- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۹
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
کودکان کار این روزها بر سر چهارراه‌ها و پشت چراغ قرمزهای تبریز گل و فال می‌فروشند اما مسئولین این شهر همچنان معتقدند تبریز شهر بدون گداست!
به گزارش ایسنا، روزنامه آفتاب یزد نوشت: «شهری که سال‌ها‌ست لقب «شهر بدون گدا» را به خود اختصاص داده، حالا به گفته ساکنان این شهر، سر هر کوچه و بازار مهمان زنی است که با کودکی به دوش تقاضای کمک دارد، یا مرد رو سیاه و زمختی که با صدای بلند داد می‌زند من عاجزم، من ناتوانم به من کمک کنید! کودکان کاری هم که قرار بود هیچ وقت سر و کله‌شان در این شهر پیدا نشود، این روزها بر سر چهارراه‌ها و پشت چراغ قرمز‌ها جولان می‌دهند و گل و فال می‌فروشند اما مسئولین این شهر همچنان معتقدند تبریز شهر بدون گداست!
اواخر سال ۹۵ بود که تعداد متکدیان در تبریز به صورت محسوسی افزایش یافت. مسئولان آنها را وارداتی می‌خواندند و معتقد بودند ظهور این متکدیان در تبریز به دلیل نزدیک بودن به نوروز است. از همان روزها بود که مسئولان قول جمع‌آوری تکدی‌گران را داده بودند اما حالا ۲ سال از آن روزها می‌گذرد و همچنان سر هر کوچه خیابان بچه‌ای روی دوش زن جوانی خواب است و زن دستش به سوی دیگران برای گرفتن کمک دراز است یا کودکی سر چهارراه‌ها گل می‌فروشد.
شهر بدون گدا، گدا دارد!
حمید اصمعی، مسئول امور پیشگیری از تکدی‌گری اداره مستمندان تبریز خرداد ماه سال جاری در گفت‌وگو با برخی رسانه‌ها علل اصلی ازدیاد تکدی‌گری در سطح شهر را بیکاری و نیاز به منابع مالی دانسته و اظهار کرده بود: «بیکاری یکی از معضلاتی بوده که در کشور ما گریبان‌گیر مردم است از این رو منابع مالی و اقتصادی آنها ضعیف بوده و مجبور به کار تکدی‌گری می‌شوند علاوه بر این هجوم افراد غیر بومی نیز از عمده‌ترین عوامل ازدیاد گدایان در سطح شهر می‌شود.»
همچنین سمیه کریمی، کارشناس امور تکدی استانداری آذربایجان شرقی در رابطه با تکدی گری در سطح شهر تبریز گفته بود: «آمار‌ها‌ی ارائه شده نشان می‌دهد که سال گذشته ۱۸ هزار و هشتصد و چهارده نفر متکدی در سطح شهر تبریز توسط امور رسیدگی به تکدی‌گران جمع‌آوری شده و در نهایت ساماندهی یافته‌اند که اینک دیگر در سطح شهر به چشم نمی‌خورند.»
محسن ارشدزاده، مدیر کل بهزیستی استان آذربایجان شرقی نیز با بیان این که شهر تبریز همانند سایر شهرهای کشور گدا دارد، توضیح داده بود: «تبریز به عنوان شهر بدون گدا شناخته شده و تکدی‌گری در آن کمتر به چشم می‌خورد و دلیل اصلی آن جمع‌آوری و ساماندهی گدایان توسط موسسه خیریه مستمندان تبریز است.»
تکدی گری در تبریز بارز نیست!
این در حالی است که برخی مسئولان از جمله بعضی از نمایندگان مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی و همچنین برخی اعضای شورای شهر این شهر هنوز هم بر این باورند که در شهر تبریز تکدی گری وجود ندارد و تبریز همچنان شهر بدون گدا است!
علی رضا بیگی، نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با آفتاب یزد در این باره می‌گوید: «تکدی گری در شهر تبریز یک پدیده بارز نیست، ما همچنان در حوزه جمع آوری متکدیان تلاش می‌کنیم اما مهم ترین موضوع این است که مردم تبریز این فرهنگ را دارند که به هیچ عنوان به متکدیان کمک نمی‌کنند، بنابراین همین کمک نکردن‌ها سبب شده که این پدیده بروز و ظهور چندانی نداشته باشد اما خیلی کم و به ندرت دیده می‌شود که اشخاصی با هدف تکدی گری همراه با مسافران تابستانی وارد تبریز شده اند. اما ما همچنان به این موضوع افتخار می‌کنیم که توانسته ایم فرهنگ عدم کمک به تکدی گران را در شهر رواج بدهیم.»
او در ادامه توضیح داد: «بیشتر موضوع تکدی‌گری بازمی‌گردد به فرهنگی که بین مردم رایج است، کمک‌ها‌یی که به متکدیان می‌شود باعث شده که این موضوع توسعه پیدا کند. البته ما در شهر تبریز شاهد مراجعه افراد مختلف به در مغازه‌ها برای دریافت کمک هستیم و این موضوع خود گویای شرایط بد اقتصادی در کشور است.»
من در شهر گدایی ندیدم!
شهاب الدین بیمقدار، دیگر نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی نیز در این باره می‌گوید: «من تازگی‌ها در تبریز گدایی ندیدم اما باید بپرسم! اگر گدایی در تبریز باشد معمولا از جاهای دیگر می‌آیند و معمولا آنها را می‌گیرند و بیرون می‌کنند، فعلا در تبریز گدایی نداریم، هنوز به آنجا نرسیده ایم و دعا می‌کنیم که هیچ وقت هم نرسیم.»
او در ادامه توضیح داد:« همین چند روز پیش تبریز بودم اما گدایی ندیدم، گاهی گداهایی دیده می‌شود که معمولا کولی و بنگلادشی هستند، معمولا چند روزی طول می‌کشد تا آنها را جمع آوری و بیرون کنند. از خود مردم تبریز تا به حال ندیده ایم که کسی گدایی بکند! موسسات زیادی نیز در این حوزه فعالیت می‌کنند. امیدواریم که چرخ اقتصادی تبریز همچنان بچرخد و این شهر بدون گدا باقی بماند.»
تکدی‌گری رواج پیدا نکرده است!
اما محمد باقر بهشتی، عضو شورای شهر تبریز در گفت و گو با آفتاب یزد در این باره می‌گوید: «این درست نیست که بگوییم تکدی‌گری در تبریز رواج پیدا کرده است. در این شهر قبل از انقلاب عده‌ای از مردم که بسیار متدین بودند دور هم جمع شدند و صندوق حمایت از مستمندان را تشکیل دادند، در واقع کمیته امداد از این صندوق ایده گرفته و صندوقی در شهرهای مختلف ایجاد کرده است. این صندوق در شهر تبریز دارای مجوز است و اگر شخصی در این شهر تکدی گری انجام دهد متولیان این صندوق می‌توانند با قوه قضائیه هماهنگ کنند و شخص متکدی را دستگیر کنند که در آن صورت اگر شخص واقعا نیازمند بود به او کمک می‌کنند و تحت پوشش قرار می‌گیرد اما اگر این طور نبود مسلما جلو او را خواهند گرفت.»
او در ادامه تاکید کرد: «گاهی افرادی از شهر‌ها یا کشور‌ها‌ی دیگر وارد تبریز می‌شوند و به تکدی‌گری می‌پردازند، معمولا این افراد توسط پلیس دستگیر می‌شوند و به محل اقامت خود بازمی‌گردند. این موضوع را نمی‌توان کتمان کرد که کمک کردن به افرادی که واقعا نیاز مند هستند وظیفه دولت است و دولت باید طبق قانون اساسی به این اقشار کمک کند. در واقع در قانون اساسی آمده که وظیفه دولت ریشه کن کردن محرومیت در کشور است اما عده‌ای هم هستند که افراد حرفه‌ای در تکدی‌گری به شمار می‌آیند، این افراد و عده‌ای را استثمار می‌کنند تا برای آنها گدایی کنند و از این راه کسب و کار راه می‌اندازند. دولت اگر مشکل اقتصادی را حل کند خواه‌ناخواه بستر برای این گونه سوءاستفاده‌ها فراهم نمی‌شود.»
به شهر تهران هم که نگاه کنیم، بر سر خیلی از چهارراه‌ها و پشت خیلی از چراغ قرمز‌ها متکدیانی وجود دارند که از نوع گویش و لهجه آنها متوجه می‌شویم که اهل این حوالی نیستند، خیلی از آنها از شهرهای دیگر به تهران آمده اند و در اینجا مشغولند. اما مسئولان شهر تهران وجود این متکدیان را انکار نمی‌کنند بلکه در پی یافتن راه چاره‌ای برای آنها هستند راه چاره‌ای که سال‌ها‌ست در پی آنند اما پیدا نمی‌شود!»
