شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۳۵۴۹۶
تاریخ انتشار: ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۵:۰۴
کمتر از 400 روز به پایان کار دولت زمان مانده است؛ دولتی که نام خود را «تدبیر و امید» گذاشت. هرچه به روزهای پایانی دولت نزدیک می‌شویم، سیاست‌های دولت برای انتخابات ریاست ‌جمهوری 96 و ماندن در پاستور نمایان‌تر می‌شود.
روزنامه صبح نو: کمتر از 400 روز به پایان کار دولت زمان مانده است؛ دولتی که نام خود را «تدبیر و امید» گذاشت. هرچه به روزهای پایانی دولت نزدیک می‌شویم، سیاست‌های دولت برای انتخابات ریاست ‌جمهوری 96 و ماندن در پاستور نمایان‌تر می‌شود. 
 
دولت یازدهم که اخیراً نخستین تجربه انتخاباتی خود را پشت سر گذاشته، بعد از آشکار شدن نتایج انتخابات مجلس دهم که قطعاً همسوتر از مجلس فعلی با دولت خواهد بود، دور از ذهن نیست که برای اقناع هواداران خود و به‌ویژه اصلاح‌طلبان به برخی تغییرات در کابینه دست بزند. 
 
موضوعی که از همان روزهایی که اکثر وزیران حجت‌الاسلام حسن روحانی از مجلس رأی اعتماد گرفتند، از سوی برخی اصلاح‌طلبان و رسانه‌های آنان مطرح می‌شد و حالا با آغاز به کار مجلس دهم، این فشارها به رییس‌جمهوری بیشتر شده است. 
 
البته در این سه سال نیز این فشارها بی‌نتیجه نبوده و بعد از اتمام پروسه طولانی تغییر استانداران که یک سال به طول انجامید، پس از یکی دو ماه، دوباره عزل و تغییر استانداران از جمله استان‌های کرج، قزوین، سمنان، کرمانشاه و قم در دستور کار وزارت کشور قرار گرفت ولی با این‌ حال منتقدان هیچگاه راضی به این تغییرات نشدند و هرازگاهی رسانه‌های اصلاح‌طلب با انتشار خبر تغییر در کابینه، این خواسته خود را به دولت گوشزد می‌کنند. در آخرین نمونه آن روزنامه آرمان در 26 اردیبهشت‌ماه به تغییرات احتمالی در کابینه دولت روحانی اشاره و اسامی وزرایی را که از قطار دولت پیاده می‌شوند، منتشر کرد. 
 
این روزنامه نوشت: «آنچه در پایان سال چهارم به‌عنوان کارنامه دولت یازدهم ارائه می‌شود با آنچه در روز نخست وعده داده شده بود، همخوانی ندارد و برای نیل به این هدف باید در کارآمدی وزرای معرفی شده در سال 92 بازنگری شود تا اگر تشخیص داده شد افراد دیگری به شکل بهتر و سریع‌تری می‌توانند در یک سال اهداف بیان‌شده دولت را محقق کنند بر مصدر وزارتخانه‌ها قرار گیرند.» طبق لیستی که روزنامه آرمان منتشر کرده، احتمال تغییر چهار وزیر، یک معاون رییس‌جمهور، رییس‌دفتر رییس‌جمهور و رییس سازمان وجود دارد. البته اسامی آقایان محمد شریعتمداری در مقام معاون اجرایی، علی ربیعی در نقش وزیر کار و رفاه اجتماعی، محمدرضا نعمت‌زاده در مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت، محمود گودرزی در جایگاه وزارت ورزش و جوانان، علی‌اصغر فانی در جایگاه وزیر آموزش و پرورش و محمود اسلامیان رییس سازمان بازنشستگی هم در این لیست تغییر، دیده می‌شوند. همچنین این روزنامه نوشته که نام برخی از استاندارانی که نتوانسته‌اند انتظارات دولت را برآورده سازند در این لیست هم دیده می‌شود. 
 
در همین زمینه، آقای داریوش قنبری عضو حزب مردم‌سالاری و فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با صبح نو، درباره لزوم تغییر در کابینه روحانی گفت: شخصاً معتقدم برخی وزرایی که نتوانسته‌اند در جهت پیشبرد اهداف دولت حرکت کنند یا با برنامه‌های دولت هماهنگ نیستند، باید جای خود را به وزیران توانمندتر و همسوتر با دولت بدهند. 
 
