سه قلوهای مرگ آفرین

شوشان ـ  فاضل خمیسی :

 این همه دود ماشین، این همه رنگ مصنوعی و شیمیایی خوراکی ها، این همه ذرات مسموم و عجیب ناشی از فلرسوزی،
 این همه آب آلوده ، این همه محصولات کشاورزی آغشته به سموم ، این همه 
فست فود و نوشابه های سرطان زا، این همه....
وتنها  یک چیز کُشنده شد: سیگار!
روزگاری، سیگار کشیدن نشانه ی بزرگ شدن بود، همه می کشیدند:
 دکتر پیشِ بیمار ، آشپز به هنگام آشپزی، نویسنده هنگام نوشتن ، مکانیک به هنگام تعمیر موتور ماشین، معلم سر کلاس، تماشاچیان سینما و  تئاتر، هنرپیشه و ... خلاصه سیگار و زیر سیگاری جزء لاینفک جامعه بشمار 
می رفت.
این اپیدمی عصر تا آنجا پیش رفت که سیگار کشیدن تبدیل به «حق قانونی» نانوشته برای کلیه ی اقشار شد.
  برای فقرایی هم که پول کافی نداشتند تا غذای مناسبی تهیه کنند امتیازِ سیگار ارزان قیمت قائل شدند.
  در کشورمان ، سیگار اُشنو و همای بیضی  و توتون لف و ... مخصوص طبقه ی فرودست جامعه شد، حتی برخی از متمولین و روشنفکران چپ هم برای همصدایی با این طبقه ی اجتماعی غالباً از این دست سیگار  استفاده می کردند، سیگار برگ و پیپ که پیشتر مردانه می نمود بدلیل گران و زمان بر بودنش  به طبقه ی مرفه و مُسن جامعه تعلق داشت..
 خلاصه! استعمال سیگار نه تنها هنجار ، بلکه بدلیل اینکه همه می کشیدند هیچ کس از بوی بدش شکایتی نداشت.
 تا اینکه اثبات شد «سرطان ریه» دلیل شماره یک مرگ و میرهای افراد سیگاری است.. هر قدر کمپانی های تولید و توزیع سیگار سعی در کتمان موضوع داشتند لیکن سیاهی ریه های اجساد مُردگان سیگار، راه فراری برای آنها نگذاشت..
 کشیدن سیگار در عین آزادی، ممنوع شد!
 اما کار از کار گذشته و تصاویر ریه های عفونی روی پاکت های سیگار به خصوص در کشورهای در حال توسعه یا فقیر باعث کاهش چشمگیر مصرف آن نشد!
 لیکن در بسیاری از کشورهای پیشرفته بدلیل شرایط مطلوبترو افزایش آگاهی و تغییر سبک زندگی،  استعمال دخانیات در آنها رو به کاهش و در  یکی ، دو کشور اروپای شمالی  نزدیک به صفر شدن شد.
   بنظر می رسد ، زمانی که سلامت و بهداشت افراد یک جامعه در اولویت قرار گیرد و عوامل مزاحم زندگی سالم به کنترل درآید، برای فرهنگ سازی «ممنوعیت مصرف سیگار» با موانع جدی روبرو نخواهیم شد.
 با یک پژوهش میدانی متاسفانه باید گفت مصرف سیگار که آغازگر بسیاری از اعتیادهای دخانی و غیردخانی است بیشتر  در طبقه ی فرودست و جوان اجتماعمان در حال شیوع است!
 هر چند شیوع سیگار از نظر قانونی نوعی ناهنجاری  قلمداد می شود لیکن راه مبارزه با آن «تنها» نصب  تابلوی «سیگار ممنوع» نیست، بلکه راه آن ارزش گذاری به سلامت و بهداشت  انسانها در تمامی ابعاد و  تزریق حس امیدواری و نشاط برای آنهاست، وقتی جوانی زیر دودکش گاز فلر، یا در هوایی سنگین ناشی از سرب و ریزگرد مشغول سیگار کشیدن است، راهی برای نصیحت نیست، امّا از آنجا که حذف یکی از این سه قلوها( فلر- ریزگرد- دودسیگار) خود گامی به سمت سلامت است، باید جامعه و به خصوص جوانان را از شر سیگار» متنبه و آگاه ساخت....