یکی از معضلات و کاستی هایی که دست کم در چهار دهه پس از پیروزی انقلاب در کشورمان محسوس بوده و همه ما بر آن اعتراف و اقرار داریم، وجود سستی و ضعف و خلا و ناکارآمدی در سلسله گسترده ای از سطوح مدیریت است.

شوشان - دکتر حسن دادخواه:

گر چه امروزه دانش و رشته مدیریت و شاخه های تخصصی آن، کاملا علمی و مدون و تثبیت شده است و تسری و گسترش و اجرای آن در همه سرزمین ها به شرط فراهم بودن بسترها و مقدمات، مقدور و شدنی است ولی در کشور ما گویی قرار است که همه مقوله های مورد نیاز بشری را از نو و از نقطه صفر بیازماییم و ابداع و اختراعاتی را در آن ایجاد کنیم!

گر چه سرچشمه و مسبب دسته ای از نارسایی های موجود در کشور را می توان در آنسوی مرزها و در نوع تعامل ما با جهان جستجو کرد ولی نباید از سرجشمه داخلی آن، یعنی نوع گزینش و انتصاب و ملاک و معیارهای خودمان در برسرکار گماردن مدیران عالی تا میانی، غافل بود و وجود سستی و بی برنامگی و بی تجربگی را در این عرصه از نظر دور داشت.

متاسفانه نظام مدیریتی در پیکره سلسله مدیریتی کشورمان، تابع هیچ قواعد آزموده شده و علمی و مثمر ثمر نبوده و نیست و حفره های هدر دهنده انرژی و اعتبارات مالی در آن به وفور دیده می شود. گر چه وجود مدیران کاردان و پاک دست و آشنا به نوع اقدام و تعامل در عرصه اجرایی کشور، کم نیست و نبوده است.

به نظر می رسد که تنها راه گریز از این سرگردانی و سر و سامان دادن به نظام مدیریتی کشور، همانا تن دادن به تجربه های بشری و اصول مسلم دانش مدیریت و بهره جویی از فرآیندهای مطابق با شرایط بومی و منطقه ای است. در هر حال، آنچه گریزی آز آن نیست، پایان دادن به تکرارهای شکست خورده و آزموده شده مدیران پیشین است.

با توجه به آنچه گفته شد، سپری کردن و گذار از مراحل زیر می تواند دستمایه مدیران عالی و میانی کشورمان باشد:

۱_آشنا بودن و داشتن شناخت کامل از حوزه مسئولیت و محدوه کار و چیره بودن به سازو کارهای قانونی و مقررات.

۲_ بهره جویی از تجربه مدیران پیشین و شناخت علل موفقیت یا شکست آنان.

۳_ داشتن ارتباط با مراکز علمی متناسب با نوع مسئولیت اجرایی و بهره مند شدن از دیدگاه ها و راهنمایی های مشاورلن غیر رسمی و بیرون از سازمان.

۴_ تنظیم برنامه عملیاتی متناسب با شرایط موجود و خودداری از طرح ایده های بلندپروازانه و دست نیافتنی که دیگران آن را آزموده اند.

۵_ کوشش برای جذب و استفاده از مدیران و کارشناسان توانا و آشنا به کار.

۶_ پرهیز از شتابزدگی و سراسیمگی و خودداری از طرح شعارها و انتظاراتی که فضای روانی جامعه و نیروهای زیر دستی و ستادی را بحرانی و نگران گرداند.

۷_ تنظیم برنامه روزانه و هفتگی که تلفیقی از ایجاد فرصت برای مطالعه و برنامه ریزی و تامل و ایجاد فرصتی دیگر برای نظارت مستقیم و میدانی بر عملکرد زیر دستان را فراهم کند.

۸_ دادن اختیارات لازم به نیروهای زیر دست و معاونان و پرهیز از دخالت در امور جزیی.

۹_ایجاد امکان و فرصت برای همه نیروهای شایسته و توانمند، بدون در نظر باورهای سیاسی و گرایشات شخصی آنان.

و اما در استان خوزستان، موفق شدن در نظام اجرایی دستگاه ها به دلایل گوناگون از حساسیت صدچندانی برخوردار است. اداره این استان استراتژیک و بزرگ، نیازمند درایت و تدبیر، شکیبایی و خردورزی، پختگی و استقامت، همگرایی و ثبات و دوام است.

از این رو، هر گونه تفرقه و پراکندکی و شتابزدگی و خنثا سازی یکدیگر و دامن زدن به التهاب و بحرانی کردن فضای عمومی آن، در واقع تخریب فرصت ها و هدر دادن منابع محسوب خواهد شد.

خوزستان نیازمند همافزایی و همگرایی و تعقل و پرهیز از دخالت های بیجا در حوزه مسئولیتی یکدیگر است.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه