این را «دختر لر» نمی گوید‌. خبرنگار روزنامه مشرق در وانفسای سیل ۹۸ دیده بود و نقل می‌کرد: به دیوار حیاط سیل زده اش تکیه داده بودم، صاحبخانه آمد و گفت از گرما آمده ای اینجا؟ و اصرار کرد که به خانه اش بروم. نرفتم...رفت و با خودش یک بطری دوغ محلی آورد و گفت : به خدا همین را دارم...

اما به این مردم «خیلی دور ، خیلی نزدیک»ید.

میگویم خیلی دور، شاید چون از لرها و زادبومشان بی خبرید که چطور مهمان را روی سر نه، توی دلشان می نشانند.

نه عمق فرهنگشان را تلاش کرده اید که ببینید نه موسیقی غنی، نه رقص رنگهای پوشش و تنوع زبان و طبیعت خواستنی و ...شان را...

میگویم نزدیک شاید چون فاطمه گودرزی ها، مسعود رایگان ها، شهره لرستانی ها، حسین یاری ها، لعیا زنگنه ها، گوهر خیراندیش ها، فریبا متخصص ها، آزیتا حاجیان ها، مهتاب کرامتی ها، نسرین مقانلو ها و ...را از نزدیک میشناسید و میدانید نمونه شان در هنری که خودتان در آن سالهاست مشغولید ، پیدا نمی شود.

اینجا اندیمشک است، شمال استان خوزستان و همسایه جنوبی لرستان با مردمی لرتبار. انتهای چین خوردگی های زاگرس و ابتدای دشت خوزستان از اینجا طبیعتی چهارفصل ساخته...الان که شما پاییز و زمستان را در دیارتان دارید ، ما بغل بغل بهار داریم. شما و همه هنرمندان عرصه فعالیتتان را به انارستانهای سرخ مُنگِرِه، به تَنگِوان و چهلپای زُمُرُدین ، و کرخه و دز همیشه خروشانمان دعوت میکنم.

اینجا اهالی زادبوم ما با گُلوَنی هایی به غایت زیبا که بر سر هیچ نیکول کیدمنی ندیده اید، به استقبالتان می آیند.

اگر واویلای کرونا امانمان می داد، در خانه های لریمان با دانه های ترش و ملس انار با خورشت ترشی و جگروَز، بُرساق، چِزِنَک رِغو، تَرخینه و آجیل لری پذیرایتان بودیم. اما با همین شرایط و دستورالعمل های بهداشتی با فرش های دلمان که نشانی از گَبِه و ماشتَه و بُتِه جِقِه های گلونی دارند پذیرایتان هستیم...

برچسب ها: شوشان ، زهرا ثمندری ، یادداشت ، لر ، قوم لر ، بهاره رهنما

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه