- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - فاضل خمیسی:
دنیا پُر از اخبار است ،اخباری که فقط اذهان را مشوش و هیچ تأثیری در روند زندگی ندارند ، هرکس از منظر و منفعت خویش چیزی می‌گوید اما علیرغم این هجمه و سنگینی کلماتی که از تعداد نفوس بشر بیشتر مینماید، نه تنها، نابرابری حل نشد بلکه هیچ مستبدی بخاطر این تحلیل و اخبار دست از استبداد خود نکشید ، و کماکان واقعیت بر خبر پیروز است!
شاید در این وادی بیهودگی گفتار و نوشتار بهترین کار را «کفتر بازان» میکنند ، آنهایی که عشق ورزیشان با آسمان و پرواز است .
بیخود نیست که در قدیم کبوتر بازی را «بازی عشق» میدانستند .
عشق به کبوتر نه تنها منطقی بلکه نوعی فلسفه ورزی است آنجا که وفای به بازگشت در عین آزادی و پرَ پرواز داشتن تعهدی شگرف را رغم میزند . کبوتری که میتوانست برود اما نرفت و متعهدانه برگشت!
واقعاً نمیدانم چرا این« بازی عشق» برای دختران و طبقه ای که خویش را برتر میداند و در بالای شهر میزیند یک « ممنوعه» است . گویا فقط جوانان پایین شهر آنهم پسرانش که ازهر چیز محرومند، میتوانند آرزوهای سرکوب شده خود را با نگهداری و پرواز کبوتران بازیابی میکنند.
وقتی یک سلبریتی برای اینکه فرزند بدنیا نیامده اش از گذرنامه و تابعیت یک کشور بیگانه برخوردار شود طوری برنامه ریزی میکند که زایمان زنش هزاران کیلومتر دور از مرزهای کشورش بدنیا بیاید ، کبوتر گم شده در آسمان هیچ سرزمینی را بجز لانه و «گنجه اش» و جایی که دانه خورده و مهربانی دیده را سرزمین خود نمپندارد و هر طور شده و هر چقدر هم دور شده باشد به «کُله ی» خویش برمیگردد . و شاید بخاطر همین است که اولین شرط عشق؛ «وفاست»!
این وفا در انسان اَشکال مختلفی از قبیل خدمت به همنوع، وفا به وطن، مسوولیت مداری ،و ... داشته که لازم است در جای خود به آن پرداخته شود، اما خلاصه کلام اینکه:
کفتربازها بیشتر وقتشان بجای انسان با پرنده و آسمان است ، باید برای این بازی در معرض انقراض معیار و هنجارهایی مدرن تعریف و آنرا بعنوان یک سرگرمی
شادی آفرین بازیابی عاقلانه ای بکنیم.
