شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۷۳۳۵۸
تاریخ انتشار: ۲۲ تير ۱۳۹۶ - ۱۴:۴۸
راضیه رضایی، نخستین دانشجوی دکتری تخصصی رشته تربیت بدنی گرایش فیزیولوژی ورزشی (عصب - عضله) با دفاع از پایان‌نامه خود از دانشکده علوم ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز فارغ‌التحصیل شد.

در این دفاعیه دکتر سعید شاکریان استاد راهنما، دکتر مسعود نیکبخت و دکتر فرانک هادی استادان مشاور، دکتر هادی عبدالحمید حبیبی و دکتر روح اله رنجبر داوران داخلی و دکتر هادی فتحی مقدم داور خارجی و دکتر صدیقه حیدری نژاد به عنوان ناظر تحصیلات تکمیلی حضور داشتند.

راضیه رضایی با دفاع از پایان‌نامه خود با عنوان "تأثیر تمرین استقامتی بر بیان miR-133 و SRF در عضلات تند و کندانقباض رت‌های نر نژاد ویستار" توانست نمره 19/36 را کسب کند.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

(microRNA-133 (miR-133 از تنظیم‌کننده‌های مهم بیان ژن می‌باشد؛ فاکتور پاسخ سرم (SRF) نیز فاکتور رونویسی مهمی است که در تنظیم بسیاری از ژن‌های مرتبط با عضله نقش دارد. تمرین استقامتی موجب تغییر شکل ساختاری عضلات و همچنین تغییر بیان ژن در آن‌ها می‌شود، اما هنوز تأثیر تمرین استقامتی بر بیان این دو عامل در عضلات تند و کندانقباض مشخص نشده است. لذا هدف این پژوهش ارزیابی تأثیر تمرین استقامتی بر بیان  miR-133 و SRF عضلات تند و کندانقباض در رت‌های نر نژاد ویستار بود.

در این مطالعه تجربی، 14 رت با وزن 20±113 گرم (با 5 هفته سن) تحت شرایط کنترل شده، نگهداری و بعد از دوره آشناسازی (وزن 24±231 گرم)، به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (7 رت) و تجربی (7 رت) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه تمرین استقامتی هشت هفته‌ای، هفته‌ای پنج جلسه (که به تدریج به 60 دقیقه، 30 متر در دقیقه رسید) را روی تریدمیل اجرا نموده و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه، همراه با گروه کنترل، بی‌هوش و تشریح شدند. سپس تحت شرایط استریل، عضله کند انقباض (نعلی) و تند انقباض (بازکننده دراز انگشتان) آن‌ها جدا شد. میزان بیان miR-133 و SRF با استفاده از روش Real time-PCR  اندازه‌گیری شد. سپس داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تی تجزیه و تحلیل شد.

نتایج این پژوهش نشان داد که هشت هفته تمرین استقامتی، بیان miR-133 عضله تند انقباض (بازکننده دراز انگشتان) را نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری (p=0/001) کاهش داد. همچنین افزایش معنی‌داری (p=0/009) در بیان ژنsrf  در تار تندانقباض عضله بازکننده دراز انگشتان پا نسبت به گروه کنترل مشاهده ‌شد. در مقابل بیان miR-133  عضله کندانقباض نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری (p=0/001) افزایش یافت، اما کاهش غیرمعنی‌داری (p=0/037) در بیان ژن srf در تار کند انقباض عضله نعلی گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. همچنین مشخص شد که بیان miR-133 عضله بازکننده دراز انگشتان گروه تجربی نسبت به عضله نعلی گروه تجربی به‌طور معنی‌دار (p=0/001) کاهش یافت. افزایش معنی‌داری (p=0/002) نیز در بیان ژن srfتار تندانقباض نسبت به تار کندانقباض گروه تجربی مشاهده شد.

بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، تمرین استقامتی باعث ایجاد تغییراتی درmiR-133   و SRF تار تندانقباض شد که متناسب است با نیاز تار تندانقباض برای ایجاد سازگاری جهت اجرای فعالیت استقامتی در این نوع تارها که عمدتاً درگیر فعالیت‌های سرعتی می‌باشند؛ همچنین افزایش SRF می‌تواند موجب افزایش تمایز در تارهای تندانقباض و تغییر آن‌ها به سمت کسب خصوصیات تارهای کند انقباض گردد.

برچسب ها: راضیه رضایی
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار