شوشان - حسین کلاهکج ، کارشناسی ارشد مهندسی هستهای (رآکتور) و فعال حوزه برق و انرژی :
تقدیم به روح پرفتوح شهدای هستهای و همه دانشمندان عزیز هستهای ایران
شاید آن زمان که «دوایت آیزنهاور»، رئیسجمهور وقت ایالاتمتحده آمریکا، عنوان سخنرانیاش در سازمان ملل متحد را «اتم برای صلح» نامید، خیلیها معنی و مفهوم اتم را نمیدانستند یا اگر میدانستند، به چشم مقوله ای علمی در مباحث فیزیک و شیمی به آن مینگریستند؛ اما افرادی در دنیای مقابلِ صلح و آزادی که سراسر نفرت و خشم بود، بهخوبی مفهوم اتم و کاربردهای هستهای را با پوست، گوشت، خون و حتی جان خود و عزیزانشان درک کرده بودند؛ افرادی همچون «ساداکو ساساکی»، دختربچة ۱۲سالهای که قبل از آن سخنرانی، در دوسالگی بر اثر مواجهه با اثرات رادیواکتیو بمب در هیروشیما، به سرطان خون مبتلا شد و در نقاهتگاهی، طبق افسانهای ژاپنی، دُرناهای کاغذی میساخت تا از این بیماری رهایی یابد.
اما کاری که دولت آن زمان ایالاتمتحده کرد، پا را از افسانهها فراتر گذاشت و تنها یادگاری که از آن کودک و دُرناهای کاغذیاش ماند، شعارش بر بال دُرناها بود: «من صلح را روی بال تو مینویسم تا تو به همة جهان پرواز کنی.» او سرانجام به ۲۲۰هزار هموطنش پیوست که در آن جنایت تاریخی بشر جانشان را ازدستدادند. این تنها چشمهای از دریای صلح تحمیلی آمریکاییغربی بر دنیا بود.
آن زمان که از سوی یک آمریکایی شعار (اتم برای صلح) در صحن سازمان ملل طنینانداز شد، شاید کسی مفهوم صلح را نمیدانست؛ کسی نمیدانست صلح یعنی واژه ای که منافع قدرتهای جهانی در آن باشد، نه جهان در حال توسعه و جهان سوم؛ کسی نمیدانست صلح یعنی انحصار فناوری هستهای در اختیار قدرتهای جهانی و ایجاد اهرمی با این نام بر سایر کشورهای دنیا؛ کسی نمیدانست صلح یعنی ترور دانشمندان هستهای دیگر کشورها و حفاظت امنیتی شدید از دانشمندان خود برای تضمین قدرتهای خود در منطقه؛ کسی نمیدانست صلح یعنی تحمیل انواع تحریمها علیه کشورهایی همچون ایران که برای استفادة صلحآمیز، اقدام به بومیسازی این دانش کرده بودند؛ اما درعوض، حمایت همهجانبه از رژیمهایی همچون اسرائیل که با وجود صدها کلاهک هستهای، سالها در حال جنگکردن و تجاوز هستند. آری، ذات جنگ برای پیروزی، نیاز به تسلیحات هرچه قدرتمندتر دارد.
اما این را اکنون همة دولتها و ملتهای شرق و غرب میدانند، صلحی که قدرتهای جهانی از آن دَم میزنند، چیزی جز صلح و منفعت فقط برای خودشان نیست، حتی به بهای ازبینرفتن همهچیز سایر ملتهای مظلوم و این را میدانند که تنها راه ایجاد صلح، جهانی عاری از سلاحهای هستهای و خلع سلاح هستهای همة کشورها، مخصوصاً آنها که سابقة استفاده و تهدید سایر کشورها را دارند.
اگر چنین نباشد، دیری نخواهد پایید که هر کشوری که ملتی مغرور و مقتدر دارد، برای ایجاد حفاظت از خود، مجبور است این مسیر را بپیماید و از اتم برای صلح استفاده کند و این امید در دل جوانان غیور ایران اسلامی ایجاد خواهد شد که بار دیگر شعار «انرژی هستهای حق مسلم ماست» را همچون غنیسازی ۲۰درصدی که بهدست عزیزان و جوانان بومی تحقق یافت، به منصة ظهور برسانند و بار دیگر قلب راکتورهای ایران با عشق و غیرت ایرانی بتپد.
به امید ثمردادن خون شهیدان احمدیروشن، علیمحمدی، شهریاری و رضایینژاد