- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۹:۲۰
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
علیرضا وهابعلی شاعر کوچه های دلتنگی اهواز جان به جان آفرین تسلیم کرد همان کسی که تمام محله های فقیر نشین شهر را با ناب ترین واژه های خود عاشقانه سرود .
سر سخن بنده با مدیرکل ارشاد و فرهنگ اسلامی خوزستان است که خود او صرف نظر از منصب و جایگاه دولتی اش به هرحال از هنرمندان این خطه ی انکار شده است.
شاعر زنده یاد علیرضا وهابعلی متعلق به جامعه ادبی خوزستان است همان نسل مهجوری از شاعران اهوازی که روزگار وفق مرادشان نچرخید و در عفوان جوانی کوهی از ناکامی ها را به سلامت درنوردیدند.
باز گلی به جمال امید حلالی، که به رسم وفاداری، یادی از این شاعر بی آلایش و سروده هایی چند از ایشان را در بخش ادبی پایگاه خبری شوشان بازنشر نموده است.
البته سر سخن بنده متوجه مدیرکل ارشاد و فرهنگ اسلامی خوزستان است و از ایشان خواستارم برای برگزاری مراسم این ادیب خوزستانی از هیچ کوششی مضایقه نفرمایند زیرا مرگ شتری است که در خانه ی همه ما می خوابد.
****
بدرود
ای شاعر کوچه های دلتنگی
در سپهر بلوغ این شعر
بدرود
ای خاکی ترین یار دیرین
ترا به خاک می سپاریم
با خاکسار ترین واژگانت
در تجلی گاه شعر حصیرآباد
بدرود
ای فراخوان آرامش
در ازدحام جنوبی ترین خیابان های شهر
برون رفت از دروازه های بی کسی
اکنون-
عینک هایت را
که تنها شاهد رنجوری های شاعرانه ی توست!
به کدام موزه در اهواز
به ودیعت بسپارم.!؟
تا مردم ترا از خاطر نبرند.
ای همکلاسی نازک دل من
در ناکامی های عهد شباب.!
