شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۲۰۶۰
تاریخ انتشار: ۱۷ تير ۱۳۹۹ - ۱۸:۰۷
شوشان - دکتر اکبر ظریفی :
در ساختارهای توسعه مند، به کارگیری اندیشه های گوناگون برای رسیدن به بهترین تصمیم سازی ها ،یک شاخص اساسی به حساب می آید که هم منجر به توسعه می شود و هم بستر سازی ویژه ای برای توسعه انجام می دهد. پرتوهای بیشتر وگسترده تر نور، تاریکی های گسترده تری را روشن می کند. برای از میان بردن نادرستی ها، توان اندیشه ای بیشتر، کارایی های بیشتری دارد تا اینکه به تنهایی گرایش پیدا شود، یک نفر به اندازه خودش توان های گوناگون دارد تا چندین نفر . برای همین است که ،به هر حال، گرایش به خرد جمعی سفارش نهادینه شده ساختارهای یاد شده است.

یک آسیب پایه ای برای نهادینه نشدن ارزش خرد جمعی، پذیرش نیافتن سفارش های بیرون آمده از خرد فردی است. بیشترینه هرگز تن به تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های کمترینه نخواهد داد -سهل است- به کنش رسیدن کمترینه، پی آمد همراه نشدن بیشترینه در کنش هاست!

اگر کسی یا کسانی خود را در در پیشگاه گزینش قرار داده باشند و پاسخ دریافتی آنان دیدگاه کمینه مردم باشد، دچار آسیب های گوناگونی خواهند شد. همیشه فشار روانی نمایندگی کمینه، همراه آنان خواهد بود. نگاه از بیرون به آنها همراه با انگ نداشتن مشروعیت بایسته پشتیبانی بیشینه  خواهد بود.

از پی آمدهای این ریخت روحی، کشیده شدن آدم ها به سوی کنشی است که بر اساس آن، نیاز به پاسخگویی بایسته به دیگران ،بنابر بایدها از میان می رود. 
ازدیگر پی آمدها، گرایش نداشتن به گفتگو برای گذر از سختی هاست. چون هر زمان در ترس از به پیش کشیده شدن "نمایندگی بیشینه نداشتن"، به سر می برند. پس روند گفتگو های دو یا چند سویه میان آنان و دیگران ساخته نمی شود.
گرایش به رفتار خشونت آمیز از دیگر پی آمدهاست، چون زمانی که بنا بر سخن گفتن با دیگران نباشد، فریاد و سر و صدا ابزار کار می شود.

دیگر پی آمد این است که فرد از گروه ها و دسته های سیاسی ویا اجتماعی پشتیبانی نمی شود -و یا دست کم از گروه های بیشینه. پس در کنش های سیاسی درگیر نمی شود و به جای آن درگیر تعاملات-بخوانید معامله - با دستگاه های اقتصادی و ...می شود و رانت نمایندگی هم زایش بزه را در  کیسه خواهد داشت.

فرجام سخن،
اگر به خرد جمعی پایبند نبودیم ،نگران هیچ پیامدی برای رفتارمان نخواهیم بود، زیرا اگر عقلانی رفتار می کردیم، زودتر از هر چیزی می بایست به "بن مایه" ،یعنی "ارزش گروهی اندیشیدن" گردن می نهادیم.

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار