روحانی مال خودمونه؛ نه اصلاح‌طلبان!

آرمان- حمید نظری: اصولگرایان پس از گذشت حدود ۴ سال از خواب سیاسی بیدار شدند و یادشان افتاد حسن روحانی که از سال ۹۲ با حمایت اصلاح‌طلبان و میانه‌روها بر کرسی ریاست‌جمهوری نشست، از اعضای جامعه روحانیت مبارز است که در جدول تشکل‌های اصولگرا حضور دارد. زمانی که در سال ۹۲ اصلاح‌طلبان با اطمینان از عدم احراز صلاحیت مرحوم آیت‌ا...‌هاشمی به بررسی شخصیت‌هایی پرداختند که دارای آرمان‌هایی باشند که مسیر اصلاحات را دنبال کنند، به مولفه اعتدال توجه ویژه کردند و روحانی را دارای بالاترین امتیاز در میان گزینه‌های موجود یافتند. بنابراین او را کاندیدای مورد حمایت خود معرفی کردند. در آن برهه برخی به اصلاح‌طلبان خرده گرفتند که روحانی از اردوگاه اصولگرایان و به عبارتی رقیب جریان اصلاحات است، اما بزرگان اصلاح‌طلب به تطبیق ویژگی‌های رفتاری و افکاری روحانی با مولفه‌های اصلاحات پرداختند تا در نهایت به این نتیجه رسیدند از میان شخصیت‌های موجود، روحانی بهترین گزینه است.

اصلاح‌طلبان، روحانی را پاستورنشین کردند

عارف در انتخابات سال ۹۲ به نفع روحانی کنار کشید و با رای حامیان جریان اصلاحات و اعتدالگرایان، روحانی به پاستور راه یافت و مطابق آنچه وعده داده بود، تفاوتی میان گروه‌های سیاسی قائل نشد، یعنی همه را به یک چشم مورد ارزیابی قرار داد. او با اصولگرایانی که با او همراهی نکردند، مدارا کرد و توجهی که به اصلاح‌طلبان داشت، در چارچوب قانون و نه فراتر از آن بود. در دولت‌های نهم و دهم شخصیتی در پاستور حضور داشت که تا نیمه دولت دهم مورد تایید اصولگرایان بود، اما پس از آن دیگر حمایت اصولگرایان از خود را لازم ندانست و اقدامات و گفتارهایی داشت که حامیان دیروزش به سخت‌ترین منتقدانش تبدیل و متوجه شدند حمایت بدون شناخت چه تبعاتی دارد، اما شوک ناشی از اقدامات و رفتار احمدی نژاد با اصولگرایان سبب شد این طیف در سال ۹۲ از یک سو دچار اختلافات عدیده برای تعیین کاندیدا شود و از سوی دیگر حمایت جریان اصلاحات از حسن روحانی شوک بزرگی به آنها وارد کند. براساس این فشارها بود که از هجمه به روحانی کوتاهی نکردند.

دل اصولگرایان برای روحانی تنگ شده!

اکنون که انتخابات ۹۶ در پیش است، باز هم اختلاف دیدگاه در اردوگاه اصولگرایی پررنگ شده است. برخی حامی جلیلی هستند و طیف دیگر دل به پیروزی شهردار قالیباف بسته است و یک جریان تاکید زیادی بر لزوم حمایت از حجت‌الاسلام ابراهیم رئیسی دارد. باز هم تاریخ در حال تکرار است و برخی عقلای جریان اصولگرایی به مرور آنچه می‌پردازند که در انتخابات ۹۲ شکست را به این جریان هدیه کرد و به عبارتی دلشان برای روحانی تنگ شد، مانند دیروز که حجت‌الاسلام مصباحی مقدم، سخنگوی جامعه روحانیت مبارز با تاکید بر اینکه صفر کیلومترها به درد ریاست جمهوری نمی‌خورند، گفت: «آقای روحانی اصلاح‌طلب نیست، بلکه اصولگرایی است که اصلاح‌طلبان در سال ۹۲ ناچار شدند به وی روی بیاورند.» این نشان می‌دهد که اصولگرایان متوجه اشتباهات تاکتیکی خود شده‌اند و البته فقدان گزینه‌ای که بتواند با روحانی رقابت کند نیز دلیل دیگری بر این است که بیش از پیش تصویر روحانی سال ۹۲ در ذهن آنها نقش ببندد که چرا به جای حمایت از او، از چهره‌هایی مانند جلیلی، قالیباف و حداد عادل حمایت کردند تا همه آنها با اختلاف از روحانی شکست بخورند. البته باید به جمله نخست مصباحی مقدم نیز توجه کرد که چرا او به این نتیجه رسیده صفر کیلومترها به درد ریاست جمهوری نمی‌خورند. بررسی گزینه‌های احتمالی کاندیداتوری اصولگرایان گره از این مساله باز می‌کند؛ چهره‌هایی که یا سابقه بالایی در مسئولیت‌های عالی کشور ندارند و یا سابقه درخشانی از خود برجای نگذاشته‌اند، که هردو باعث می‌شود اصولگرایان به این فکر بیفتند اگر بر فرض آنها بر سر یک گزینه به وحدت برسند و آن گزینه نیز روحانی را شکست دهد، ممکن است نتیجه آن به ضرر اصولگرایان تمام شود چرا که هنوز حمایت‌های بی‌چون و چرای آنها از احمدی‌نژاد از خاطر مردم پاک نشده است. چندی پیش نیز سخنگوی جامعه روحانیت مبارز از جلسه‌ای که با مرحوم مهدوی‌کنی داشتند، سخن به میان آورد و گفت:«ما در زمان حیات مرحوم مهدوی کنی این موضوع را مطرح کردیم که در شرایط برابر حمایت از روحانی برای ما ارجحیت دارد و اخیرا نیز بحث تازه‌ای در این باره نداشته‌ایم و قاعدتا نظر ما بر منوال سابق است.» البته این به آن معنا نیست که جامعه روحانیت مبارز در سال ۹۶ از روحانی حمایت خواهد کرد، بلکه این سخنان رنگ‌وبوی پشیمانی گروه‌های با نفوذ جریان اصولگرایی از کنار گذاشتن چهره‌هایی مانند دکتر روحانی را دارد، چرا که مصباحی مقدم در اظهارات اخیر خود این گمانه را رد کرد و تاکید کرد که برنامه جامعه روحانیت مبارز در حمایت از روحانی سال ۹۶ نیست. آنچه مسلم است، پی بردن بزرگان اصولگرایی به دو نکته است؛ وضعیت متشتت اصولگرایان و احتمال بالای پیروزی روحانی در سال ۹۶.