شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۱۴۹۷
تاریخ انتشار: ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۸:۱۹
شوشان - شاپور زندی:

وقتی در دوره راهنمایی علوم اجتماعی تدریس می کردم ، در کتاب جغرافی چنین نوشته بود:

جلگه به سرزمین حاصلخیزی می گویند که از دوطرف به دریا ختم می شود.
خوزستان ، در جنوبغربی ایران است که از هزاران سال پیش مردم در آنجا ساکن شدند.
مهمترین رود ایران یعنی کارون ، پس از پیچ و خم های فراوان به خلیج فارس می ریزد.

بخشی از کارون قابل کشتیرانی است .
به اینجا که می رسیدم ، بچه ها می پرسیدند :

 آقا ، کجای کارون قابل کشتیرانی است ؟!
و من با اینکه می دانستم ! نمی دانستم چه بگویم !.

از دهه هشتاد به این طرف و با گسترش جمعیت شهری ، گویی سیاست های عمرانی و آباد سازی شهرها ، موجب فراموش شدن روستاها شد.
کارون با پیچ وخم های خود از کنار دهدز و ایذه می خروشد و با غرور از کنار اهواز می گذرد!

اهواز مرکز خوزستانِ زر خیز ، تشنه و روستاهای پیرامونش خسته از اهمالکاری مدیران باید تاوان آن را بدهد .

امروز در خبرها آمده بود که پس از محقق نشدن وعده ی مدیران خوزستان در آبرسانی به غیزانیه ، مردم آن منطقه  راه را بر دیگران بستند !

غیزانیه را زیاد دیدم و گشتم و باور اینکه برای آب ، این ابتدایی ترین نیاز هر موجودی ؛ می جنگند خنده دار که نه ، گریه دار و خجالت آور است .

چرا مردم غیزانیه را برای ابتدایی ترین نیازشان تنها بگذاریم !؟

اینجا خشم و قهر نه برای دموکراسی و حقوق بشر ، که برای آب است ! آب.

اگر کارون به خود نمی پیچید ، خلیج فارس را باخود می برد !
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار