- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
نبی الله خون میرزایی
به نام خداوند اندیشه‌ها؛ بهین رهنمای خرد پیشه‌ها
از دید صاحب‌نظران اسطوره، حماسه و ادبیات، شاهنامه کتاب بی‌نظیری است و من نیز که از خردسالی با این خردنامه انسی داشته‌ام، با هر بار خواندن داستانی از آن، درسی نو می‌آموزم. در شاهنامه، رستم در جایگاه و مقام عصاره و چکیده‌ی روح، منش و فرهنگ ایرانی یک ابرمرد و اسطوره‌ی بی‌همانند است؛ اسطوره‌ای برآمده از عشق در بستری از کین‌خواهی. جهان پهلوان و سپهداری که از هنگامی که بازوبند پهلوانی می‌بندد، تا پایان عمر بار سنگین مسئولیت ایرانبانی را بر دوش می کشد، رنج‌های فراوانی به جان می‌خرد، همواره جان بر کف می‌نهد و از همه‌ی این آزمون‌ها سربلند بیرون می‌آید تا آنجا که در این راه از کشتن فرزند برومند خویش نیز پروا و تردید نمی‌کند و از این راه باز نمی‌گردد.
اما رستم خود فرزند یک پیوند زناشویی پرماجراست؛ پیوند زال سیستانی که گویا اصل و ریشه‌اش به زاگرسیان باز می‌‌گردد، با رودابه؛ شاهزاده‌ی کابلی از پدر (مهراب شاه) و مادری (شاه‌بانو سیندخت) عرب؛ هر دو از نوادگان ضحاک و مرداس.
جایگاه مرداس این نیک‌مرد خداترس دادگر عرب، در شاهنامه بسیار والاست:
یکی مرد بود اندر آن روزگار؛ ز دشت سواران نیزه گذار.
گرانمایه هم شاه و هم نیک‌مرد؛ ز ترس جهاندار با باد سرد.
که مرداس نامه گرانمایه بود؛ به داد و دهش برترین پایه بود.
پایگاه مهراب آزاده نیز در بیان سراینده نامه‌ی باستان، ارجمند و برجسته است:
یکی پادشه بود مهراب نام؛ زبردست و با گنج و گسترده کام.
به بالا و کردار آزاد سرو؛ به رخ چون بهار و به رفتن تذرو.
ز ضحاک تازی گهر داشتی؛ به کابل همه بوم و بر داشتی.
و اما سیندخت، ستاره‌ی پرفروغ داستان، زنی با تدبیر و بی‌همال است که خورشیدخویی او بر خورشیدرویی‌اش فزونی دارد و آنگاه که مهراب‌شاه با ناامیدی ره به تاریکی می‌برد، با نور اندیشه‌ی و تدبیر خویش، تاریکی راه پیوند خجسته‌ی زال و رودابه را می‌زداید و گره از کار فروبسته می‌گشاید. همو که در رویارویی با سام جهاندار، خود را این‌گونه معرفی می کند:
که من خویش ضحاکم ای پهلوان؛ زن گرد مهراب روشن روان.
همان مام رودابه‌ی ماهروی؛ که دستان همی جان فشاند بروی.
و با منطق و سخنوری نه تنها آب سردی بر خشم سام می‌پاشد، بلکه دستور کابُل‌سوزی منوچهرشاه را به آب می‌سپارد تا به جای آن، نوعدوستی، آرامش، وصلت و خجستگی بروید، و عشق جوانه بزند و شکوفه کند.
ناگفته پیداست که در این میان، بجز گمراهی ضحاک به دست ابلیس، و کشتن پدر خود (مرداس) و نیز جمشید پادشاه ایران و آسیبی که در این راه به دودمان خود و نیز ایرانیان وارد نمود، نقطه‌ی تاریک و نامتعارف دیگری در اصالت و زندگی این خاندان نمی‌توان یافت و نشان داد.
البته در هنگام خشم، سخنان درشت و نادرستی از زبان دو سوی ماجرا؛ ایرانیان و مهراب‌شاه، ردوبدل شده است، که اصالت ندارد و به گواه همان گویندگان به هنگام آرامش و انصاف، نادرست و بی‌اهمیت بوده است.
این پیوند زناشویی از آن جهت پرماجرا می‌شود که زال؛ این شخصیت اسطوره‌ای شاهنامه عاشق دختری از نژاد و قومی شده است که سرداری از آن قوم؛ ضحاک، روزگاری پدر خود و پادشاه ایران را کشته، بر تخت شاهی دو کشور نشسته بود و جوانان بسیاری را برای تغذیه‌ی ماران روییده بر دوشش، به تباهی و مرگ کشانده و بیداد و جفای بسیاری بر مردم بیگناه روا داشته بود، و گویا هنوز کینه‌ی آن خون‌ها فرو نخفته بوده است.
ولی سرانجام نیروی عشق، با پافشاری زال و رودابه بر تصمیم خود، و البته تدبیر و شجاعت شاه‌زن داستان؛ سیندخت، بر خشم، کین‌خواهی و تفرقه چیره می شود و غلبه میکند و زال و رودابه؛ به عنوان نماد دو جوان شایسته‌ی دو قوم، به هم می رسند و پیوند زناشویی می‌بندند؛ پیوندی که پایانی بر دشمنی و کین‌خواهی دو قوم است. طرفه آنکه فرزند این پیوند فرخنده؛ رستم است؛ که جهان‌پهلوان تاج‌بخش ایران می‌شود.
غرض از این نوشتار، بازخوانی یکی از پیوندهای ناگسستی اقوام ایران بزرگ و یکپارچه در دوره‌ی اساطیری است؛ که در دوران تاریخی؛ که نمونه‌های آن بسیار فراوان هستند، تداوم می‌یابد و نمونه‌های بی‌شمار معاصر آن نیز، در پیش چشم هستند. پیوندها و اشتراکاتی که گاه به گاه با سخنانی سست و بی‌پایه در سایه‌ی نامیمون و تاریک کم‌خردی، نادانی و کوته‌فکری به بازی گرفته می‌شود و تهدید می‌شود و یک روز دل عرب‌ها؛ این مرزبان وطن‌دوست و فداکار، روز دیگر قلب لرهای پهلوان یا آذری‌های قهرمان و یا هر فرزند شایسته‌ی دیگری از این مرزوبوم را می‌آزارد.
امروز بایسته و وظیفه‌ی اندیشمندان خردورز و نیز فعالان اجتماعی و سیاسی متعهد آن است که با نورافشانی خیرخواهانه و دوراندیشی آگاهانه، بکوشند که گردوغبار فراموشی را از این پیوندها و داشته‌ها بزدایند و یادآوری نمایند که نه تنها همه‌ی ایرانیان سهامدار این برادری و اتحاد دیرینه بوده‌اند، بلکه با تکرار درس انسان دوستی دین رهایی بخش پیامبر نور و رحمت؛ محمد (ص)، در راه رهایی بنی‌آدم؛ به عنوان اعضای پیکره‌ی انسانیت، از جهل و تعصب و تفرق بکوشند.
چه کسی می‌خواهد من و تو ما نشویم؟ خانه‌اش ویران باد!
