شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
سیاست اختصاص یارانه یا پخش سوبسید (subside) شکلی از کمک مالی است که به یک تجارت خاص یا بخش های اقتصادی متفاوت پرداخت میگردد؛ تا قبل از جنگهای جهانی چیزی به نام یارانه در مفهوم کنونی آن وجود نداشت، زیرا، تفکر غالب بر اقتصاد کشورهای غربی همانا مکتب کلاسیکها (آدم اسمیت) بود که وی از مخالفان جدی دخالت دولت در فعالیتهای اقتصادی به شمار می رفت. اما بعد از جنگ جهانی دوم ، بدلیل ایجاد تورم و رکود شدید اقتصادی در آن کشورها، اندک اندک، اندیشههای اقتصادی کینز لاجرم رایج گردید. چون ایجاب زمانه به تجویز سیاست های دخالت دولت در تنظیم و تعادل بخشیدن به اقتصاد حکم می کرد.
ولی اغلب اقتصاددان های ایرانی وضع سوبسیدها بر روی کالاهای اساسی در زمان پهلوی دوم را نوعی باج یا رشوه به مردم توسط یک دولت نفتی دزد الیگارشی پرور(هزار فامیل) تلقی می کردند که از این رهگذر دولت بدنبال ساکت و آرام نگه داشتن مردم است این در حالی بود که نقش سوبسیدها در اقتصاد کشورهای صنعتی به جهت حمایت گسترده از تولید، تجارت بر روی محصولات ملی وضع می گردید و مردم نیز غیر مستقیم از منافع این سوبسیدها منتفع می شدند و لذا اغلب کشورهای غربی، یارانه ها را فقط در مورد محصولات کشاورزی، به تولیدکنندگان تخصیص می دادند و نحوه ی پرداخت آن به این شکل بود که دولت با اعلام نرخ تضمینی برای محصولات کشاورزی که غالباً بالاتر از قیمت بازار بود این محصولات را خریداری میکرد و یا با به کارگیری این سیاست های یارانه ای، رفتهرفته کنترل بازار و دیگر بخش های سیاستگذاری مالی _ پولی را که جزئی مدیریت بخش عمومی اقتصاد بود را به کنترل خود در می آورد.
بنابراین با رشد و توسعه اقتصادی در کشورهای غربی، دولت ها به پشتیبانی گسترده از تولید، تجارت و محصولات ملی خود برآمدند تا به تبع آن ثروت تولید گردد. یعنی؛ با یک تیر دو نشان را می زدند.
القصه، امروز دولت سیزدهم باید درخصوص تاثیرات و تبعات حذف ارز ترجیحی( 4200 تومانی) این اطمینان را بدهد. که از قبال آزادسازی آن ارز، نخست بتواند تبعات آثار تورمی آن را مهار و در گام بعدی جلوی بسیاری از رانتهای آشکار و پنهان را بگیرد و در مورد سیاست های سوبسیدی به مانند کشورهای توسعه یافته عمل کند یعنی؛ همان تیری را از کمان سیاست های اقتصادی خود رها کند که دو نشان را بزند، اولین هدف تنظیم و کنترل بازار به جهت رفاه عمومی نیل بر مبارزه با تورم و گرانی و هدف دوم ایجاد ثروت و شکوفایی اقتصادی