شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۹۱۱۱۷
تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۶:۴۵
شوشان خرمشهر:وقتی امیرالمومنین،امام علی(ع)،می فرماید "یا ایها الناس!اما حقی علیکم..النصیحه فی المشهد و المغیب"(من حقی بر گردن شما دارم که در حضور و غیاب من،مرا نصیحت کنید.)ما نیز باید به عنوان شهروند به مسئولان مرتب یادآوری کنیم که در این شهر چه میگذرد و آنها چه وظایفی بر عهده داشته اند که تا کنون انجام ندادند و یا کدام برنامه و طرحشان باعث میشود به مردم و شهر آسیب برساند.

قاعدتا می بایست تا کنون مسئولان شهر از این موضوع که بخشی از مردم(اکثریت) از اوضاع ناراضی هستند، آگاه شده باشند.اما آیا به دلیل این نارضایتی اندیشیده اند ؟ دغدغه ی مردم چیست و دقیقا از چه چیزی ناراحتند ؟ از بیکاری ؟ تورم ؟ دروغ ؟ و....؟
آیا به این فکر افتاده اند که برای رضایت این طیف کثیر بی بهره چه باید کرد؟
شاید مهم ترین علت نارضایتی مردم،این است که بعضا مسئولین وظیفه خود را به درستی انجام نمی دهند،یعنی از مدیریت حوزه ی مسئولیتی که به آنها سپرده شده،ناتوان هستند.
متاسفانه در خرمشهر به هر دلیلی طرحی کلید میخورد،بخش اعظمی از منابع مالی برای انجام این کار (بخصوص تبلیغات مربوط به طرح) صرف میشود، بعد از اینکه عده ای از حجم عظیم این منابع مالی بهره مند می شوند و خزانه خالی می شود،شکست طرح اعلام می شود!به همین سادگی!
و این به زبان ساده یعنی ناکارآمدی در طراحی و اجرای یک سیاست! و همچنان این مردم هستند که در واقع متضرر شده اند.
اگر از هر جوان خرمشهری پرسیده شود که برای ده سال آینده اش چه برنامه ای دارد،تا جایی که موضوع به شخص خودش مربوط باشد ،راحت پاسخ می دهد،اما وقتی پاسخش به نقش مسئولان برمی گردد هیچ پاسخی ندارد،چون بی ثباتی در تصمیم گیری ها اجازه نمی دهد او بیشتر از چند ماه قدرت برنامه ریزی داشته باشد،هر روز ممکن است با تغییر مداوم برنامه های دولت و قوانین،چشم انداز مورد نظرش تخریب شود.
لذا با وجود تمایلی که برای برنامه ی بلند مدت دارد،اگر سرمایه ای داشته باشد به سرعت به چرخه ی دلالی می اندازد.
تغییرات پی در پی قوانین و برنامه ی سازمانهای مؤثر در شهر که بعضا برای منفعت اشخاص و گروهی خاص اتفاق می افتد،معمولا افراد با شرایط یکسان را در دو ورطه ی کاملا متمایز می اندازد،دسته ای را عزیز و گروه دیگر را ذلیل می کند.یکی را فقیر و دیگری را ثروتمند می کند!
و باز اگر از یک جوان خرمشهری بپرسید تا چه حد امید دارد که با کوشش و صرف وقت،به حق و حقوق خود و به هدفش می رسد،جواب امیدوار کننده ای نخواهد داشت!
مناصب و پست ها در این شهر نه بر اساس شایستگی فردی و نه بر اساس میزان تلاش شهروندان تقسیم میشود.به همین خاطر در رقابت با شایستگی و ایجاد روابط،این رابطه ها هستند که پیروز میشوند و حتی توانمند ترین ها و شایسته ها را به این فکر وامیدارد که برای رشد و پیشرفت خود ناچار است خود را به افرادی نزدیک کند که در مقایسه با آنان از لحاظ صلاحیت در رتبه های پایین قرار دارند اما به منابع قدرت متصلند!!
افرادی بدون صلاحیت برای افراد صاحب صلاحیت تصمیم گیری می کنند!
به همین خاطر است که در این شهر تلاش و کوشش برای رسیدن به صلاحیت و کیفیت قابل قبول متوقف شده است و تعداد زیادی افراد شایسته،دور از سیستم قدرت معترض و ناراضی،اما در سکوت نشسته اند...

و اما مسئولین شهر بدانند ادامه ی این روند برای خرمشهر و خرمشهری مناسب نیست و تجربه ثابت کرده این نارضایتی در سکوت تبعات خوبی نخواهد داشت.

"رویا اکبری"
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار