- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکت‌های دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۳۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۵:۳۱
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
تحلیل عملکرد تیم‌های خوزستانی لیگ برتر؛
پیشگویی سرنوشت تیم‌ها، کاری عجولانه است اما از نتایج ۲۰ درصد بازی‌های انجام شده، داده‌هایی استخراج می‌شود که برای برخی تیم‌ها حکم تلنگر داشته و برای دیگران عامل امیدواری‌اند.
شوشان - حسین دلیر:
از مجموع 240 بازی هر دوره لیگ 16 تیمی؛ سوت پایان 48 بازی به صدا در آمده است. اکنون و در آستانه‌ی آغاز هفته هفتم؛ به واکاوی عملکرد سه تیم خوزستانی حاضر در لیگ برتر فوتبال خواهم پرداخت. یک‌پنجم از کل بازی‌های لیگ بیست و یکم انجام شده و می‌توان با محاسبه‌ها و مدل‌سازی‌های عددی، دست به تحلیل عملکرد و برآورد آینده هر یک از تیم‌ها زد.
پیشگویی سرنوشت تیم‌ها، کاری عجولانه است اما از نتایج ۲۰ درصد بازی‌های انجام شده، داده‌هایی استخراج می‌شود که برای برخی تیم‌ها حکم تلنگر داشته و برای دیگران عامل امیدواری‌اند.
تحلیل‌گران فوتبالی، به‌طور معمول در بازه‌های آغاز، میانه و پایان هر فصل عملکرد تیم‌ها را زیر ذره‌بین قرار می‌دهند. پاره‌ای نیز با گذشت هر ۵ یا 10 هفته، برش‌هایی مقطعی زده و موشکافانه نظر خود را ارائه می‌دهند. در این نوشته پایان هفته‌ی ششم را ملاک قرار داده‌ام که یک‌پنجم دیدارهای هر تیم پایان یافته است.
در هفته‌ی هفتم، شاگردان منصوریان در آبادان میزبان تیم سابق سرمربی خود هستند. زردپوشان امیدوار به شکستن طلسم کسب پیروزی در خانه با عبور از دژ آبی پایتخت هستند. این رویارویی ساعت 16 دوشنبه 8 آذر در ورزشگاه تختی آبادان برگزار می‌شود.
ساعت ۱۸ همین روز؛ پرسپولیس در تهران، میزبان نفتی‌های مسجدسلیمان است تا در فاصله‌ای ۵ روزه، تجربه رویارویی با هر دو تیم نفتی و خوزستانی لیگ را داشته باشد. با بسته شدن پرونده‌ی این دیدار، هر سه تیم خوزستانی در نیم‌فصل اول، رقابت خود را با پرافتخارترین تیم لیگ برتر انجام داده‌اند.
در آخرین دیدار هفته هفتم، فولاد در اهواز میزبان تراکتور است. تبریزی‌ها به دور از سرمای دیار خود در هوای معتدل دیار کارون سه‌شنبه 9 آذر ساعت 16 در برابر شاگردان نکونام صف‌آرایی می‌کنند. اهوازی‌ها در رده هفتم و تبریزی‌ها در جایگاه دهم جدول قرار دارند. کسب پیروزی خانگی؛ فولادی‌ها را به امتیاز 13 و قرارگیری در جمع تیم‌های بالانشین جدول خواهد رساند. تا بدین‌شکل، سریع‌ترین «کامبک» نتیجه‌گیری تا پایان هفته‌ی هفتم برای فولاد رقم بخورد.
در پایان هفته‌ی ششم، هیچ تیمی نتوانسته کل 18 امتیاز ممکن از همه بازی‌ها را به دست بیاورد. سپاهان با 13 امتیاز؛ آلومینیوم و استقلال نیز هر یک با 12 امتیاز سه تیمی هستند که بهترین عملکرد را در هفته‌هایی آغازین داشته و به ترتیب در رده‌های اول تا سوم قرا گرفتند.
در بازه زمانی مشابه در لیگ گذشته (دوره بیستم)، زردپوشان دیار زاینده‌رود با 10 امتیاز در جایگاه پنجم؛ آبی‌پوشان با 11 امتیاز تیم نخست و اراکی‌ها با ۶ امتیاز تیم دوازدهم جدول بودند. عملکرد هر سه تیم درمجموع روند رو به رشدی را داشته که به پارامترهایی فراتر از مباحث فنی؛ از قبیل مدیریت و اقتصاد نیز مرتبط است.
بررسی عملکرد سه تیم خوزستانی نشان می‌دهد به‌جز برزیلی‌های آبادان؛ اهوازی‌ها و مسجدسلیمانی‌ها عملکردی تقریبا مشابه با دوره گذشته داشته‌اند. فولاد در پایان هفته ششم با 10 امتیاز در جایگاه هفتم قرار دارد.
شاگردان «جواد نکونام» البته در دوره گذشته با همین امتیاز بر رده‌ی سوم جدول تکیه زده بودند. این نشان می‌دهد تیم‌ها در این دوره، عملکردی رقابتی‌تر دارند.
آمارها نشان می‌دهد هر سه تیم خوزستانی ضعف‌های آشکاری در خط دفاعی دارند. تنها دو گل زده‌ی نفتی‌های استان در شش بازی گذشته گواهی می‌دهد این دو تیم از ناحیه‌ی خط حمله رنج می‌برند. ویژه‌تر نفت آبادآن‌که در ضربه‌های آخر بسیار کم‌دقت‌تر عمل کرده است.
خوزستانی‌ها؛ در فصل گذشته پس از هفته ششم؛ 6 برد، 9 تساوی و 3 شکست در کارنامه خود ثبت کردند. آن‌ها به‌طور متوسط در این مقطع 9 امتیاز به دست آورده و با 19 گل زده و 14 گل خورده دارای تفاضل گل مثبت 5 بودند.
در این دوره –لیگ ۲۱- پس از گذشت شش بازی؛ 5 پیروزی، 4 تساوی و 9 شکست نتایج نه‌چندان مطلوب خوزستانی‌ها به‌حساب می‌آید. به‌طور متوسط 6.33 امتیاز سهم هر تیم شده است. فقط 9 گل زده در مقابل 20 گل خورده که با تفاضل منفی 11، فاصله‌ی عملکرد این دو فصل را در نمایی دقیق نمایش می‌دهد.
بیشترین تاثیر در ایجاد این اختلاف مربوط به عملکرد شاگردان علیرضا منصوریان در نفت آبادان است.
نمودار فرضی روند امتیازگیری
ترسیم یک نمودار فرضی باهدف پیش‌بینی روند امتیازگیری و موقعیت تیم‌ها در پایان فصل نه‌چندان منطقی است که بتوان بر داده‌هایش تکیه و تاکید کرد و نه فنی و فوتبالی! البته از این نظر که آینده‌پژوهانه شرایط هر تیم را در صورت تداوم وضعیت فعلی نشان می‌دهد می‌تواند در خور تامل باشد.
فولادی‌ها لیگ بیستم را با کسب 44 امتیاز و قرارگیری در رده‌ی ششم به پایان رساندند. نمودار فرضی روند امتیازگیری پولادمردان اهوازی، با تکیه بر داده‌های دوره جاری و گذشته نشان می‌دهد اگر قرار باشد آن‌ها روند امتیاز گیری‌شان مشابه لیگ پیشین باشد، باید در پایان لیگ 21 برایشان امتیازی بین 42 تا 46 در نظر گرفت.
با توجه به رقابت‌های فشرده تیم‌ها، جایگاه محتمل قرمز و زردپوشان خوزستانی جایی بین رده‌های چهارم تا ششم جدول تصور می‌شود.
اگر فولادی‌ها نمی‌خواهند معتقد به تکرار معجزه قهرمانی در جام حذفی باشند و به کسب سهمیه آسیا از مسیر لیگ برتر می‌اندیشند، محکوم به مضاعف کردن همت خود در هفته‌های پیش رو هستند.
نفتی‌های مسجدسلیمان، هم‌اکنون 5 امتیازی و در رده‌ی سیزدهم هستند همان جایگاهی که در فصل گذشته با یک امتیاز بیشتر در آن قرار داشتند. مسجدسلیمانی‌ها لیگ بیستم را با 31 امتیاز و قرارگیری در جایگاه سیزدهم به پایان رساندند.
اگر تا پایان فصل روند نتیجه‌گیری شاگردان «فراز کمالوند» به همین شکل باشد باید برای آن‌ها امتیازی بین 29 تا 33 در نظر گرفت. با جایگاهی محتمل بین رده‌های دوازدهم تا چهاردهم! وضعیتی شبیه به آنچه در دوره گذشته با آن مواجه بوده‌اند.
آبادانی‌ها نیز در حال حاضر با ۴ امتیاز، ناباورانه بر سکوی پانزدهم جدول تکیه زده‌اند. برخلاف فصل گذشته که در همین مقطع با تفاضل گل کمتر نسبت به استقلال در رده دوم بودند.
زردپوشآن‌که لیگ ۲۱ را با 37 امتیاز و نشستن بر سکوی دهم جدول به پایان رسانده بودند اگر به چنین روندی در نتیجه‌گیری عادت کنند، باید بدانند خطر سقوط بیش از همیشه آن‌ها را تهدید می‌کند. به‌ویژه این‌بار شرایط مالی این تیم از همیشه دشوارتر است.
تداوم چنین روندی در مقایسه با امتیازهای فصل گذشته نشان می‌دهد آن‌ها ممکن است در پایان فصل بین 25 تا 29 امتیاز به دست آورده و در یکی از رده‌های سیزدهم تا پانزدهم قرار گیرند.
منصوریان می‌داند تیم تحت فرمانش در دوره‌های گذشته، معمولا در نیم‌فصل دوم عملکردی متزلزل‌تر نشان داده و نتوانسته به موفقیت‌های نیم‌فصل گذشته برسد.
شاید این مربی دوست‌داشتنی که 3 روز دیگر زادروز 50 سالگی‌اش فرا می‌رسد متفاوت از گذشته بتواند آبادانی‌ها را تا هفته‌های پایانی تیمی مقتدر و سرحال نگه دارد.
در این زمان نمی‌شود نظری قطعی درباره سقوط هیچ تیمی داد اما امتیازگیری دو تیم نفتی خوزستان روندی نگران‌کننده دارد که خبرهای ناخوشایند از وضعیت مالی این تیم‌ها بر افزایش دلواپسی‌ها می‌افزایند.
چنین وضعی، هواداران پرتعصب و وفادار این تیم‌ها را تا هفته‌های پایانی در فضایی متراکم از بیم و امید نگه می‌دارد.
عددهایی که مبنای نگرانی‌اند
پایان هفته ششم در لیگ گذشته زیر ستون باخت در جدول رده‌بندی، برای فولادی‌ها عدد «صفر» نوشته شده بود اما در این دوره آن‌ها متحمل دو شکست شدند که برای پرافتخارترین تیم استان، نگران‌کننده است.
فولاد که لیگ را با شکست ۳ بر یک خانگی مقابل پرسپولیس آغاز کرد پس از شش روز متحمل باخت ۳ بر صفر در اراک مقابل آلومینیوم این تیم شد. اهوازی‌ها پیش از شکست مقابل قرمزپوشان پایتخت در 25 بازی خانگی گذشته هیچ شکستی نداشتند.
این دو شکست سنگین برای قهرمان جام حذفی مانند یک شوک اساسی بود اما شاگردان نکونام 41 ساله توانستند در ادامه با کسب ۳ پیروزی و ۱ تساوی خود را از محدوده‌ی قرمز خارج سازند.
قرارگیری صنعت نفت در رده پانزدهم، سبب نگرانی هواداران این تیم شده است. آغاز لیگ با ۳ شکست پیاپی به‌هیچ‌وجه طبیعی نیست! نفتی‌های آبادان با بدشانسی از حضور سرمربی خود به دلیل ابتلا به کرونا در سه هفته نخست بر روی نیمکت محروم بودند.
تیم در شرایط اضطراری پیش‌فصل بسته و از نظر بدن‌سازی نتوانسته به ایده‌‌آل‌های رقابتی در لیگ برتر دست یابد. مدیریت باشگاه دستخوش تغییر شده و مشکل مالی فشار را از همیشه بر تیم بیشتر کرده است.
