- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر فاضل خمیسی :
بچه ها اولین بار در پیش دبستان یا دبستان ها با دیگر کشورها و ادیان آشنا میشوند، مربیان و معلمان با نصب نقشه هایی کوچک و بزرگ بر دیوار کلاس درس یا استناد به نقشه و توضیح کتاب ها به اختلافات و تفاوت ها بین سرزمین ها و فرهنگ ها می پردازند ، فارغ از نیت مثبت و آموزشی موضوع ، پرداختن به اختلافات انسانی و جغرافیایی موجب ایجاد توهمات و فاصله گذاری بین روابط بشری شده که با مطالعات نوین نه تنها پرداخت به تفاوتهای فرهنگی در آموزش توصیه نمی گردد بلکه برای تقرب بیشتر انسان‌ها به یکدیگر سفارش شده آموزش و پرورش و دیگر نهادهای فرهنگی بیشتر بر نقاط اشتراکی و مشابهات فرهنگی بین جوامع و گروه‌های انسانی برنامه ریزی نماید...
اگر هدف و ریشه نظام تعلیمی ،پرورش مطلوب و تربیت همه جانبه انسان است و اگر واژه یادگیری را در تغییر رفتار پایدار تعریف مینماییم ، برون داد رفتارهای شغلی ، اجتماعی و خانوادگی به نوعی با توفیق یا ناکامی آموزش و پرورش ارتباط مستقیم دارد .
در بررسی‌های چگونگی وجود احساس بیگانگی با دیگر انسان‌هایی که مشترکات فرهنگی و جغرافیایی کمتری دارند ، یا حتی برخی از علل تنفر انسان‌ها از یکدیگر احتمال داده شده ،این شکاف و فاصله از نحوه آموزش نقشه های جغرافیایی یا تدریس متعصبانه دروس تاریخ نشأت میگیرد لذا بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت را متوجه این موضوع ساخته که آموزش و پرورش بجای آموزش عشق آموزی انسانی و پیگیری یک زندگی صلح طلبانه در انتشار و پایه گذاری رفتارهای جدایی افکنانه بشری نقش دارد، لذا در بسیاری از کشورها با بازبینی دروس و اهداف تعلیمی تلاش میشود ، اخلاقی و مفید بودن انسان‌ها در یک همجواری مشفقانه با محیط و سایر آحاد بشری بعنوان اولویت اول مد نظر قرار داده شود . غرض از نکته و شرح مختصر موضوع فوق ،حساسیت و ظرافت تعلیم و تربیت و تأثیر گذاری آن بر بینش و رفتار آدمیانی است که مهم‌ترین برهه از عمر خود را تحت نظارت و برنامه های تربیت رسمی و دولتی قرار داده و مسیر رفتاری و فرهنگی خویش را بر این آموزش ها بنا می نهند.
حال با نگاهی گذرا به نظام آموزش و پرورش کشور و قدمت بالای یک قرن آن شاهد آن هستیم کشورمان در حوزه معرفتی و هدف گذاری تئوریک از بالاترین تعاریف متعالی تربیتی برخوردار بوده اما متاسفانه گویا این چنین مقدر شده که این اهداف در همان حوزه شفاهی و نظر باقی مانده و جامه عمل بخود نگیرند .
تنظیم اهداف دست نیافتنی و آرزویی بدون ایجاد بستر عملگرایی موجب میگردد که همان اهداف جزیی و مقدمه مند نیز در محاق و بی اعتنایی قرار گرفته و آموزش و پرورش را تبدیل به حوزه ای نمایند که در همان مرحله دانش متوقف شده و تغییرات رفتاری مد نظر در دانش آموزان نه تنها محقق نگردد بلکه باعث گردد که آنها در یک دو یا چندگانگی رفتاری در جوانی و حتی بزرگسالی گرفتار شوند .
وقتی ۶۰ قاضی بعنوان معتمدان حکومت و قانون و سرآمدان تنزه و پاکی اجتماعی، بعلت تخلفات در یک یا چند روز برکنار میشوند ، زنگ خطر عدم توفیق در ایجاد یک رفتار وجدان مدار بصدا در میآید .
اهداف ، روش و شیوه های تربیتی در حوزه پراگماتیستی ،روزآمد و قابل نقد و کنکاش هستند ، این فعالیت ها دارای عمق و نگاه استراتژیک بوده و لازم است که دخالت و اِعمال سلیقه ی فردی در آنها ممنوع باشد.
نگاه پایین دستی به آموزش و پرورش و مثله و قربانی نمودن آن در پای مصلحت های سیاسی، آینده اجتماع را به خطر میاندازد ،بنابراین اهمیت به نظام تعلیمی و باورمندی به اینکه سعادت و ناکامی جوامع مربوط به وضعیت آموزش و پرورش آنهاست مسیر تعالی یک جامعه پویا را بخوبی ترسیم میکند . البته این پویایی باید در فضایی واقع بینانه و قابل لمس بوجود بیاید و الا در شعار هر فرد و گروهی می‌تواند بگوید من برترینم!!
بنظر میآید باید اهداف تخدیر گونه و آسمانی آموزش و پرورش را کمی نزدیک زمین بازی کرد تا شاید بفهمیم عیب کار کجاست ؟!
باید به دانش آموز خوب زیستن در زمین را آموزش داد و مطمئن باشیم که اگر بتوانیم او را در این مسیر یاری دهیم او آسمان را تصاحب خواهد کرد .
از نظر انبوه دستورالعمل های آموزشی و تربیتی و کثرت کمیسیون های تخصصی شاید کشور ما به اندازه مجموع چند کشور توسعه یافته از نظر حجمی قانون و مصوبه و شوراهای رنگارنگ دارد اما در عرصه عمل این قوانین و مصوبات فقط محتوای شکلی و ظاهری داشته و متأسفانه تاکنون نتوانسته اند از نظام تعلیمی ، آموزش و پرورشی موفق و کارا ایجاد نمایند هر چند در متون این منشورها و مصوبات اهداف بسیار زیبا و مطلوبی مد نظر و نگاشته شده اما نمیدانم چرا این برون داد آموزش و پرورش بمعنای عام با آن هدف گذاری که در بخشنامه و دستورالعمل ها آمده فاصله زیادی دارند؟! شاید هم جواب سؤال را باید از آن ۶۰ قاضی پاکسازی شده ای پرسید که به راستی چرا این آن نیست؟
