شوشان ـ دکتر محمد دورقی :
جمهوری اسلامی ایران، حتی پس از تهاجم امریکا به تاسیسات هسته ای کشور، به دلایل زیادی تمایلی به گسترش دامنه جنگ ندارد اما نمی داند چگونه می توان با تصورات و قرائتهای آمریکا از بی عملی ما و توقعات بالای ملت خودمان از لزوم واکنش مستقیم کنار بیاید.سوال اینجاست که در مقابل تصورات آنها از بی واکنشی ما و توقعات ملت ما برای ضربه به منافع آمریکا،باید چگونه عمل کنیم؟!
مخالفان تهاجم به ایران از پاسخ ایران به این تهاجم و احتمال تلفات انسانی بالا در نیروهای آمریکایی واهمه داشتند و یقینا اگر ایران پاسخ ندهد تصور و تفسیر جدیدی از قابلیتهای رزمی ایران، برای آمریکا شکل میگیرد و نقطه ضعف ایران برملا میشود. اگر در طول دهههای گذشته،ساختمان سیاست را با مصالح امور مطلق و جزمیتها نمیساختیم هر آن امکان مانور و تغییر در سیاستها و تاکتیکها را داشتیم اما متاسفانه ما سالها گفتیم در صورتی که آمریکا به ما حمله کند چنان و چنین واکنشی نشان میدهیم و حالا که به هزار دلیل نمیتوانیم یا از باب تعقل و مصلحت و امر اقتضایی نمی خواهیم آن واکنشهای موعود را عملی کنیم، خود آن وعدهها و تهدیدها به مانعی برای تصمیمگیری عقلایی تبدیل میشوند.اگر بخواهیم آمریکای جنایتکار از بی عملی تاکتیکی ما، برداشت ضعف نکند و تبعات پیش روندهی این تصور دامان ما را نگیرد، باید اقتدارمان را نشان بدهیم اما نه لزوما به آمریکا.چرا که نباید در مواجهه با اسراییل لحظهای از استراتژی تمرکز غفلت کنیم. بنده سر تعظیم فرود میآورم در مقابل مجاهدت و رشادت نیروهای مسلح خودمان اما در عین حال باید بگویم که در حال حاضر در مقابله با دشمن صهیونیستی،هم به ارتقای حمله نیاز داریم و هم ارتقای دفاع. اگر میخواهیم جوابی که به تهاجم آمریکا میدهیم هم بر تصوراتش از ما غلبه کند و هم پاسخی به توقعات ملتمان باشد باید اقتدارمان را در ارتقای آفند و پدافند در مواجهه با اسراییل نشان دهیم؛ چرا که اگر تحول چشمگیری در این دو ایجاد کنیم هم میتوانیم توقعات داخلی را جوابگو باشیم و هم جلوی پیش روندگی دومینو وار تصورات منفی طرف آمریکایی را بگیریم.در حال حاضر ارتقای این دو از طریق تمرکز قوا، از تهاجم به مصالح آمریکا ضروری تر هست. بگذاریم تهاجم آمریکا را امواج دیپلماسی و افکار عمومی شعله ور جهان جواب بدهد و ما این امواج را با کنش های سیاسی هدفمند مدیریت کنیم.
رسانه های داخلی از سر جهل و رسانه های خارجی از سر مکر دستاوردهای ما را در این جنگ مضاعف می کنند و می خواهند با روایتهای ماهرانه مصنوعی و هایپررئالیتیها ما را از امکان ارزیابی های واقعگرایانه دور کنند. ما باید انشقاق و نارضایتی در جبهه داخلی و بروز نشانه های اشکار ضعف اجتماعی و اقتصادی در جامعه اسراییل را ملاک موفقیت در نظر بگیریم و برای تحقق آنها بکوشیم.تا اینجای کار در تحقق این شاخص توفیق نسبی بدست آورده ایم اما این مقدار به هیچ عنوان کافی نیست.