شوشان - هوشنگ نوبخت :
حالم از این ولنگاری و بی مسؤولیتی در قبال تاریخ و هویت و فرهنگ و طبیعت رها شده ی زاگرس به هم می خورد.
به عمد شروع نوشتارم را با این لحن تند، کتابت کردم تا اوج تنفر و احساسات جریحه دارم را در ذهن مخاطب به تصویر بکشم شاید صاحب ی برای این جگر گوشه ی زخمی سرزمینم پیدا شود.
ماه ها و بلکه سال هاست که هر روز خدا یکی از اخبار ناگوار رسانه های ما خاکستر شدن جنگل ها و منابع طبیعی بخصوص در رشته کوه های زاگرس است.
هر بار که گوینده اخبار از زغال شدن یک درخت بلوط در سرزمین زادگاهم سخن می گوید، یک لکه داغ و سیاه بر قلبم نقش می بندد بی آنکه کک خیلی ها بگزد و یا وجدان نداشته شان به درد آید.
راستی، چه کسی پاسخگوی من و وارگه های اجدادی ام در این جغرافیا خواهد بود؟
چه کسی به نسل های شاید بی تفاوت امروز و فردا جوابگو خواهد بود در قبال جنایت و خیانت ی که به زادبوم زاگرس شده است.
طبیعت بی نظیر پروردگاری که از بد اقبال در جغرافیای بی برنامه و رها شده ی ما جا خوش کرده است.
روزی علف های دارویی خدا خوب کرده اش را زیر و رو می کنیم و گاهی درخت های بلوط ش را فدای فروش زغال هایی برای قلیان های به ظاهر ممنوع و هر بار نیز بهانه می آوریم از دست خشکسالی ها و خجالت نمی کشیم از سیلاب ها و باز هم حکایت همیشگی و گوینده ای که از آتش گرفتن جنگل های اندیکا و لالی و ایذه خبر می دهد به راحتی.
مشکل ما، نوع مدیریت منابع رشته کوه های زاگرس است که به دست کسانی افتاده که هنوز در آرشیو هویت شان، چای چاله نخورده اند تا بفهمند معجزه ی بوی دود را برای تکامل مزه ی دوغ و هنوز طعم نان بلوط را نچشیده اند به وقت گرسنگی در واپسین روز مال کنون.
اینها مدیر پشت میز نشین پلاک قرمزهای هستند که یا نمی دانند یا نمی فهمند که هر بلوطی که می سوزد، شناسنامه ای از خانواده ی باشکوه و کدخدازاده ی زاگرس، مهر وفات می خورد و اگر اینگونه به پیش برود، دیگر جقله ای نمی ماند برای ایل و هر ولد زنایی از راه برسد دست درازی می کند به هویت و تاریخ و وارگه هایی که پر از اصالت سفره های با برکت ی بوده و هستند که از آدم و گرگ و خرس و پازن و گوسفند و کبک های تاراز بر آن نشسته و سیراب شده اند.
و مطلب آخر اینکه
صاحب طبیعت زخمی و بلوط های نابود شده ی زاگرس که هویت ایلی و سپر طبیعی و شش های هوازی این سلسله کوه های سر به فلک کشیده ی سرزمین اهورایی مان هستند، کیست تا پاسخگوی اینهمه آتش سوزی های سهوی و عمدی در این منطقه باشد ؟
امیدوارم زین پس از بابت سوختن هر درختی در این سرزمین، دستی قطع شود شاید دست های کثیف کمتر شوند و درخت های سبز بیشتر.