حرکت رو به جلوی ایران، بازی اروپا در شطرنج سیاست را مختل کرده است

شوشان - میلاد ملحانی : در هفته گذشته دولت انگلیس ادعا کرد که قایق های تندرو سپاه با تحریک نفتکش بریتانیایی از عبور تانکر نفتی انگلیسی هریتیج از تنگه هرمز ممانعت کرده اند، که پس از دخالت و مشایعت ناو جنگی انگلیسی "اچ ام اس مونت رز" تنش در منطقه فروکش کرده است. با وجود تکذیب نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران مبنی بر تلاش شناورهای نیروی دریایی برای توقیف نفتکش انگلیسی در خلیج فارس، می توان این پروپاگاندای تبلیغاتی را در جهت افزایش تنش در خلیج فارس ارزیابی کرد.

این تنش در تنگه هرمز با تشدید فشار اقتصادی مضاعف دولت آمریکا بر ایران، توقیف نفتکش گریس ایران در تنگه جبل الطارق و پایان ضرب العجل هسته ای ایران به اروپا مصادف شده است.

پس از پیام حسن روحانی به دولتمردان انگلیس مبنی بر اینکه عواقب نامعلومی در پی توقیف نفتکش ایرانی در تنگه جبل الطارق برای خانه شماره 10 لندن در پی خواهد داشت، جرمی هانت وزیر امور خارجه بریتانیا با ایفای بازی دیپلماسی رو در رو بازداشت نفتکش گریس را بر مبنای دستورالعمل تحریم های اقتصادی ایالات متحده آمریکا دانست و ایران را به رهگیری غیر قانونی محکوم کرد و به گمان ارسال محموله نفتی به کشور سوریه که در معرض تحریم های اتحادیه اروپا قرار دارد، این امر را در راستای مجموعه محدودیت های تجاری که سیاستمداران واشنگتن در نظر گرفته اند، دانست.

پس از افزایش غنی سازی اورانیم ، توقیف نفتکش ایرانی و تنش های موجود در تنگه هرمز، امانویل بوئن، مشاور ارشد سیاسی امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه بعنوان میانجگری دو سویه با حسن روحانی دیدار کرد و با تلاش در جهت کاهش تنش های موجود، سعی در بر قراری مسیر گفتگوی ایران با اروپا را مطرح کرد و با انتشار بیانه ای اعلام داشت که مسیر دیپلماسی و گفتگو باز است و از همه طرفین درخواست کرد ، نسبت به اجرای برنامه جامع اقدام مشترک پایبند باشند، تا بتوان در مسیر گفتگو برجام را زنده نگه داشت.

با وجود پیشنهاد کشورهای اروپایی برای احیای مکانیزم تجاری با ارائه بسته اقتصادی با تهران، سیاستمداران ایران همچنان برای تغییر استراتژی هسته ای خود مصمم هستند و با افزایش سطوح غنی سازی اورانیوم، اروپا را بیش از پیش تحت فشار قرار داده اند.

حضور چین و روسیه در بازارهای اقتصادی ایران باعث شده است که دولتمردان خیابان پاستور توانایی چانه زنی بالاتری با اتحادیه اروپا داشته باشند و حضور فرستاده های اروپایی تغییری در نحوه ادبیات و سیاست خارجی ایران اعمال نکرده است.

در پایان می توان با توجه به اقدامات ایران و تبین نگرش سیاست های جمهوری اسلامی در منطقه به این نتیجه رسید که پس از خروج دونالد ترامپ از توافق هسته ای، اعمال تحریم های جدید اقتصادی، بد قولی کشور های اروپایی، تجهیز نظامی کشور های حوزه خلیج فارس و حضور نظامی آمریکا در منطقه، صبر جمهوری اسلامی ایران لبریز شده است و با حرکت رو به جلو منتظر بازی اروپا در صفحه شطرنج سیاست است.