پدرخوانده، کاندیدای پشت پرده ریاست اتاق ایران

صبح روز یکشنبه 14 شهریورماه 95 تکلیف ریاست پارلمان بخش خصوصی روشن می شود. تا حالا دستکم 3 گزینه برای ریاست بر کرسی ریاست نام شان مطرح است؛ غلامحسین شافعی که سابقه ریاست بر اتاق را دارد، مسعود خوانساری، که در حال حاضر ریاست اتاق تهران را برعهده دارد و البته علا میرمحمد صادقی از چهره های قدیمی که از ابتدای شکل گیری پارلمان بخش خصوصی در پس از انقلاب همواره پای ثابت بوده و می شود از او به عنوان نمادی از نسل اول و البته پدرخوانده طیف سنتی پارلمان بخشی خصوصی ایران یاد کرد.

به گزارش «تابناک اقتصادی» پس از استعفای چندی پیش محسن جلال پور که از ابتدای دوره فعلی فعالیت اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی با تغییر ترکیب اعضای هیات نمایندگان توانسته بود ریاست پارلمان بخش خصوصی را بر عهده بگیرد، گمانه زنی ها درباره سکاندار بعدی اتاق افزایش یافت، اما شاید این بار هم سرنوشت ریاست بر اتاق ایران قبل از برگزاری انتخابات علنی و در نتیجه لابی ها و رایزنی های آشکار و نهان درونی و بیرونی مشخص شده باشد.

 

 

در حالی که ابتدا گمان برخی بر این بود که رقابت بین حسین پیرموذن و غلامحسین شافعی از اتاق مشهد جدی تر از بقیه خواهد بود، اما وقفه ایجاد شده بین زمان اعلام استعفای محسن جلال پور تا پذیرش آن معادلات را به گونه ای رقم خورد که انتظار آن می رفت. چه اینکه پیش از این احتمال جدی وجود داشت که اعضای هیات نمایندگان اتاق ایران که منتخب اتاق های بازرگانی شهرستان های مختلف هستند، هرگز حاضر نخواهند شد تا دوباره صندلی ریاست را به چهره های واگذار کنند که برآمده از اتاق تهران باشد. همین رویکرد باعث شد تا پس از علی نقی خاموشی و محمد نهاوندیان، ریاست اتاق ایران در دوره گذشته در نتیجه رایزنی های نهاوندیان این بار در مقام رییس دفتر رییس جمهور به نفع گزینه ای خارج از اتاق تهران رقم بخورد و غلامحسین شافعی بر صندلی ریاست تکیه زند. رویکردی که در دوره فعلی اتاق ایران هم جواب داد، اما این بار نظر اکثریت اعضای هیات نمایندگان تهران به گزینه ای از اتاق کرمان روی خوش نشان داد و محسن جلال پور که گفته می شود، گزینه مطلوب اسحاق جهانگیری بود، ریاست پارلمان بخش خصوصی را عهده  دار شد.

 

 

رایزنی های صورت گرفته پس از اعلام استعفای جلال پور تا پذیرش آن به گونه ای پیش رفت که شانس غلامحسین شافعی به عنوان گزینه اصلی شهرستانی ها اتاق ایران افزایش یافت تا اینکه ناگهان ورق برگشت و طیف غالب در اتاق تهران موفق شدند تا مسعود خوانساری را به عنوان گزینه اصلی مطرح کنند. البته مدیریت مسعود خوانساری بر اتاق تهران به ویژه مواضع انتقادی توام با رعایت محدودیتها و تنگناهای پیش روی دولت باعث شد تا سابقه و صبغه دولتی او در دولت اصلاحات کمتر این ذهنیت که او گزینه دولتی هاست تا بخش خصوصی را تقویت کند. 
همراهی علامیرمحمد صادقی  و حمایت او در اتاق تهران باعث شد تا طیف سنتی اتاق ایران هم در گام نخست مخالفتی با ریاست خوانساری بر پارلمان بخش خصوصی نشان دهند، اما ریاست همزمان او هم بر اتاق تهران و هم اتاق ایران هرچند منع قانونی ندارد، اما قطعا خوشایند دو طیف از اعضای حاضر در هیت نمایندگان اتاق ایران نبوده و نیست و همین مساله باعث شد تا خوانساری را از گزینه مطلوب به

یکی از گزینه های جدی تبدیل کند.

 

نشست 27 مردادماه شورای عالی پیشکسوتان اتاق ایران میزبان آیت الله محمدی گلپایگانی، ریئس دفتر مقام معظم رهبری بود که میهمان ویژه این نشست خطاب به حاضران تاکید کرد: «شما به عنوان پرچمداران اقتصاد کشور باید نظام و رهبری را همراهی کنید و بدانید جاده اقتصاد کشور آسفالت نیست و پستی و بلندی هایی دارد.» گفته می شود در این نشست درباره ریاست بر اتاق ایران هم نظرخواهی صورت گرفته و گویا نظر پیشکسوتان اتاق ایران بیشتر با ریاست علا محیمحمدصادقی بوده است.

 

 

خبرها حکایت از آن دارد که احتمال نشست مسعود خوانساری بر کرسی پارلمان بخش خصوصی جدی تر از غلامحسن شافعی است اما باید دید آن اتفاق رخ خواهد داد و او با رای بالاتر از محسن جلال پور می تواند نظر اکثریت اعضای پارلمان بخش خصوصی را با خود همراه سازد؟ البته این خبرها می تواند تنها یک گمانه جدی باشد و چه بسا در ساعتهای تعیین کننده، ورق به نفع دیگر نازمزدهای احتمالی برگردد. رایزنی های لحظه آخری را نباید دستکم گرفت شاید به دست آوردن صندلی ریاست اتاق ایران توسط مسعود خوانساری که گزینه مطلوب اعضای اصلاح طلب اتاق تهران به شمار می رود ولیکن برای طیف سنتی شاید مطلوب نباشد و برای برخی هم شاید یادآور مدیریت دولتی بر پارلمان بخش خصوصی باشد. البته خوانساری را می توان نمادی از امید و اعتدال بخش خصوصی باشد و گزینه ای مورد حمایت اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور. در حالی که چه علا میرمحمد صادقی نزدیک به حزب موتلفه اسلامی گزینه مطلوب محمد نهاوندیان، رئیس دفتر رییس جمهور است و باید منتظر ماند و دید آیا رقابت بر سر ریاست پارلمان بخش خصوصی به نمادی از رقابت پنهان دو مقام دولتی در حوالی پاستور تبدیل خواهد شد یا اینکه بخش خصوصی به گزینه دیگری رای خواهد داد. بعید است گزینه دیگری به عنوان نازمزد جدی ریاست بر اتاق ایران مطرح شود، شاید رایزنی های لحظه آخری باعث کناره گیری یکی به نفع دیگری و تقسیم قدرت بین طیف های حاضر در پارلمان بخش خصوصی شود.