شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۷۷۸۴
تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۴۰۰ - ۲۳:۲۹
شوشان - زمان بابادی شوراب:

بسمه تعالی

دوستانی  که با نوع ادبیات عزیز نسیم ترک و ایرج میرزای شاعر، مشکل دارند، لطفا این یادداشت را مطالعه نکنند!

داستان:

روزی مرد ساده‌ای به محله ی جدیدی نقل مکان کرد که مغازه دار محل، زنی بود به اسم فاطی دو سکه.

روز اول مرد تازه وارد با خود گفت که امروز صبح می خواهم تخم مرغ نیمرو، بخورم.

او رفت تا از مغازه به اندازه پولی که داشت، تخم مرغ تهیه کند. پس از مراجعه به مغازه، تقاضای تخم مرغ نمود، فاطی مغازه دار با نگاه کردن به ظاهر مرد، متوجه شد آدم ساده ای است و به او گفت با هم شرطی ببندیم؟

اگر تو درست گفتی، سه برابر پولت به تو تخم مرغ می دهم، اگر هم جواب درست ندادی پولت برای من!

مرد مردد بود که شرط را بپذیرد یا نه؟ 

که فاطی گفت اول سئوالم را می پرسم اگر دیدی می توانی جواب بدهی، شرط ببندیم.

مرد قبول کرد و فاطی سئوال کرد به نظرت سکه من(آلت تناسلی)جلوی است یا عقب من؟

مرد باتوجه به ذهنیتی که از همسر خود داشت، سئوال را ساده دید و پذیرفت،
 با خوشحالی پاسخ داد جلو.

سپس فاطی از پشت ویترینخم شد ، عقبش را که سکه اش در آن پیدا بود به مرد نشان داد و شرط را برد و رو به مرد گفت جواب درست را ندادی و شرط را باختی!

مرد سرافکنده و دست خالی به خانه رفت و به زن گفت تخم مرغ ها افتادند و شکستند.

روز بعد که مرد برای خرید تخم مرغ به درب همان مغازه رفت، باز فاطی گفت من سئوال دیروز را دوباره از تو می پرسم اگر جواب درست دادی، اینبار دوبرابر تخم مرغ می دهم، اگر جواب درست ندادی پولت را می برم.

مرد که فکر می کرد باتوجه به تجربه دیروز، جای سکه فاطی را پیدا کرده، به او گفت قبول و پاسخ داد آن پشت شما قرار دارد، که فاطی از پشت ویترین، جلویش را نشان داد که سکه جلوی او قرار داشت.

مرد سرافکنده و دست از پا درازتر به خانه بازگشت، زنش سئوال کرد که تخم مرغ ها چه شد؟، مرد ساده لوح به او گفت خواهش میکنم تا این فاطی دو سکه مغازه دار محل است من را برای خرید چیزی نفرست.

حقیقت:
این روزها بحث حذف دلار ترجیحی از بودجه کشور در حال بررسی توسط دولتمداران نظام و متفکران و توجیه گران مردم به راه افتاده و توضیح اینکه دلار ترجیحی جز سود جیب بعضی از دلالان(این دلالان چه کسی هستند بماند)هیچ سوی دیگری برای مردم ندارد.

در صورتی که موقعی که مقدار دلار در بازار و جامعه بسیار بود، برای حراج آن برنامه ای جز ایجاد دلارهای ترجیحی و زیر پوشش بردن بعضی از اقلام اصلی مصرفی مردم و اختصاص دلارهای مفت به هم کیشان خود اقدام دیگری مناسب ندیدند.
این دلالان دولتمدار و حکومتمدار تا جایی که دلار وجود داشت، آن را با نرخ ارزان و به اسم آوردن کالاهای ضروری و مورد نیاز به جیب زده و درصد جزئی از آن را هم جهت کالای اساسی مردم، خریداری کرده و وارد کشور نمودند.

سیاستگزاران نظام، خودشان منافع داران سیاستی هستند که برای مردم وضع می کنند، با این تفسیر که منافع خود را بر منافع مردم و منافع ملی  ترجیح داده و آن چیزی که به نفع خودشان هست بی وروا و بدون در نظر گرفتن عواقب ان  در سیاست ترویج داده و بکار می گیرند و به خورد تفکر مردم می‌دهند، یک روز کوپنی شدن اجناس خوب است، روز بعد کوپنی شدن اجناس مناسب شأن مردم نیست، زمانی دیگر سهمیه بندی سوخت، نیاز جامعه است و مدتی بعدش، آزاد شدن قیمت آن.

در برهه ای مدعی می شوند دلار ترجیحی، به اقتصاد و رفاه مردم کمک می کند و تازگی ها نیز اعلام کرده اند، دلار ترجیحی نباید باشد، آیا این سیاست همان سیاسن فاطی دو سکه مغازه دار نیست که برای خالی کردن جیب مردم هالو، اجرا می شود؟

نکته آخر:
چرا باید هر تصمیم مسئولین با توجیهی که می کنند ما مردم بپذیریم؟چرا ضعف و سودجویی خودشان را با منت فراوان به گردن ما مردم می اندازند؟

متاسفانه تا این مسئولین و این تفکرات ناصواب در بین سیاستگذاران وجود دارند، ما مردم ساده موفقیتی در زندگی کسب نمی کنیم!

زمان بابادی شوراب
    ۲۸/ اذر /۱۴٠٠
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار