دستورالعملی از سوی وزیر آموزش و پرورش در رابطه با بازگشایی مجدد مدارس در مناطق زرد و آبی با رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی منتشر شد که واکنشهای مختلفی را از سوی معلمان، والدین و کارشناسان آموزشی برانگیخت.
الهه صالحی: در هفتهای که گذشت، دستورالعملی از سوی وزیر آموزش و پرورش در رابطه با بازگشایی مجدد مدارس در مناطق زرد و آبی با رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی منتشر شد که واکنشهای مختلفی را از سوی معلمان، والدین و کارشناسان آموزشی برانگیخت.
این دستورالعمل شامل دانش آموزان پایههای اول و دوم ابتدایی در مناطق دارای وضعیت زرد و آبی، دانش آموزان مدارس ابتدایی و متوسطه دارای جمعیت کمتر از ۵۰ نفر در وضعیت آبی وهنرجویان هنرستان های فنی وحرفه ای و کاردانش در وضعیت زرد و آبی میشود.
حضور در مدرسه اجباری نیست
انتشار همین خبر، واکنشهای زیادی را به ویژه از سوی والدین دانش آموزان برانگیخت. برخی گفتند که آزموده را آزمودن خطاست و تجربه بازگشایی مدارس در شهریور ماه نشان داد که این تصمیم احتمالا تصمیم درستی نیست چرا که جدا از رعایت شدن یا نشدن پروتکلها در مدارس، اغلب والدین حاضر به فرستادن فرزندان خود به مدرسه نیستند. برخی دیگر هم گفته بودند که بازگشایی مدارس مساوی با موج چهارم کروناست.
روز گذشته علیرضا رئیسی، سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا با تاکید بر اینکه حضور در مدارس به هیچ عنوان اجباری نخواهد بود، گفت: برای پایه های اول و دوم در مناطق آبی و زرد به صورت اختیاری خانواده ها می توانند دانش آموزان را به مدرسه بفرستند؛ کلاس کمتر از ۱۰ نفر و مدرسه با جمعیت کمتر از ۵۰ نفر هم جزو شاخص هایی بود که اعلام شد. برنامه ریزی خود آموزش و پروش حداکثر دو روز در هفته و یکی دو ساعت در هرروز است که آن هم اصلا اجباری نیست.
در همین رابطه محمد که معلم پایه چهارم دبستان است، میگوید: من به عنوان معلم دلتنگ دانش آموزانم هستم و فضای کلاسهای آنلاین به کلی با کلاس درس متفاوت است. در فضای کلاس تعاملها شکل دیگری دارند که در آموزش آنلاین تنها به تلاش برای انتقال مفهوم درس بسنده میشود و این تعاملها از بین رفته است.
او ادامه میدهد: جدای از این موضوع، مسائل دیگری هم وجود دارد که خود این آموزش را هم مخدوش میکنند. مانند قطعی اینترنت، برق یا نامناسب بودن بستر آموزشی؛ اما واقعیت این است که به عنوان معلم فکر نمیکنم راهکار حل مسئله، بازگشایی مدارس باشد. چرا که از طرفی حتی اگر پروتکل از سوی مدرسه رعایت شود، بچههای دبستانی ممکن است چندان در رعایت این پروتکلها موفق نباشند و اگر هم زیاد از حد برای آموختن این رفتارها به آنها اصرار کنیم، دچار اضطراب خواهند شد.