شوشان - جواد الهایی سحر :
آقای استاندار
علیالقاعده تیم مدیران و مشاوران استانداری باید به افرادی سپرده شود که از هوش متوسط رو به بالا برخوردار بوده و به دانش میانرشتهای تسلطی درخور داشته باشند.تیم مدیران و مشاوران شما باید بدانند که میزان مهاجرت از سدسازی و انتقال آب بیش از مهاجرت جنگ تحمیلی است لذا اطرافیان شما متوجه باشند که خوزستان در شمارِ یکی از ارزشمندترین پارههای وطن در بین تمامی مناطق ایران زمین است. پس باید از مافیای آب و مسئولانی که آب خوزستان را انتقال می دهند به دور باشید چرا که مدیران حکومتها ، خوزستان این الماس را دارند قربانی شکلاتی تلختر از زهر به نام انتقال آب و سدسازی در سراب رودخانه های خوزستان میکنند. چگونه متوجه خسرانی ابدی در این معامله نیستند؟
آقای استاندار تصور کنید که مهمترین ،اقتصادی ترین و پر آب ترین استان کشور یک درگاه رسمی و قابل استناد برای مشکلات محیط زیستی استان برای همه پژوهشگران و علاقهمندان و فعالان رسانهای در حوزه آب، محیطزیست و کشاورزی ندارد
از این شرمآورتر آنکه استانی که ۹۵٪ مشکلات کلان آن محیط زیستی است بسیاری از مدیران ، مسئولان ، فرمانداران و بخشداران با فعالان و کارشناسان محیط زیست فاصله گرفته ، ارتباطی با آنها ندارند
آقای سکان دار؛ مهمترین رودخانه ایران کارون در معرض فروپاشی زیستی است و خطری مهمتر از افت کمی آب در اثر بارگذاریهای پرشمار در بالادست و تغییرات اقلیمی آن را تهدید میکند؛ اینکه روزانه میلیونها لیتر فاضلاب و پساب خام بدون هيچ اراده و عزمی برای تصفیه واردش میشود. تقریباً این رودخانه از کنار هر شهری که عبور میکند؛ چه در مناطق زاگرسنشین در بالادست و چه خوزستان در پایاب، پذیرای حجمی باورنکردنی از سموم شیمیایی، مواد شوینده، پسابهای خطرناک صنعتی، پتروشیمی، بیمارستانی و شیرابه است. این حجم بیشتر از یک رودخانه به بزرگی زایندهرود بوده و متاسفانه هنوز ارادهای برای حل آن وجود ندارد. در این میان، آخرین میخ به تابوت کارون را سد گتوند و پساب کشت و صنعت نیشکر با افزایش شوری کارون به آن زده و همان بلایی که سد چمشیر میخواهد بر سر رودخانه زهره و هندیجان بیاورد، کارون سالهاست که سر جلگه حاصلخیز خوزستان، نخلستانهای پرشکوه اروندکنار تا شادگان و صنعت صیادی آورده است.
برآورد میشود که خسارت این بیتفاوتی شگفتآور دولتها، مدیران محلی و مردم نسبت به تداوم این خرابکاری نابخشودنی، سالانه بیش از بیستهزار میلیارد تومان به اقتصاد کشور ضربه میزند و تبعاتش در قالب افزایش هزینههای سلامت از توان سرمایهگذاریهای ملی میکاهد. چگونه چنین حماقت باورنکردنیای را سیزده دولت در ایران تاب آوردهاند؟ آیندگان هرگز ما را نمیبخشند اگر امروز اولویت نخست خود را به پاکسازی بیقید و شرط کارون اختصاص ندهیم
آقای استاندار
باید با اعتقاد به «گفتگو» و «گفتمان سازی» برای پایداری و پاسداری از زیست بوم میهن در خوزستان
از درک جایگاه و کارکرد های تشکل ها و فعالین محیط زیست استان غافل نباشید چرا که بی گمان و بدور از بزرگنمایی، خردورزی و نگاه ژرف به زیر ساخت های محیطزیست و منابع طبیعی، روش کنشگری گفتگو بنیان برای پاسداری از محیط زیست و منابع طبیعی نیاز امروز کشورو استان است.
آقای استاندار آخرین نقطه ای که متذکر می شویم فاجعه سد چمشیر است بیشتر از یک دهه است که سد چمشیر روی رودخانه زهره در جنوب استان کهگیلویه و بویراحمد در حال احداث است. ساخت این سد انتقادهای بسیاری بخاطر تبعات زیانبار زیستمحیطی برانگیخته است. علاوه بر استادان و صاحبنظران حوزۀ جغرافیا و محیط زیست، گزارشی که «مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی» در این زمینه منتشر کرده نیز نکتههای قابل تأملی دارد.
سازمان حفاظت محیط زیست در تاریخ پنجم دی ماه در نامه ای مفصل به شماره ۴۳۵۵۳/۳۰۰ خطاب به معاون وزیر نیرو در ۱۱ بند مخالفت کارشناسی و تخصصی خود را با آبگیری سد چم شیر اعلام کرده است. با این حال خبرهای نگران کننده حاکی از آن است که وزارت نیرو در یک اقدام آتش به اختیار تصمیم دارد استاپ لاگ سد (دریچه انحرافی) را چند روز آینده بسته و آبگیری را شروع کند. این بزرگ ترین و تلخ ترین رخ دادی است که در این روزهای سرد و آلوده، ما را با زخمی دیگر بر پیکر این سرزمین اندوه ناک تر می کند.