- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر حسن دادخواه:
در دهه پنجاه خورشیدی و در کشورمان ایران عزیز، نویسندگان کتاب‌های مذهبی و سخنرانان مساجد و مراکز آموزشی برای شناساندن اسلام به جوانان و جذب آنان به باورهای انسان سازش، کوشش می‌کردند تا آموزه‌های ملموس و عینی اسلام و فواید مادی آنها را به نوجوانان و جوانان نشان دهند.
این دسته از نویسندگان و سخنرانان مذهبی، اغلب از تحصیل‌کردگان دانشگاهی و مدرسان تراز اول حوزه‌های علمیه به‌ویژه تهران و قم بودند که می‌کوشیدند؛ با تبیین نقش دین در امور دنیایی، از گرایش جوانان به زرق و برق‌های جهان غرب جلوگیری کنند و اثبات کنند که اسلام، تنها در عبادات ظاهری خلاصه نمی‌شود؛ بلکه یک دین برای بهبود بخشیدن به زندگانی این جهانی، هم هست.
روش کار و شیوه‌ی تبلیغ این دسته از نویسندگان و سخنرانان، گرچه از سوی دین‌داران سنتی مورد نقد و خرده گیری قرار می‌گرفت و آنان را به غربگرایی و کوشش برای مادی نشان دادن دین، متهم می‌کردند ولی با این وجود، آنان با همین روش منطقی و عقلانی توانستند نسلی از جوانان پاک‌سرشت و با ایمان و چیره در فهم درست از دین را ، به جامعه ایران آن روزگار تحویل دهند و بپرورانند.
امروز نزدیک به چهار دهه از آن سپهر دینی و فرهنگی در مدارس، مساجد و نشریات حوزویان و انجمن‌های مذهبی می‌گذرد و تقریبا همه آن نویسندگان و سخنرانان تحصیلکرده، که نقش بی بدیلی در باززنده‌سازی اسلام و پایدار و مقاوم کردن آن در برابر نسیم و بلکه توفان مکتب‌های مادی غربی و شرقی داشتند؛ چهره در نقاب خاک کشیده‌اند و به تاریخ پیوسته‌ا‌ند.
افزون بر رویکردهای تازه و جدید این نویسندگان و سخنرانان که در آن روزگار در زمره‌ی روشنفکران قرار داده می‌شدند؛ اخلاق، منش و شخصیت انسانی ایشان نیز چنان والا و ارزشمند بود که به عنوان الگوی انسان مترقی و متدین راستین، مورد اقتدای جوانان دهه پنجاه قرار گرفته بودند.
افسوس امروزه پس از گذشت نزدیک به پنجاه سال از آن برهه‌های شیرین و به یادماندنی، شاهد جدال و مناظره بر سر این‌که اولویت با اجرای مناسک و مراسم مذهبی در ماه محرم است یا حفظ تندرستی مردم هستیم!
برخی مقامات مذهبی و متولیان دستگاه‌های تبلیغی و برخی مقامات سیاسی ملبس به پوشینه‌ی روحانیت خواهان اجرای مراسم سوگواری در ماه محرم مانند همیشه و سالیان متمادی پیشتر هستند و در طرف مقابل، مسئولان بهداشتی و نیز طیف‌هایی از روحانیون بر اهمیت حفظ تندرستی و سلامت مردم تاکید دارند و پروتکل‌های بهداشتی را در جمعیت‌های فشرده و شیفته سوگواری سرور شهیدان، قابل اجرا نمی‌دانند.
تفاوت این موافقان و مخالفان امروزی با آن سخنرانان و نویسندگان مذهبی دهه پنجاه چیست؟ چرا آنان کوشش می‌کردند تا دین را ضامن بهبودی دنیا و حفظ تندرستی و بهداشت انسان ها جلوه دهند و جوانان مسلمان را با استدلال علمی به دین جذب و جلب کنند ولی مقام‌های سیاسی و مذهبی امروز، با مناظره و جدال‌های خویش میان دین و دنیا و تضمین بهبودی زندگانی در زیر چتر دین، فاصله می‌اندازند؟!
این در حالی است که عشق و شیفتگی مردم ایران و بلکه جهان با هر دین و مذهبی به مظلومیت و شجاعت شهدای محرم و به‌ویژه اهل بیت عصمت و طهارت در سراسر تاریخ وجود داشته و کمتر از گذشته نشده است.
واقعیت آن است که حفظ و اولویت بهداشتی، سلامت و تندرستی مردم در سال جاری و خودداری از برپایی مراسم سوگواری که با دم و بازدم و جمعیت های فشرده همراه است و گسترش مرگ و میر هموطنان را به‌دنبال دارد به هیچ وجه به معنای سستی ایمان و باورهای دینی و اعتقادات قلبی مردم نیست.