این فعال اصلاح‌طلب با تأکید بر اینکه برخی وزرا به خوبی در جهت اهداف دولت کار نمی‌کنند، ادامه داد: برخی مدیران وزرا در سطوح میانی و پایینی هستند که به برنامه دولت اعتقادی ندارند. من در انتخابات اخیر مشاهده کردم که در برخی موارد نیز فرمانداران از کاندیداهای طیف مقابل دولت حمایت می‌کردند. پس باید با این مدیران برخورد کرد و آنان را کنار گذاشته و مدیران همسو با دولت بر سر کار آورد. 
 
وی هم تغییر مجلس را عامل و انگیزه‌ای برای تغییر در کابینه می‌داند و بیان می‌کند: موضوع قابل توجه این است که به نظر می‌رسد روحیه تعامل و همکاری در مجلس دهم نسبت به گذشته بهتر و بیشتر باشد و از سوی این مجلس حالت تقابل و مخالفت همیشگی با دولت نیز از بین می‌رود. از این‌ پس روحانی باید نسبت به تکمیل کابینه و انطباق بیشتر عملکرد دولت با خواست مردم اقدام کند. البته این موضوع سال گذشته و در همین ایام در جریان سفر هیأت دولت به شیراز از زبان خود رییس‌جمهوری نیز مطرح شد. وی نهم اردیبهشت 94 گفته بود: «اگر نیاز به ترمیم کابینه باشد، انجام می‌دهیم» و چند روز بعد آقای حسام‌الدین آشنا، مشاور و از چهره‌های نزدیک به حجت‌الاسلام روحانی هم در گفت‌وگویی با نشریه اندیشه پویا، از تغییرات در دولت و رفتن برخی استانداران و وزیران گفت که این موضوع مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. 
 
آقای محمدصادق جوادی حصار، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی هم در گفت‌وگو با صبح نو، با اشاره به این ضرورت گفت: دولت باید ببیند که در سیاست داخلی و خارجی چه برنامه‌هایی ارائه داده و کجا ناموفق بوده است. دستیابی به این هدف فقط از عهده دولت بر نمی‌آید، بلکه دولت باید بستری را فراهم کند تا همه منتقدان و تحول‌خواهان بتوانند در این زمینه اظهارنظر کنند. وی با اشاره به ضعف‌های دولت در بخش‌های گوناگون گفت: اطلاعاتی که از رسانه‌ها دارم، این است که به‌طور مثال وزارت کار و رفاه اجتماعی از مجموعه‌هایی‌اند که باید به آن توجه شود، نمی‌گویم باید وزیر آن عوض شود اما باید به موضوع کار و کارگر خیلی بیش از این توجه می‌شد که هنوز برنامه خاصی در این زمینه از سوی این وزارتخانه ارائه نشده است که بتواند مشکل کارگری را سازمان‌دهی کند. جوادی حصار با بیان اینکه در حوزه وزارت آموزش و پرورش نابسامانی زیاد است، تأکید کرد: باید توجه داشت که این وزارتخانه چابک‌تر و پویاتر شود و دولت می‌تواند برنامه دهد و ساختار دولت به آموزش و پرورش تحکم کند که این کارها انجام شود. البته در حوزه فرهنگ، اقتصاد و دانشگاه نیز مشکلات جدی‌اند و باید فضای امید را در حوزه‌های کارگری، آموزش و پرورش و دانشگاه زنده کرد. به نظرمی‌رسد در کنار فشارهای سه‌ساله اصلاح‌طلبان، روحانی نیز بر این موضوع اعتقاد پیدا کرده که یکی از راه‌های بقای دولتش، جلب رضایت جریان اصلاحات و تغییرات در مدیران دولتی است که این رویکرد در نوع سخنرانی‌های اخیر وی نیز احساس می‌شود. حالا باید منتظر ماند و دید که این سونامی تغییر که اصلاح‌طلبان درصدد آنان‌اند در کابینه ایجاد خواهد شد یا به گفته آقای نوبخت، سخنگوی دولت تغییری در کار نخواهد بود و وزرا مشغول جمع کردن گزارش سال پایانی خدمت خودند. 


نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار