام حسین بدرقه وجودش باد: خدایا! از خیمه گاه رحمتت بیرونمان مکن. از آستان مهرت نومیدمان مساز.

آرزوها و انتظارهایمان را به حرمان مکشان. از درگاه خویشت ما را مران. اي خداي مهربان! خوف و وحشتم را به آرامش و امنیت مبدل کن. روحش شاد.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه