- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
چه کرده ایم به آبادان و خرمشهر و مسجدسلیمان و هفتگل،که با چاه های نفت و گازشان،خاور میانه ای را نان و آب می دادند و حال گرسنه و تشنه بمانند،تا استاندار وفرماندار و امام جمعه،بسته ی خوراکی به دست شان دهند،برای شام شان!؟
شوشان - علی میلاسی :
در خبری خوانده بودم که؛"۱۴۰۰بسته ی غذایی(خوراکی)با حضور استاندار خوزستان در آبادان جهت(برای) اقشار آسیب دیده از محدودیت های کرونایی،توزیع شد".
اگر آن روز این خبر،در آبادان نبودم،نخوانده می پنداشتم تا هیجانی نشوم.یا اگر پسر ۱۸ساله ام،یک ساعت پیش تر از این خبر،رو به من نمی کرد که بگفت،"آبادانی که در کتاب های تاریخ و جغرافی،از پالایشگاه و بندر و نفت و گازش می خواندیم و بلند آوازه بود،همین شهر است با این خیابان ها و ساختمان هایش"،از این خبر هم چشم می پوشیدم تا دلم بدرد نیاید.یا اگر خودم هم،روزگار خوشی ها،شادمانی ها،کار،پیشه،پیشرفت،آرامش و رفاه را درآبادان نمی دیدم یا نمی شنیدم،از این خبر هم سکوت می کردم!
اگر در ایذه،بسته های حمایتی می دادند،می گفتم که شهر بدون نفت است و چاره ای نیست!اگر در لالی گونی سیب زمینی هدیه دادند، می پذیرفتیم که کارخانه ای برای کار و نان مردم ساخته نشد.اگر در باغملک،شام می دهند و در هندیجان و شادگان،سبد خوراکی،باز هم می گوییم که آن شهر ها را از پیشرفت،دور کردند و از توسعه به دور ماندند،ولی ۱۴۰۰بسته خوراکی برای مردم آبادان،درد سنگینی است و پذیرش آن دشوار و دردآور.
آبادان،نخستین و بزرگ ترین پالایشگاه خاورمیانه را داشت.بندر آبادان،پهن ترین بندر تجاری و بزرگ ترین جولانگاه کشتی رانی آسیا بود.آبادان و مسجدسلیمان،مشهور به اولین ها بودند.نخستین فرودگاه بین المللی.نخستین بیمارستان.نخستین پالایشکاه ها،نخستین راه آهن و چاه های نفت و گاز.به یاد می آورم که آبادان،عروس شهرهای خاورمیانه بود برای تفریح گاه و توریست پذیری از قاره ی اروپا و امریکا و آسیا.حال چه کرده ایم که دادن۱۴۰۰بسته خوراکی با دست مسوولین ارشد استانی را افتخار می دانیم و خدمتی بزرگ به مردم!؟
چه کرده ایم به آبادان و خرمشهر و مسجدسلیمان و هفتگل،که با چاه های نفت و گازشان،خاور میانه ای را نان و آب می دادند و حال گرسنه و تشنه بمانند،تا استاندار وفرماندار و امام جمعه،بسته ی خوراکی به دست شان دهند،برای شام شان!؟اگر در آن آیین بخشش ۱۴۰۰بسته ی خوراکی به نیازمندان بودم و می پرسیدم که این بسته های خوراکی برای یک روز یا دو روز و یک هفته و دو هفته ی یک خانوار است،پس از خوردن آن،در روز ها و هفته ها و ماه ها و سال های دیگر چه بخورند،چه پاسخی می شنیدم!؟هرچند به این فکر بودند که؛دادن۱۴۰۰بسته ی خوراکی به ۱۴۰۰خانوار را کار بزرگ و ثوابی بزرگ تر می دانستند تا این که به آن اندیشه کنند که چرا در آبادان،خانواده ی آسیب دیده،درمانده و فقیری پیدا شود که نیازمند کمک و بخشش و هدیه باشند!و آیا آسیب دیدگان از بیماری کرونا با همین سبد خوراکی،چاق و درمان می شوند!؟
اگر پارسال۱۴۰خانوار آبادانی، نیازمند بسته خوراکی شدند و امسال۱۴۰۰آسیب پذیر،پیداست که سال دگر،به یک میلیون و ۴۰۰هزار می رسند،که باید این پیشرفت و خدمت گذاری را با پاداش۱۴۰۰بسته ی خوراکی به مسوولان،شادباش بگوییم.و مانده ام که چه بنویسم از این درد جامعه و تا کجا پیش می رود،این دردمندی مردم.
