شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۹۶۷۱۸
تاریخ انتشار: ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۴:۳۲
شوشان - دکتر علی دژمان :
در سريال معلم دهكده، نامزد معلم از او پرسید، تو که قاضی بودي، چرا این شغل را رها كردي و معلم شدي؟ او در جواب گفت: وقتی که به شرح زندگی مراجعين و مجرمينی كه پيش من می آمدند دقت می کردم، متوجه می شدم کسانی هستند كه یا آموزش نديده اند و يا آموزشی که دیده اند صحیح نبوده است بنابراین به خودم گفتم: به جای پرداختن به شاخ و برگ بايد به اصلاح ریشه بپردازم.
درست حکایت جامعه امروز ماست که باید فریاد زد که ما چقدر به معلم دانا بیش از قاضی عادل نیازمندیم، وقت آن رسیده برای فرزندانمان قصه هایی بگوییم که بیدار شوند نه قصه هایی که به خواب فرو روند، زیرا بیداری وجدان و خرد دلنشین تر از خواب است.
مدرسه و شغل مقدس معلمی کارخانه انسان سازی است که می تواند جامعه عقب مانده کشوری همانند سنگاپور، که جزیره ای دور افتاده و بی سامان بوده را به کشوری توسعه یافته و مدرن، آن هم در مدت زمانی کمتر از نیم قرن تبدیل کند.
و به همین دلیل در آموزه های دینی ما معلمی را به شغل انبیاء که رسالت خطیر آنها هدایت معنوی جامعه است، تشبیه کرده اند.
مجلس، دولت، قوه قضائیه همه و همه زائیده نظام آموزش و پرورش ما هستند، ولی متاسفانه این موضوع اصلی و بسیار مهم که زیربنای توسعه مملکت است به دست فراموشی سپرده شده و این نهاد مقدس در حال فاصله گرفتن از وظیفه انسان سازی خود است.
درکشورهای توسعه یافته دنیا، معلمی از مقبول ترین و برخوردارترین مشاغل به حساب می آید، اما متاسفانه در کشور ما ایران این شغل مقدس هر روز بیش از پیش مغفول و مظلوم واقع می گردد.
چندی پیش در استان خوزستان شاهد بودیم که برای استخدام معلمین مقطع ابتدایی که حساس ترین و تاثیرگذارترین مقطع تحصیلی برای یک دانش آموز است، در اقدامی عجیب و تاسف بار، اقدام به جذب افرادی شد که نه تنها از تخصص لازم برخوردار نبوده بلکه فاقد هر گونه سابقه تحصیلی مرتبط با تعلیم و تربیت بودند و به جرات می توان گفت که بخش اعظم افراد جذب شده از کمترین اطلاعات آموزشی در خصوص روش تدریس و روانشناسی کودک نیز برخوردار نیستند و تاسف انگیزتر آنکه بخش عمده این افراد با لابی گری، گروه گرایی و فامیل بازی جذب و استخدام شدند که باعث اعتراضات عمومی در سطح استان گردید.
اما مهم تر و تاسف انگیزتر از آن اینکه همگان فقط به بخش دوم قضیه، معترض شده بودند که چرا دیگران استخدام شدند و ما نشدیم؟!
اگر چه این اعتراض به جا بوده و مغایر اصول عدالت اجتماعی است ولی با کمال تعجب هیچ کسی به بخش اولیه موضوع که حساس ترین نسل جامعه یعنی کودکان و نوجوانان را به دست افرادی می سپاریم که فاقد صلاحیت لازم علمی برای پرورش و تربیت آنها می باشند لب به سخن نگشود.
مشکل اصلی جامعه ما اعم از نخبگان و عوام این است که نان به یک دغدغه اصلی برای شان تبدیل شده است و سیاستگذاران ما بویژه نمایندگان مجلس در راستای همین دغدغه سیاستگذاری نموده و موضوعاتی که می تواند آینده یک مملکت را به قهقرا ببرد، فدای موضوعات آنی و زود گذر می کنند.
بیکاری، اشتغال، کم آبی و … همگی موضوعات مهمی هستند و به این دلیل که قابل لمس بوده و مستقیما به نان مردم مرتبط هستند، شعار دولتیان و پارلمانی ها شده است، اما موضوع مهم آموزش و پرورش، که همچون خون، حیات بخش یک جامعه است و رشد و تعالی جامعه ناشی از آن خواهد بود در لابه لای مصوبات سیاستگذاران و در راهروهای پارلمان های قبل و حال گم گشته و سرگردان است …
اگر بگویم ضرورت وجود معلم دانا (نماد آموزش و پرورش) امروزه بیش از قاضی عادل و وکیل، پزشک و مهندس با وجدان ضرورت دارد بی راه نگفته ام زیرا معلم داناست که جامعه ای عادل، خرد ورز، آگاه و با وجدان، تربیت می کند.
بی توجهی به شان وجایگاه معلمی در همه حوزه ها و به خصوص در حوزه گزینش و جذب باعث شده تا شغل مقدس معلمی یک فرصت کاری محسوب شود و هر فرد فاقد شغلی آنرا فرصتی برای نان آوری قلمداد کند و ذات فلسفه علم و علم آموزی و نقش خطیر انسان سازی آن فراموش شود.
اینجاست که باید گفت :  معلمی شغل مقدسی که فدای نان شده است.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار