اجلاس حکام مرتجع عرب در حضور جو بایدن / ایران اسلامی جایگزین اسراییل یهودی

امروز ۲۵  تیرماه جو بایدین طی سفری که برای خاورمیانه شروع کرده است دومین کشوری که شامل این سفرش شده است  عربستان سعودی است اولین کاری که پس از ورود رییس جمهور آمریکا به این کشور انجام داده است حضور در اجلاسیه مشترک سران  کشورهای حاشیه خلیج فارس  در  سومین شهر عربستان از الحاظ اهمیت یعنی جده با اشتراک اردن ، عراق و مصر است در طی این اجلاسیه جوبایدین اولین کسی بود که شروع به صحبت کردن نمود ایشان صحبت هایش بر سر موضوع ایران متمرکز کرد که باید جلوی پیشرفت هسته ای ایران گرفته شود ایشان می خواهد به حکام مرتجع عرب چنین تلقین کند که  ایران اسلامی در حال حاضر برای آنها   خطر جدی محسوب  میشود و اسراییل در یک ساعت از زمان  از  دشمن  سرسخت عرب به دوست نزدیک آنها در آمده است  ایشان  قدرت هسته ای اسراییل در منطقه خاورمیانه و دشمنی صهیو نیست ها با ملت های عرب و مسلمین  فراموش کرده است .

ایشان انگار علم و اطلاع ندارد که رژیم صهیونیستی  با داشتن سلاح های اتمی و میکربی و ایدیولوژی توسعه طلبی با زیر بنای فکری و دینی جعلی خطرناک ترین تهدید بر منطقه و جهان است  طوری در بین این حکام‌مرتجع حرف می زند که گویی یک رییس جمهور در جمع استانداران یا بهتر بگوییم منصوبان و گماشتگانش نشسته و در حال امر و نهی و دادن یک برنامه و چشم انداز به آنهاست سران مرتجع عرب طوری به  این متکبر شیاد نگاه می کنند و گوش می دهند که گویی ترس بر تمام وجودشان چیره شده است نگاه جوبایدین به حکام مرتجع عرب نکاهی تحقیر آمیز که آنها را همانند گاوهای شیر ده می شناسد سفر ایشان به منطقه ما جز تقویت اسراییل و دوشیدن این گاوهای شیرده و  استضعاف هر چه بیشتر ملت های منطقه و ایجاد تفرقه بین آنها و تضعیف محور مقاومت بر علیه رژیم صهیونیستی چیزی به ارمغان نیاورده است  البته با قوی شدن هر روز توان محور مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ایران و روشن شدن هر چه بیشتر ملت های  عرب و بوجود آمدن افکار و اندیشه های فلسفی و دینی جدید موید محور مقاومت و سیاست جمهوری اسلامی  در بین علمای اهل سنت بویژه وهابیت و بی اعتنایی ملت مسلمان ایران  و نظام اسلامی به  تهدیدات استکبار جهانی و خروج آمریکا از برجام  همراه با  تحریم اقتصادی  سیاست آمریکا در منطقه شکست خورده است و حکام مرتجع عرب  در آینده ای نه چندان دور راهی نخواهند داشت جز اینکه به آغوش مقاومت و ایران اسلامی برادر باز گردند یا اینکه پا به فرار قرار داده و دچار سرنوشت شومی خواهند شد که دیگر جای هیچگونه ندامت و‌پشیمانی باقی نخواهد ماند