شوشان - اکبر ظریفی:
انتخابات مجلس شورای اسلامی دور یازدهم، به هر دلیل با استقبال متوسط رو به پایین مردم روبرو شد. استقبال مردم برای شرکت به عنوان انتخاب کننده به دلخواه خودشان بود و البته به عنوان انتخاب شونده به اختیار دیگری ...! گفتنی تر است که بگوییم، استقبال به عنوان انتخاب شونده،از نظر کیفی وضعی نا امید کننده تر داشت.
اکنون، مساله این است: انتخاب شدگان به این موضوع چگونه می اندیشند ؟ چگونه بایستی بیندیشند؟
بسیاری از نمایندگان نقش مستقیمی در چگونگی وقوع این مهم نداشته اند و گناهی متوجه آنها نیست و لابد تلاش می کنند خود را نماینده همه مردم نشان بدهند، اینکه در عمل چگونه اتفاقاتی بروز خواهد کرد،باید منتظر ماند و دید.
لابد برخی دیگر از انتخاب شده ها ،خود را ملزم به توجه به خواست های گوناگون مردم نمی بینند و خود را وامدار همه نمی دانند.
آنچه مطابق وظایف معمول برای یک نماینده بایسته است، نگرش ملی در مسائل کلان و تلاش نظارتی در مسائل محلی است. بنابراین، در این پروسه امکان جدایی انجام مسئولیت بین مردم برای نماینده وجود ندارد، مگر اینکه بخواهد به وظایف قانونی خود عمل نکند و ویژه نگری یا ویژه خواری کند.
کار این نمایندگان از آنجایی دشوارتر می شود که آنها می بایست تلاش چندبرابری داشته باشند تا بتوانند اعتماد وپشتیبانی بیشترین مردم را داشته باشند، به ویژه مردمی که از مشارکت فاصله گرفته و در صحنه نبوده اند و یا این نمایندگان را مد نظر گزینش نداشته اند. چگونه این کار شدنی است؟
اگر مردم ببینند که یک نماینده به وظایف نمایندگی استحضار دارد و در همین راستا تلاش شبانه روزی دارد، نگاهشان به او مثبت شده و از ناملایمت های پیشین خواهند گذشت.
اگر مردم ببینند که نماینده در راستای ثروت اندوزی خود و وابستگان عمل نمی کند، از او رضایت خواهند داشت.
اگر مردم ببینند نماینده در دوره نمایندگی به دنبال رانت خواری نبوده و ویژه خواری هم نکرده، اعتمادشان به او جلب می شود.
اگر مردم ببینند نماینده در امورات نهادهای دیگر دخالت غیر قانونی نمی کند و اصل تفکیک قوا را که از اصول اساسی جمهوریت نظام است ،رعایت می کند، از او راضی خواهند بود.
اگر مردم ببینند که کنش نماینده در دوره نمایندگی ،مبتنی بر سوگندی است که در آغاز نمایندگی یاد کرده است ، از او رضایت خواهند داشت.
باری، هم برای نمایندگان مهم است که پشتیبانی بیشترین مردم را داشته باشند، و هم برای مردم مهم است که نمایندگان دغدغه های بیشترین مردم را داشته باشند. همه موانع رسیدن به این مهم ،باید از سر راه کنار گذاشته شود.و آسان ترین راه رسیدن به آن، گرایش به عمل به قانون اساسی و رعایت خواست بیشترین مردم در بخش های گوناگون است .