شوشان - دکتر حسن دادخواه :
آوردن نفت بر سفره شهروندان فرودست و خالی تر شدن سفره آنان، مدتی دستاویز جدال های سیاسی و طرفداران و مخالفان این و آن دولت بود. جدای از این جدال های لفظی بی حاصل اما شماری از کارگران پیمانی و قراردادی و مستخدمان شرکت های پیمانکاری هر از گاهی، با تجمع در جلو ساختمان های دولتی و مدیریتی، خواهان پرداخت حقوق عقب افتاده یا بازگشت به کار و.....می شدند. فارغ از مسایل حقوقی و اقتصادی و سیاسی این تجمعات، این شهروندان شریف و زحمتکش قابل تمجید و ستایش هستند و به جهت داشتن اخلاق و رفتار برجسته و نیکو، لازم است مورد ستایش قرار گیرند. در ادامه به پاره ای از آن برجستگی های درس آموز، اشاره می شود.
۱- این افراد، در بیان خواسته های خویش، هیچ مقامی را مورد ستایش قرار ندادند و به ابزارهای غیر اخلاقی مانند چاپلوسی و تملق متوسل نشدند در حالی که به لحاظ نیازمندی معیشتی در تنگنای شدید قرار دارند. این در شرایطی است که مشاهده می شود افراد و مدیران متخصص و بی نیاز و بعضا ثروتمند، دائم به چاپلوسی و تملق مقامات فرادستی می پردازند.
۲- این افراد، بدون بدزبانی و بدگمانی به دولت ها و دخالت دادن گرایش و انگیزه های سیاسی، تنها و تنها برای دسترسی به حداقل حقوق خود یعنی داشتن شغل و دریافت حقوق و مزایا اعتراض می کنند.
۳- این افراد، ضمن نشان دادن اعتراض کوتاه، وظایف روزانه و شغلی خود را نیز انجام می دهند و تاکنون اجازه نداده اند که روند عادی جامعه به مخاطره بیفتد.
۴- این افراد، از دین وبزرگان دین در جهت مشروعیت بخشیدن به اعتراض و بیان خواسته های خویش، مایه نمی گذارند و سوء استفاده نمی کنند.
۵- این افراد، خود را نماینده کل مردم ایران نمی دانند و از جانب آنان سحن نمی گویند.
۶- این افراد، هیچ امکان رسانه ای و تبلیغی برای اطلاع رسانی از خدمات خود به جامعه و بازتاب نارضایتی ها در اختیار ندارند.
۷- این افراد، از هیچ رانت و حقوق ویژه و برخورداری غیر قانونی از امکانات، بهره نجسته اند.
۸- نوع شغل این افراد معمولا، از مشاغل سخت بدنی و یدی است و انرژی زیادی از آنان می گیرد. تن و جسم نحیف آنان، نشان از شغل سخت و تغذیه ناکافی و نامطلوب آنان دارد.
درود بر شما