شوشان- ماكان علا:
زبان مطبوعات، زبان مردم است. روزنامهنگاران براي مردم عادي جامعه مينويسند و طيفي كه روزنامه را ميخوانند، از تمام اقشار جامعه با سطح تحصيلات مختلف هستند. همين امر باعث ميشود كه روزنامهها بايد همهفهم باشند. يعني يك كارگر ساختماني با حداقل تحصيلات يا يك فوق دكترا ميتوانند با نوشتهها ارتباط برقرار كرده و از آن بهرهمند شوند. البته نشريات تخصصي هم وجود دارند كه بنابر تخصص، براي قشر خاصي نوشته ميشوند مانند نشريات تخصصي پزشكي، ساختماني و...
آنقدر صميمت در نوشتهها وجود دارد كه در نشريات، عموما يادداشتها بر پايهي خاطره، داستان، درددل و... نوشته ميشوند تا وقايع عمومي جامعه را به تصوير بكشند و اتفاقهايي را مرور و نقد كنند كه افراد با آن سر و كار دارند. برخي از روزنامهنگاران تلاش ميكنند تا با بهكار بردن واژهها و افعال سنگين، مطالب را بهتصور خودشان ارتقاء دهند كه اين كاري نادرست است. براي نمونه در نشريات كرمانشاهي از فعل »ميباشد« زياد استفاده ميشود. همانطور كه گفته شد، مطالب روزنامهها بايد همهفهم و روان باشند. اگر كسي از ما بپرسد در باز است؟ در پاسخ نميگوييم در باز ميباشد! جواب ميدهيم در باز است يا در باز نيست!
(»ميباشد« فعل غلطي است که بهجاي »است« و »هست« بهکار ميرود. واژهي »باشد« بيانگر آرزومندي و اميدواري براي انجام چيزي است. باشيدن، بهمعني ماندن، جاگرفتن و قرارگرفتن است. باش، ريشهي باشيدن است که بهعنوان فعل امر نيز بهکار ميرود. نزديکترين معني باشد، فعل ماندن است. باشد هم معني بادا (چنين بادا) است. در نگارش فارسي بهجاي »ميباشد« بايد »است« يا »هست« نوشت. اگر بپذيريم که فعل »ميباشد« درست است و آن را هممعني با »است« و »هست« بهکار بريم آنگاه در صرف دستوري آن، فعل اول شخص مفرد آن چه خواهد شد؟ اگر پاسخ اين باشد که فعل گذشتهي اول شخص مفرد آن »ميبود« است ناچاريم بپذيريم »بود« که گذشته »است« است هم معني با ميبود است ولي همگي ميدانيم که چنين نيست.)
زبان فارسي، گسترهي واژگاني و افعال زيادي دارد كه در نوشتهها ميتواند ياريگر نويسنده باشد اما برخي به غلط تنها از چند فعل استفاده ميكنند كه باعث يكنواختي و بيمحتوايي متنها بهويژه در نشريات ميشود. توجه داشته باشيم كه نشريات و مطالبشان براي همهي مردم نوشته ميشوند نه طيف خاصي! زبان مطبوعات بايد به زبان مردم نزديك باشد. شايد يكي از دلايل عدم اقبال نشريات در سالهاي اخير، فاصلهگرفتن از زبان مردمي باشد و قرار است روزنامهها و نسل رسانههاي ديجيتال، وقايع را به زباني ساده براي همهي مردم منتشر كنند.