- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - محمد دورقی:
بهیموت ( Behemoth) جانور بسیار تنومندی ست که در کتاب ایوب ذکر شده است.این کلمه در عبری اسم جمع است و برخی بر آن هستند که اسم جمع در عبری گاه برای بیان عظمت و بزرگی فرد مورد نظر به کار می رود.( معادل عربی آن بهیمه و بهیمات است ) در کتاب ایوب ، بهیموت که هیولایی در خشکی است همراه با لویاتان(Leviathan) که هیولایی دریایی ست برای نمایش عظمت خداوند به ایوب شناسانده و توصیف می شوند.
بر اساس برخی اسطوره های یهودی در آخر زمان نبردی سخت میان لویاتان و بهیموت رخ می دهد در این نبرد آن دو با چنگ و دندان و شاخ به هم حمله ور می شوند اما خداوند هر دو را با شمشیر خود می کشد.
در نظریه ی سیاسی توماس هابز نیز چنین نزاعی مفروض است اما هابز لویاتان را برای توصیف دولت و حاکمیت و قدرت قانونی و بر حق و جامعه ی مدنی به کار می برد در حالی که بهیموت بعنوان ضد لویاتان تصویر هرج و مرج ، بی قانونی و وضع طبیعی است.
البته منظور از وضع طبیعی در اینجا وضع نرمال و مطلوب نیست بلکه اشاره به وضعی ست که انسان پیش از استقرار دولت با آن مواجه بوده است و مجبور بود با قوانین طبیعت که شاخص ترین ترین آنها حاکمیت زور بود زندگی کند.
یعنی دوره ی پیشامدنیت که نبرد همه بر ضد همه در جریان بود و انسان گرگ انسان است گزاره ای بود که بصورت مختصر توصیف کننده آن دوره بود.
بهیموت توصیف روند قهقرایی یعنی فروپاشی دولت و گسترش نافرمانبرداری است. به این معنا که اگر لویاتان حرکت آدمیان و جامعه ی بشری را به سوی جلو توصیف می کند بهیموت توصیف حرکت به سوی عقب یعنی به وضع توحش و شرارت و تبهکاری آدمیان است.به نظر می رسد طرح واره ی کلی بهیموت ، این غول افسانه ای در جامعه ی ما _ جامعه ای که لویاتانش نای و نفس و اراده ی استقرار نظم و عدالت و قانون و رفاه را ندارد- بوضوح نمایان شده است.
اختلاس های بی هراس، مجالس فرمایشی و کم اثر ، نافرمانی های گسترده و اعمال مخل امنیت و مدنیت در قالب تفاخر قومی و احیا سنت های غلط و تیراندازی های بی واهمه مخصوصا در شهرهای کوچک ، شل بودن قبضه ی قانون و درشت بافت شدن چشمی توری ضابطین آن که منجر به ملاطفت با دانه درشت ها می شود، جابه جایی و انتقال مستمر بین ارزش ها ،خیانت در امانت نظام مند و گسترده،حق کشی های آشکار، تضعیف جامعه ی مدنی تعدیلگر و پرسشگر...همه و همه نشانگر ظهور بهیموت است که دارد برای گسترش هرج و مرج و بی قانونی به استعراض قوا و نمایش جبروت می پردازد.
در افق نگاه هر متامل و در سپهر هر ساعی متتبعی طرح واره ی شنیع این غول بوضوح قابل رویت است. در خودآگاه و ناخودآگاه همه ما یک هراس مشترک بزرگ وجود دارد . هراس از اینکه جامعه ما، بهیموت آخر الزمانی را پیش از همه ی جوامع دیگر تجربه کند چرا که لویاتان ( دولت) که قطب رادع و مانع این غول مخوف است در کشور ما در سال های اخیر بشدت ضعیف و کم اثر و بی مقدار شده است.
همه می پرسند چرا در کشور ما دولت های قوی که توانایی استقرار و نگهداشت ارزش های موسسان و تعامل دو سویه ی منطقی با جامعه ی مدنی را داشته باشند و به بسط رفاه و قانون و عدالت و آزادی های مشروع و در یک کلمه به شکوفایی دین و دنیای مردم مستطیع باشند شکل نمی گیرند؟ چرا در بیست سال اخیر هیچوقت دولتی به شکل مطلق و انحصاری بطوری که تمام ملزومات حاکمیتی و تمام جوانب امور را در اختیار داشته باشد پا به عرصه ی وجود نگذاشته است ؟ انحصار و اطلاق حاکمیت دولتی تنها در دولت های مطلقه و نظام های سلطنتی ظاهر نمی شود بلکه حاکمیت در نظام های پارلمانی و مردم سالار هم باید مطلقه و انحصاری و یکپارچه باشد تا بتواند بر بهیموت و اراده ی شر برای استقرار وضع پیشامدنی فائق آید.
این بحث کلی تر و عام تر از آن است که ارزش جناح و دسته ای از جناح ها و دسته جات موجود را برجسته کند و در دام و دانه ی تفکری از تفکرات رایج احزاب حاکم یا احزاب رقیب بیفتد.سوال و دغدغه ی محوری این است که چرا با تضعیف نهاد جواب گرفته و معتبر و تاریخی مانند نهاد دولت – به هر بهانه و مستمسک و دلیل- چنگ و دندان بهیموت را تیز می کنیم و خواسته و یا ناخواسته به رجعت هرج و مرج و وضع طبیعی شتاب می بخشیم؟
آیا مجلس یازدهم و این دولت بی رمق و بی تفاوت می توانند این فاجعه ی خزنده ی را متناسب با حجم و خطورت آن ، شناسایی و تحلیل کنند و به احیای ِ متقابل نقش همدیگر بپردازند؟ انسجام حاکمیتی و مطلقه شدن دولت – یک دولت صلاحیت مند و کاردان و قایل به ارزش های موسسان- می تواند حتی در این شرایط دشوار هم به پادزهر معجزه آسایی برای دفع بهیموت – بهیموتی که سودجویان زیادی چشم انتظار عودت آن هستند- تبدیل شود.
