آیین نکوداشت شهدای دانشجو؛ از حرم تا هویزه در باغ موزه دفاع مقدس برگزار شد. در این مراسم که به مناسبت 16دی ماه سالگرد شهادت سید حسین علم الهدی و شهدای دانشجوی هویزه برگزار شده بود، از خانواده های شهدای هویزه و خانواده شهدای دانشجوی مدافع حرم تقدیر شد.
در این مراسم محمدباقر قالیباف که در کنار خانواده شهدا مهمان ویژه برنامه نیز بود، سخنانی در بزرگداشت ارج و منزلت دانشجو و شهدای دانشجوی جنگ و مدافع حرم پرداخت.
شهردار تهران که خود نیز سابقه حضور در جبهه را نیز در کارنامه دارد، در این مراسم با تاکید بر نقش دانشجویان شهید در شکست فضا و تفکر حاکم در دوران ریاست جمهوری بنی صدر، به اهمیت حضور آنها در جبهه درآن برهه زمانی و تاثیر این حضور و اجرای عملیات موفق به واسطه آنها اشاره کرد و اقدامات آنها را ستود.
وی گفت: ضمن خیر مقدم به همه برادران و خواهران گرامی و میهمانان خصوصا خانواده معظم شهدا و جانبازان عزیز خداوند بزرگ را شاکریم که این توفیق هنوز برای همه ما هست که بتوانیم مجالس ذکر و یاد و نام شهدا را برگزار کنیم.
شهردار تهران افزود: در این مجالس که به نام و یاد شهداست از ارواح طیبه آنها کمک بگیریم که بتوانیم راه آنها را، آرمان های آنها را امروز دنبال کنیم. بدون شک شهدای ما ستارگانی هستند که سیر حرکت ما و زندگی ما را مشخص میکنند و همیشه تاریخ نشان داده که خون پاک شهدا جان تازهای به جوامع بخشیده و میبخشد.
وی ادامه داد: خون پاک شهداست که در هر عصر و زمانی جوامع را در مسیر الیالله و در مسیر صراط مستقیم قرار میدهد. جوانان عزیز و برادران و خواهران گرامی به یاد و نام شهدای هویزه و شهدای مدافع حرم در این ایام کنار هم جمع شدیم و میخواهم مطلبی عرض کنم که از یک جهت شهدای هویزه و شهدای مدافع حرم شبیه به هم هستند و این دو گروه از شهدا ویژگی خاص و ویژه و منحصر به فردی دارند چرا که بدون شک انقلاب اسلامی و شهدای گرانقدر انقلاب و دفاع مقدس ریشه در فرهنگ عاشورا و ریشه در مکتب امام حسین (ع) دارند.
قالیباف گفت: دو ویژگی بزرگ اصحاب امام حسین این بود که خوب تشخیص دادند و اهل بصیرت بودند و وقتی تشخیص دادند پای تشخیص خود تا پای جان ایستادند. یعنی اهل عمل بودند. از این جهت شهدای عزیز هویزه که نام و یادشان برای همیشه تاریخ مانده است . همانطور که جوانان ما در انقلاب و جنگ پیشقدم بودند این شهدای دانشجو در دفاع مقدس نیز پیشقدم شدند.
وی افزود: باید خوب تاریخ آن مقطع را بدانیم تا ویژه بودن آنها درک شود. اینکه تا پایان سال 59 چه فضایی بر جنگ حاکم بود. اگر مقداری با دقت به انقلاب نگاه کنیم حداقل از 15 خرداد 42 تا به امروز در نگاهی کلی همیشه در حوادث مختلف دو نگاه بر جامعه حاکم بود. یک نگاه این بود که ما شرایط موجود را بپذیریم و با آن کنار بیاییم و به هر حال افرادی پیدا میشدند که توجیه میکردند شرایط را به شکل های مختلف. وقتی شخص حضرت امام نهضت را آغاز کردند افرادی بودند که به ایشان گفتند چه سیری را برای مبارزه انتخاب کردهای؟ با چه رژیمی میخواهی بجنگی؟! رژیمی که تا بن دندان مسلح است و حمایت آمریکا را دارد و ساواک را برای حفظ حیات خود در چنبره دارد.
شهردار تهران ادامه داد: افراد متدین میگفتند مبارزه در این شرایط سخت چه ضرورتی دارد. ممکن است نهضت به جایی نینجامد اما امام بر اساس سنتهای الهی تصمیم گرفتند و ادامه دادند راهشان را. این بود که انقلابمان به پیروزی رسید. حتی انقلابیونی که در خیابان مبارزه میکردند یا در بند و زندان بودند فکر نمیکردند انقلاب پیروز شود اما این اتفاق افتاد.
وی گفت: دفاع مقدس که آغاز شد و رژیم سفاک صدام بخشهایی از کشور را اشغال کرد شرایط سیاسی کشور شرایط خاصی بود و در آن برهه نگاه خاصی بر کشور حاکم بود؛ نگاهی هماهنگ با جریان عمومی و جهانی متکی به شرق یا غرب. البته در کنار آن نگاه ناب اسلام انقلابی و متکی بر سنت های الهی و امید به خدا داشتن نیز وجود داشت. اما نگاه غالب نگاه اولی بود. ما بعد از انقلاب هم این نگاهها و شرایط را داشتیم. یک موضوع وجود داشت و آن اینکه آیا ما سیر اصیل انقلابی را طی میکنیم یا هماهنگ با جریانهای وابسته هستیم؟
قالیباف اظهار داشت: سیاستزدگی در شش ماهه اول جنگ در حوزه دفاع مقدس مستولی بود و در آن دوره فرماندهی کل قوا در اختیار بنیصدر به عنوان رئیسجمهور بود. همه به یاد داریم که در آن دوران شهید مظلوم بهشتی در نامه دقیق و عمیق خود به حضرت امام چه سخنان و تحلیلهایی درباره عملکرد بنیصدر و شرایط آن روز نوشت. به این نامه نگاه کنید که برای دولت وقت و نوع نگاهی که دولت وقت دنبال میکرد چه حرفهایی و چه تحلیلهایی بیان کردند. در حوزه دفاع مقدس بنیصدر اجازه نمیداد که مردم در میدان دفاع حضور پیدا کنند. دهها دلیل به ظاهر منطقی و علمی هم برای این کار آورده میشد. میگفتند کار رزم یک کار دقیق علمی و نظامی است باید به کسانی سپرد که برای این کار سپرده شدهاند آن هم در مسئله نظامی که بحث جان افراد در میان است.
وی ادامه داد: در همه دنیا افرادی حدود 35 سال در سازمانها تربیت میشوند و کار میکنند تا در چنین موقعیتهایی وارد میدان شوند. چطور مردم میتوانند در این میدان بدون آموزشهای لازم وارد شوند و با این استدلال مانع حضور مردم میشدند. در آن دوران در برآوردها، تحلیلها و تکنیکها تحت تأثیر فرهنگ کاپیتالیست و سرمایهداری بودند. نگاه این فرهنگ این بود که تا توان شما سه برابر توان دشمن نباشد، توان و حق مقابله با دشمن را ندارید. اگر ما این را مبنا قرار میدادیم در جنگ پیروز نمیشدیم. کسانی که میگفتند ما باید زمین را بدهیم و زمان را بخریم، مبنای درستی در جنگ نداشتند. آن زمان مقاومتی نبود، حتی فضای دوران جنگ در ماههای اولیه آن فضایی نبود که بعدها حاکم شد، یعنی یک فضای معنوی و مطهر نبود که بهتعبیر یکی از شهدای عزیز که میگفت میدان دفاع ما قطعهای از بهشت بود. در آغاز اینچنین نبود.
شهردار تهران: در سال 59 وقتی پشت یکی از خاکریزها میرفتیم بجای صدای اذان و زیارت عاشورا موسیقیهای مبتذل میشنیدیم، حتماً اگر ندیده و نشنیده بودم، بیان نمیکردم. یکی از موضوعهای دعواهای ما اجازه ورود به جبهه بود. اجازه ورود به ما نمیدادند، دژبانها راهها را بسته بودند، روزهای اولیه جنگ با هماهنگی و حضور حضرت آقا در جبهه که به عنوان نماینده امام در اهواز حضور داشتند، در جبهه حاضر شدیم و شناساییها و کارهایی انجام دادیم. درست همان زمان که گلف داشت تشکیل میشد. نه اسلحهای بود، نه ورودی به خط بود، تازه وقتی وارد خط میشدیم با تضادهای بسیار روبرو میشدیم. وقتی در آن شرایط عملیات هویزه آغاز شد با آن سختیها، تعدادی از دانشجویان آمدند و جنگیدند و در آن محوری که عملیات کردند نشان دادند که با آن روش ویژه خودشان میشود در عملیاتها موفق بود. وقتی رسید به محلی که آنها به شهادت رسیدند، بنیصدر در محوری با امکانات انبوه و تجهیزات فراوان و حسابشده عملیات کرد اما موفق نبود و ما امکانات بسیاری را از دست دادیم و با مشکلات فراوانی روبرو شدیم.
وی ادامه داد: پس از آنهم قضایای عزل بنیصدر و فرار او و تسلط نیروهای مردمی انقلابی در جبههها رخ داد. با تسلط نیروهای انقلابی و مردمی بر جبههها، از سال 60 بهبعد افتخارات بزرگ یکی پس از دیگری رخ داد که اولین عملیات با عنوان فرمانده کل قوا در منطقه آبادان شروع شد و پس از آن عملیات موفق دیگر، یکی پس از دیگری اجرا شدند و نشان دادند که چگونه میتوان با دشمن تا بن دندان مسلح جنگید.
این فرمانده دوران دفاع مقدس بیان داشت: اگر تاریخ را بخوانید در عصری که جنگ بود، دنیا دوقطبی بود، یعنی در دست دو قدرت بزرگ آنروز، آمریکا و شوروی بود. یک کشور در این کره خاکی پیدا نمیشد که وابسته به شوروی و آمریکا نباشد. استثنایی هم در میان نبود و هر جنگی اتفاق میافتاد آنها به نمایندگی از آن دو قدرت در جبهه حاضر میشدند.
وی ادامه داد: در آن دوقطبی مطلق قدرت جهانی، انقلاب اسلامی جنگید و به پیروزی رسید. در شرایطی که تنها باری که دو قدرت بزرگ دنیا باهم همکاری و همفکری کردند تا ما را درهم بشکنند، دوران جنگ ما بود. هر روز میگها و میراژها ما را بمباران میکردند، یعنی هم فرانسویها در حمایت صدام بودند و هم تجهیزات آمریکا و هم پول بادآورده دولتهای وابسته خلیجفارس. ما از 34 کشور اسیر جنگی داشتیم، یعنی حتی در زمینه نیروی انسانی هم به صدام کمک میکردند.
قالباف بیان داشت: از اینجهت شهدای هویزه و جنگ به ما نشان دادند اگر صراط مستقیم را برویم و ایمان داشته باشیم و با نصرت الهی در این مسیر حرکت کنیم و با روحیه جهادی و فرهنگ جهاد و شهادت حرکت کنیم، انتهای مسیرمان پیروزی است. روزی که قطعنامه پذیرفته شد گفتند چرا جنگ را بعد از خرمشهر ادامه دادید، آنهایی که در جبهه بودند میدانند در آنزمان هنوز مراکز استراژیک ما در اسارت دشمن بود. عراق مواضع خطرناک را ترک کرد و مواضع مهم خودش در خاک ایران را حفظ کرد و دیگر عقب نرفت. همانزمان سازمان ملل هم قطعنامه صادر کرد و عراق هم اعلام کرد که خاک ایران را ترک کرده، درصورتیکه عقبنشینی اتفاق نیفتاده بود.
وی افزود: میدانستیم تهدید هنوز پابرجاست، بنابراین در جبههها ماندیم ولی امروز که 30 سال از پایان جنگ میگذرد، حتی آنهایی که از اوایل دهه 70 میگفتند چرا جنگ را ادامه دادید، امروز میدانند وقتی جمعی از رزمندگان برای حوادث لبنان به آن کشور رفتند تا با رژیم صهیونیستی بجنگند، حضرت امام(ره) گفتند؛ راه قدس از کربلا میگذرد، یعنی اگر در این جبهه (جبهه ایران) بجنگیم تا کربلا رفتهاید. آن دوران شهدایی که پشت خاکریزها میجنگیدند شاید به ذهنشان نمیآمد که به کربلا برسیم، اما امروز حزب بعث و آمریکا کجا هستند؟ همان کسانی که جنگ طوفان صحرا را بد اداره کردند و تحلیل غلط دادند، اگر نبود تدبیر داهیانه رهبر هوشمندانه حضرت آقا(ره) شاید تصمیم غلطی گرفته میشد. شاید آنهایی که گفتند چرا بعد از خرمشهر جنگیدید ما را به کمک کویت تعقیب میکردند، اما امروز امنیت را در کشور به برکت باورهای شهدای هویزه میبینیم. شهدای هویزه و شهدایی که 45 روز در حفظ خرمشهر در آغاز جنگ تلاش کردند، دانشآموز، دانشجو، کاسب و... بودند.
شهردار تهران گفت: چرا شهدای مدافع حرم شبیه شهدای هویزهاند؟ چرا این یادواره را توأمان برگزار کردیم؟ یادمان نرفته که یک روز در نماز جمعه بود و در همین بلوار کشاورز به نماز میرفتیم، از میدان ولیعصر کمی جلوتر، همراه با سردار سلیمانی بودیم. در پیادهرو گروهی که عده کمی نبودند، شاید 3-2 هزار نفر در خیابان حرکت میکردند، درست شبیه حرکتی که تشکلهای چپ مکتبی انجام میدادند، پا به زمین میکوبیدند و دستها را بههم میزدند و شعار نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران در خیابان سر میدادند، سال 88 بود. یعنی رویکردی که به امام میگفت مبارزه نکن، بعد از پیروزی انقلاب قبول نمیکردند که فرهنگ اصیل برای اداره کشور حرکت کند و اجازه حضور به بچههای انقلاب نمیداد. همان خط دوباره آمد و به این نقطه رسید که نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران.
وی گفت: در آن مظلومیت و در آن ایام که رفتن به میدان کمک به دیگر مسلمانان و کمک به دیگر مظلومین در عراق، سوریه و لبنان محکوم بود، دانشجویان به میدان مبارزه رفتند. غربت شهدای حرم در همین بود. شهدای مدافع حرم هم غریب و هم مظلوماند. غریب هستند چون در سرزمین خودشان نمیجنگیدند و در غربت به شهادت میرسیدند. مظلوماند چونکه امروز به این شرایط نگاه نکنید که شهدای مدافع حرم را با این عزت تشییع میکنند، اوایل مثل حالا تشییع نمیشدند، حتی رسانه ملی آنطور که بایدوشاید برایشان مایه نمیگذاشت. اگر کسی میخواست به مدافعان حرم کمکی کند، باید یواشکی کمک میکرد. بهخاطر آن فضای تبلیغاتی که بر جو جامعه حاکم بود که چرا جوانان ما باید در آنجا بجنگند.
شهردار تهران افزود: در آن مظلومیت و غربت دانشجویان به میدان مبارزه رفتند و امروز مخالفان پی بردند که چقدر حضور آنها در دفاع از مظلوم بهحق بوده است که دشمن به آنها تاخته بود و وظیفه ما بود که به آنها کمک کنیم و البته برای دفاع از امنیت ملی خودمان هم بود. امروز به حرف حکیمانه امام(ره) رسیدیم که راه قدس از کربلا میگذرد. اگر شهدای مدافع حرم نبودند، اگر فاطمیون و زینبیون نبودند، اگر بچههای بسیج و نسل حاضر نبودند، بجای اینکه در مرزهای رژیم صهیونیستی بجنگیم باید در مرزهای خودمان به مواجهه با دشمن میرفتیم. نسل امروز بهتر از نسل دهه 60 جنگیدند و پای انقلاب ایستادند. اگر این اتفاق نمیافتاد، رژیم صهیونیستی در مرزهای غربی با ما میجنگید.
وی بیان داشت: شهدای هویزه در مظلومیت سالهای اولیه جنگ جنگیدند و بهواسطه آنچه گفته شد به شهدای مدافع حرم از نظر مظلومیت شبیهاند. در مظلومیت خون آنها این شناخت و بصیرت به جوانان و مسئولان داده شد. شک نکنید که برای موفقیت در عرصههای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیازمند به روحیه جهادی هستیم. به این روحیه که به جوانان فعال خودمان اعتماد کنیم و محیط را در اختیار آنها قرار دهیم، در عرصههای مختلف، همانطور که در دوران انقلاب و جنگ به جوانها اعتماد شد و ثمرهاش را هم دیدیم. باید که این مدیریتهای خسته و واداده را پایان دهیم و عرصه را به جوانان واگذار کنیم. همانطور که جوانان در پیروزی انقلاب و جنگ این کار را انجام دادند و مسئولیتها را بهدوش کشیدند.
قالیباف در پایان گفت: در جلساتی که با جوانان داریم، آنها در بسیاری از ابعاد از ما بهترند. تنها در تجربه و اجرا ضعف دارند که ما به آنها میآموزیم. اگر میدان را برایشان باز کنیم، همه این نابسامانیهایی که در این عرصه وجود دارد، انشاءالله رفع خواهد شد.