به ناهماهنگی میان بازیکنان ورودی جدید با کل پیکره تیم و تغییر کادر رهبری هم باید توجه کرد. این‌ها پارامترهایی موثر در فوتبال مدرن هستند.
آن‌قدر فاصله‌ها و کیفیت‌ها در این فوتبال فشرده و نزدیک شده‌اند که اگر تیمی ذره‌ای غفلت کند، قربانی فرصت‌طلبی رقبا می‌شود. اگر شش هفته آغازین را به دو نیمه مساوی برش زنیم، نیمه‌ی اول را نفتی‌ها بدون حضور موثر «علی منصور» به‌طور کامل به حریفان واگذار کرده‌اند اما در نیمه‌ی دوم توانسته‌اند یک پیروزی ارزشمند و یک تساوی به دست آورند.
در نیمه اول فرضی (هفته‌های اول تا سوم)، 6 گل دریافت کرده و نتوانستند هیچ توپی را از خط دروازه حریفان عبور دهند.
درحالی‌که در نیمه‌ی دوم فرضی (هفته‌های چهارم تا ششم)، 2 گل زده و تنها یک گل آن هم از پرسپولیس در تهران دریافت کردند. بهبود شرایط تیم پس از بازگشت منصوریان و متعادل شدن وضعت فنی به عینه در این برش تحلیلی مشهود است.
صنعت نفتی‌ها در همه‌ی دوره‌های لیگ تیمی با جریان پیشرفت متناوب بوده‌اند. روندی سینوسی داشته و با فراز و فرود در جدول باعث شکل‌گیری مداوم احساس دل‌خوشی‌ها و دلواپسی‌های آنی در دل هواداران خود شده‌اند و به نظر می‌رسد این رویه تاریخی در لیگ حاضر هم تداوم داشته باشد.
روند امتیازگیری در داخل و خارج خانه
برخلاف فولاد که توانسته از مجموع سه دیدار خانگی، دو میزبانی‌اش با برد همراه باشد؛ تیم‌های نفتی خوزستان تا کنون موفق به ثبت هیچ بردی در خانه نشده‌اند.
این فرصت برای صنعت نفت با توجه به دیدار خانگی‌اش در هفته هفتم فراهم است درحالی‌که نفت مسجدسلیمان تیم میهمان در این هفته به‌حساب می‌آید.
فولاد در خانه 6 و بیرون از خانه 4 امتیاز حاصل کرده است. نفتی‌ها هرکدام در خانه تنها یک امتیاز و در بازی‌های خارج از خانه، مسجدسلیمانی‌ها ۴ امتیاز و آبادانی‌ها 3 امتیاز دشت کرده‌اند.
نفتی‌های لیگ برتر اگر می‌خواهند در ادامه رقابت‌ها، تیم‌هایی با ثبات بیشتر جلوه کنند دست‌کم باید در واگذاری دیدارهای خانگی وسواس و حساسیت بیشتری داشته باشند.
دو شکست خانگی از مجموع سه دیدار خانگی برای این دو تیم نرخ مطلوبی در شرایط میزبانی نیست.
هرچند ورزشگاه‌های خالی از تماشاگر در این عصر کرونایی، تفاوتی در حالت میزبانی یا میهمانی برای تیم‌های خوزستانی ایجاد نمی‌کند. وانگهی میزبانی‌ها فعلا به کام تیم‌های پرهوادار پایتخت شیرین نشسته است.
فولاد و صنعت نفت آبادان برابر هیچ تیمی در لیگ برتر به‌اندازه پرسپولیس نباخته‌اند. 18 شکست برای فولاد و 15 شکست برای صنعت نفت در تاریخ رویارویی لیگ برتری تیم‌های خوزستانی با پرسپولیس ثبت شده است.
این هم در نوع خود آمار جالبی است که نشان می‌دهد ما همواره در رویایی با این تیم آسیب‌پذیر بوده‌ایم.
هفته‌ی جهنمی فوتبال خوزستان
هفته دوم لیگ برتر برای فوتبال خوزستان به‌واقع هفته‌ای جهنمی بود. هر سه تیم استان با نتیجه‌های مشابه سه بر صفر مغلوب حریفان خود شدند.
۹ گل خورده در ۳ بازی و تنها ۱ گل زده! سپاهان، میهمان‌نوازی مسجدسلیمانی‌ها را با ۳ گل در نیمه اول پاسخ داد.
تراکتور که تا دقیقه 86 فقط با یک گل از میهمان آبادانی خود پیش بود، در اندک زمان‌های مانده از بازی؛ زردپوشان را سه‌تایی کرد و اراکی‌ها که نیمه‌ی اول را به‌تساوی برابر فولاد رضایت داده بودند؛ میهمان اهوازی خود را با ۳ گل در نیمه دوم بدرقه کردند.
دومین هفته لیگ ۲۱ با ثبت دومین شکست پیاپی برای فولادی‌ها و نفتی‌های آبادان در حالی به پایان می‌رسد که برخلاف گذشته زنگ خطر برای خوزستانی‌ها بسیار زودتر به صدا در آمده است.
توزیع زمانی گل‌های خورده
توزیع زمانی گل‌های خورده فولادی‌ها جالب توجه است. هر ۷ گل در نیمه دوم از خط دروازه آن‌ها عبور کرده است. یک گل را در 15 دقیقه چهارم؛ 3 گل را در پانزده دقیقه پنجم و ۳ گل باقیمانده را نیز در پانزده دقیقه پایانی متحمل شده‌اند.
دو شکست این تیم نیز در نیمه‌ی مربیان ثبت شده و سهم همین دو شکست ۶ گل از ۷ گل خورده فولاد می‌باشد.
صنعت نفت از ۷ گل خورده، ۵ گل را در نیمه دوم و ۲ گل را در نیمه اول دریافت کرده است. عجیب‌تر آنکه از این تعداد 4 گل در 15 دقیقه پایانی از خط دروازه زردپوشان آبادانی عبور کرده است.
به‌سادگی می‌توان دریافت آبادانی‌ها در واپسین دقایق بازی یا از نظر بدنی و هوازی یا تاکتیکی دچار ضعفی هستند که به آن‌ها مجال مدیریت بهتری بازی را نمی‌دهد. تعداد زیاد تعویض‌ها در این بازه زمانی شاید تایید کند که زردپوشان ممکن است مشکل بدن‌سازی داشته باشند.
بازه‌ی زمانی گل‌های خورده مسجدسلیمانی‌ها با دو تیم خوزستانی دیگر متفاوت است. نفتی‌های دیار زاگرس 4 گل را در نیمه‌ی نخست و ۲ گل را در نیمه‌ی دوم دریافت کرده‌اند. به جز 15 دقیقه چهارم، در سایر بازه‌ها حریفان توانسته‌اند دروازه این تیم را بگشایند.
امید به گلزنی
یکی از آیتم‌های جذاب آماری در فوتبال مدرن، بحث امید به گلزنی (XG) است. این آمار به معنای این است که یک تیم یا بازیکن در طول 90 دقیقه تا چه میزان شانس برای گلزنی داشته و هر چه این عدد بزرگتر باشد، نشان از عملکرد بهتر است. در زیر به مقایسه XG یا امید به گلزنی هر سه تیم پرداخته می‌شود.
متوسط XG فولاد در هر بازی 0.92؛ صنعت نفت آبادان 0.82 و نفت مسجدسلیمان 0.40 بوده است. هرچند امید به گلزنی هیچ‌یک از این سه تیم مطلوب نیست اما فولاد و صنعت نفت وضعیت بهتری نسبت به نفت مسجدسلیمان داشته‌اند.
مالکیت توپ
فوتبال ورزش نتیجه‌های به دست آمده و از دست داده است. در انتهای هر فصل جایگاه تیم‌ها بر اساس امتیازها تعیین می‌شود نه زیبایی بازی، مالکیت توپ و از این قبیل کیفیت‌ها! با این همه کارشناسان معمولا از بررسی میزان مالکیت توپ به رابطه‌اش با نتایج کسب شده‌ی هر تیم دست می‌یابند.
متوسط مالکیت توپ برای نفت مسجدسلیمان در هر بازی 46.5 درصد؛ صنعت نفت 44.7 درصد و فولاد 44 درصد ثبت شده است. تیم‌های نفتی خوزستان هر یک در دو مسابقه توانسته‌اند بیش از 50 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشته باشند و در 14 دیدار دیگر، مالکیت توپ و میدان با رقبای تیم‌های خوزستانی بوده است.
تعداد و دقت در پاس
در فوتبال حرفه‌ای، تیم‌ها به‌طور معمول در هر بازی باید توانایی ثبت بیش از 400 پاس با دقت بالای 75 درصد را داشته باشند. یکی از ضعف‌های لیگ حرفه‌ای ما، پایین بودن کمیت و کیفیت پاس‌های رد و بدل شده در هر بازی است.
متوسط تعداد پاس در هر بازی برای نفت مسجدسلیمان 356؛ صنعت نفت 354 و فولاد 340 بوده است. از 18 بازی فقط در سه بازی تیم‌های خوزستانی موفق به ثبت آمار بیش از 400 پاس شده‌اند و آبادانی‌ها در دیدار مقابل فجر سپاسی با 520 پاس، بهترین آمار را به دست آورده‌اند.
از نظر دقت در پاس آمارها بسیار نزدیک به هم هستند. به‌طور متوسط فولاد و نفت مسجدسلیمان هرکدام حدود 74 درصد و نفت آبادان حدود 72 درصد پاس‌هایشان در هر بازی به مقصد رسیده‌اند.
متوسط شوت
تیم‌های خوزستانی در بازی‌های گذشته از نظر خلق موقعیت روی دروازه حریفان و شوت به سمت چارچوب وضعیت بدی نداشتند اما شوت‌های در چارچوب آن‌ها بسیار کم است. متوسط شوت به سمت دروازه در هر بازی برای صنعت نفت آبادان 9.2 شوت (3.2 در چارچوب)؛ نفت مسجدسلیمان 8.5 شوت (2.7 در چارچوب) و فولاد 7.7 شوت (2.3 در چارچوب) بوده است. از این تعداد شوت، آبادانی‌ها و مسجدسلیمانی‌ها توانسته‌اند هرکدام دو گل به ثمر برسانند و توپچی‌های اهوازی 5 گل!
نرخ تبدیل شوت‌های درون دروازه به گل برای فولاد 100 درصد بوده و از این نظر رکورد آن‌ها قابل‌توجه است.
نتیجه‌گیری
اظهارنظر من اهل رسانه، در خصوص عملکرد فنی تیم‌ها به‌عنوان نتیجه‌گیری؛ کاری غیرحرفه‌ای است. بهتر است ناشر داده‌ها و فکت‌هایی باشیم تا اهل‌فن، مخاطبان و هواداران بتوانند با دیدگاه‌های خود؛ داوری‌های متکثرتری داشته باشند.
تردیدی نیست مشکل مالی تیم‌های خوزستانی به‌ویژه نفتی‌های استان، بر عملکرد کلی‌شان در لیگ سایه انداخته است.
اعمال قانون منع کمک‌های دولتی به ورزش حرفه‌ای، بیش از دیگر تیم‌ها یقه‌ی نفتی‌ها را چسبیده است.
گویی مدیران عالی وزارت نفت در انتظار تصویب این قانون بوده تا تیم‌های نه‌چندان پرخرج خود در لیگ برتر را رها کنند. مصوبه‌ای از سوی مجلس شورای اسلامی که وزارت نفت را در حمایت تیم‌های حرفه‌ای منع می‌کند.
انگیزه‌های بازیکنان به دلیل بدعهدی‌های مکرر مدیران تیم‌ها در پرداخت بخشی از مطالبات؛ باید هم این‌چنین کاهش یابد و برایشان کسب نتیجه مهم نباشد. نمونه‌اش می‌شود اعتصاب بی‌نتیجه بازیکنان نفت مسجدسلیمان و اعتراض‌های فراوان کادر فنی تیم‌ها.
هزینه‌های جاری تیم‌ها در فصل و عمل به تعهدات مالی در قبال بازیکنان و کادر فنی؛ چنان چاه ویلی است که با ریختن قاشق به قاشق منابع مالی پر نخواهد شد.
آن هم در لیگی که بودجه تیم‌هایش به گواه آمارهای غیررسمی بیش از 1500 میلیارد تومان برآورد شده است. چاره؛ جایی در حوزه اختیارات مجلس شورای اسلامی و تسامح و سهل‌گیری مقطعی نهادهای نظارتی است.
شاید در این مورد استثنایی بتوان تفسیری ساده‌تر از قانون داشت. اگر حمایت عملی و اراده‌ی گروهی نمایندگان و دلسوزان استانی در پی باشد، تیم‌های قدیمی و پرهوادار استان از این چالش گذر خواهند کرد.
نه از جنس حمایت اداره کل ورزش و جوانآن‌که مدیرکل آن تکلیف حمایت را با یک جمله روشن کرد و گفت: با توجه به محدودیت و منع قانونی ماده ۹۴ برنامه ششم توسعه تحت هیچ شرایطی امکان واریز پول به‌حساب تیم‌های نفتی را نداریم و پول به‌حساب شرکت ملی نفت عودت داده می‌شود. به همین سادگی!
همان پولی که از سوی وزارت نفت برای حمایت از ورزش به‌ویژه دو تیم نفتی لیگ برتر به‌حساب اداره کل ورزش استان واریز شده است.
اگر نبود واریزی‌های قطره‌چکانی صنعت نفت آبادان به بازیکنآن‌که از تهاتر بخشی از بدهی شرکت پالایش نفت این شهر به سازمان منطقه آزاد اروند صورت گرفت؛ روحیه و انگیزه‌ی بازیکنان و کادر فنی زردهای دیار اروند نیز بهتر از دیار زاگرس نبود!
بهتر است هواداران متوجه این نکته باشند که فوتبال امروز به‌جای آنکه یک ورزش مبتنی بر انگیزه‌های متعصبانه و بومی باشد؛ به رقابتی اقتصادی بدل شده است.
هر چه دسترسی‌تان به منابع مالی بیشتر باشد، بازیکنان گران‌تر و با کیفیت‌تری خواهید داشت و قطعا نتیجه‌های مطلوب‌تر!
فریب عناوین نفتی تیم‌های خوزستانی را نخوریم، از موهبت نفت برای این تیم‌ها فقط نامی مانده است. اساسا وزارت نفت و شرکت‌های تابعه با هر میزان از اراده؛ توانی برای حمایت ندارند.
در نتیجه به پدرخوانده‌های مدعی، قدرتمند و ثروتمندی می‌مانند که هیچ پولی به فرزندان خود نمی‌دهند!
فاصله‌ی تیم‌های خوزستانی با تیم‌های قدرتمند لیگ برتر؛ فاصله محاسبه ارزش چند ده میلیارد در برابر چند صد میلیارد تومان بودجه است.
به قول «جهانگیر کی‌شمس» مدیرعامل صنعت نفت آبادان؛ بهای یک بازیکن در فلان تیم لیگ برتری به‌اندازه ارزش کل قراردادهای این فصل تیم ماست! به این جمله نه از دریچه چشم هواداری که یک مقتصد اهل محاسبه بنگرید.
تیم‌های ما در نیازهای اولیه‌ای مانند هزینه‌ی سفر؛ خرید پوشاک ورزشی و حتی آب معدنی مانده‌اند!
درحالی‌که تیم‌های متمول لیگ برتری؛ به‌راحتی برای خرید یک بازیکن به‌اندازه کل بودجه‌ی یک تیم خوزستانی هزینه می‌کنند. لیگ برتر فوتبال ما، لیگ نابرابری‌هاست.
عرصه تقابل «ندار» و «دارا»! لیگی بی‌اندازه ناعادلانه که در آن تیم‌هایی دولتی به‌واسطه قوانین مصوب از ابتدایی‌ترین حمایت‌ها محروم می‌شوند و هم‌زمان دیگر تیم‌های دولتی و صنعتی بدون حسابرسی تا سقفی نامحدود برای کسب نتیجه در آن هزینه می‌کنند.
